Στις 3 του περασμένου Ιουνίου ο Ράφαελ Ναδάλ έκλεισε τα 24 χρόνια του. Τρεις ημέρες αργότερα και χωρίς να έχει χάσει σετ ο Ναδάλ κατακτούσε για πέμπτη φορά στην καριέρα του το Rolland Garros ανοίγοντας το σπάνιο κύκλο που επρόκειτο να ακολουθήσει με την κατάκτηση τριών διαδοχικών τουρνουά Grand Slam σε μία χρονιά. Είχε συμβεί στο παρελθόν μόλις έξι φορές. Ο Τζακ Κρόουφορντ το 1933, ο Ντον Μπατζ το 1938 όταν και έκανε το Grand Slam σε μια χρονιά, ο Τόνι Τράμπερτ το 1955, ο Λιού Χόουντ το 1956, ο Ροντ Λέιβερ το 1962 και το 1969, επίσης με ετήσιο Grand Slam. Από το 1969 λοιπόν, 41 χρόνια πίσω δηλαδή, είχε να συμβεί αυτό, ωστόσο το επίτευγμα του Ισπανού έχει μία ιδιαιτερότητα που το κάνει μοναδικό. Πραγματοποιήθηκε σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες (συνθετική, χώμα, γρασίδι). Οι προηγούμενοι του το είχαν πετύχει σε δύο (γρασίδι και χώμα), αφού το Αμερικανικό Όπεν κατέληξε στη σημερινή του ακρυλική επιφάνεια το 1978 και το Αυστραλιανό δέκα χρόνια αργότερα.
Στις 13 Σεπτεμβρίου ο γεννημένος στη Μαγιόρκα Ισπανός, πανηγύριζε στο Arthur Ashe το πρώτο του Αμερικανικό Όπεν και γινόταν μόλις ο έβδομος τενίστας όλων των εποχών που κατάφερνε Grand Slam στην καριέρα του, να κατακτήσει δηλαδή και τα τέσσερα Όπεν. Με δεδομένο ότι ο Ρότζερ Φέντερερ είχε ολοκληρώσει το δικό του πέρυσι στο Παρίσι, πολύ πιθανόν να είναι και το τελευταίο Grand Slam που βλέπουμε από τενίστα αυτής της γενιάς.
Ο Ναδάλ θριάμβευσε και στα τρία χωμάτινα Masters 1000 της ATP World Tour του 2010, φθάνοντας τα 18 στην καριέρα του και φθίνοντας παράλληλα τη δόξα του Αντρέ Αγκάσι που είναι πλέον δεύτερος με 17.
Δεν είναι όμως μόνο οι αριθμοί και τα τρόπαια που φιλοτέχνησαν με σεβασμό και θαυμασμό την άνευ προηγουμένου για τον ίδιο χρονιά. Είναι το χειμαρρώδες παιχνίδι που έβγαλε και πάλι στα courts για να παρασύρει εκτός από τους αντιπάλους του και τις Κασσάνδρες που είχαν βαλθεί να ρίξουν τους τίτλους τέλους όταν γονάτισε από την τενοντίτιδα. Η διαχείριση της ακόρεστης – και τροφοδοτούμενης από τη φλόγα της νεότητας – επιθυμίας του για ασταμάτητη δραστηριότητα, του εξασφάλισε την απουσία τραυματισμών, ενώ σμίλευσε την ολοκληρωμένη προσωπικότητα που διαθέτουν οι αθλητές που γράφουν ιστορία.
Αυτή την προσωπικότητα ανέδειξε και το BBC στα ετήσια βραβεία του ως την «κορυφαία αθλητική προσωπικότητα» του 2010.
Ο Ναδάλ αποχαιρέτησε αγωνιστικά το 2010, όπως το υποδέχθηκε. Βλέποντας το Ρότζερ Φέντερερ να πανηγυρίζει. Τον Ιανουάριο το Αυστραλιανό Όπεν και το Δεκέμβριο τη νίκη στους τελικούς της ATP World Tour. Γνωρίζει όμως καλά ότι ο Ελβετός μαέστρος τον έκανε καλύτερο τενίστα, όπως ο ίδιος αποτελεί και το βασικότερο λόγο που ο RF αρνείται να χαλαρώσει.
Τα δεκαέξι Grand Slam που κατέχει ο Φέντερερ δεν έχουν προηγούμενο, όμως τα εννέα του Ναδάλ, χαρακτηρίζονται δυνητικά επικίνδυνα για τον Ελβετό, στην περίπτωση που τα γόνατα του Ισπανού συνεχίσουν να «σηκώνουν» το εκρηκτικό παιχνίδι του. Ο Ράφα είναι πέντε χρόνια νεότερος και έχει τρία περισσότερα από όσα είχε ο Ρότζερ στην ηλικία του…