Οι εξελίξεις στον Αρη είναι καταιγιστικές! Τις ώρες που πέρασαν εκτυλίχθηκαν στην ομάδα τα σοβαρότερα γεγονότα των τελευταίων δύο ετών με τα συναισθήματα να είναι έντονα.

Από την αναπάντεχη (τη δεδομένη στιγμή) αποχώρηση του Κούπερ, μέχρι την υπογραφή του Νέρι Καστίγιο η απόκτηση του οποίου εκ των πραγμάτων πέρασε σε δεύτερη μοίρα.

Όλα ξεκίνησαν ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται από την εντός έδρας ήττα από τον Πανιώνιο. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και το έναυσμα για τις εντονότατες αποδοκιμασίες προς τους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση της ΠΑΕ. Από κει και μετά τα πάντα κύλησαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα! Μέσα σε 48 ώρες άλλαξαν πολλά…

Ο Κούπερ δεν μένει πια εδώ και την Κυριακή στην Κρήτη η φιγούρα του θα απουσιάζει από την άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου. Μπορεί να μοιάζει απίστευτο, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Θα πείτε, θα γινόταν κάποτε και αυτό. Ουδείς είναι ισόβιος σε μια ομάδα και κανένας δεν είχε πει πως ο Κούπερ θα ήταν προπονητής του Αρη για τα επόμενα 10 χρόνια.  Όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος, όπως υπάρχει ακμή και παρακμή! Ετσι είναι η ζωή και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να την προβλέψει. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες ο Αρης πρέπει να κοιτάξει το αύριο. Γιατί υπάρχει και επόμενη μέρα!

Στα 97 χρόνια ιστορίας του συλλόγου, πέρασαν από τις τάξεις του πολλοί άνθρωποι που αγαπήθηκαν και λατρεύτηκαν όσο λίγοι στην Ελλάδα. Όμως με τη φυγή τους ο Αρης όφειλε να συνεχίσει και αυτό έκανε. Είναι απολύτως σωστή η ατάκα του προέδρου Αθανασιάδη πως ο «Αρης είναι πάνω από πρόσωπα και πάνω απ’ όλους». Οσοι, λοιπόν, τοποθετούν τον Εκτορ Κούπερ πάνω από την ομάδα και απειλούν να μη ξαναπάνε στο γήπεδο και να μη ξαναστηρίξουν την ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα, έχουν τεράστιο λάθος!

Αγγίζουν τα όρια της προσωπολατρείας και αυτό είναι φοβερά επικίνδυνο. Ναι, ο Κούπερ έφυγε. Αυτό άραγε τι σημαίνει, πως από δω και πέρα δεν πρέπει να κατέβει σε κανένα γήπεδο; Τι είδους λογική είναι αυτή; Τι είδους απαξίωση επιχειρείται από τους «αγανακτισμένους» οπαδούς του;

Ενας πόλεμος δεν τελειώνει με την απώλεια (για διάφορους λόγους) του στρατηγού. Υπάρχουν άνθρωποι για να πάρουν τη σκυτάλη και να συνεχίσουν τη μάχη. Και στη προκειμένη περίπτωση, πρόκειται για τη «μάχη της Κρήτης» η οποία μόνο εύκολη δεν είναι.

Η επόμενη μέρα, μόλις ξημέρωσε…