Ο… «διπρόσωπος» ΠΑΟΚ, με την κακή και την καλή του μέρα συγχωνευμένες σε έναν αγώνα και διαφορά μεταξύ τους περίπου δεκαπέντε λεπτά. Σε σύνολο ενενήντα, όλα όσα έχουμε δει ώς τώρα να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ικανός για το χειρότερο αλλά και το καλύτερο. Δεν είναι τόσο τα πρόσωπα που κάνουν τη διαφορά, όσο το ένστικτο των ποδοσφαιριστών. Αυτό που είχαμε αναφέρει και στην προηγούμενη επικοινωνία μας, το ένστικτο, το οποίο λειτουργεί ως ένα επιπλέον κίνητρο. Λες και… ανεβοκατεβάζει το επίπεδο της επιθυμίας και της διάθεσης για τη νίκη, ανάλογα με τον εκάστοτε αντίπαλο.
Στο πρώτο μέρος, είδαμε ένα σύνολο με «χτυπητές» απουσίες που πάσχιζε να επιβάλει το ρυθμό του, να πάρει τον έλεγχο του κέντρου και να κρατήσει ψηλά την αμυντική του γραμμή. Και πέραν αυτών ένα λάθος ήταν αρκετό για να φέρει τον ΠΑΟΚ πίσω στο σκορ και να τον βάλει στη δυσχερή θέση να κυνηγάει το σκορ, μια κατάσταση στην οποία φέτος μόλις δυο φορές κατάφερε να αντεπεξέλθει με επιτυχία (με Πανσερραϊκό στην Τούμπα και με Εργοτέλη στο Παγκρήτιο). Κάπου εκεί όμως, στην εκπνοή του πρώτου μέρους, σ ένα από τα κρισιμότερα χρονικά σημεία της αναμέτρησης, ήρθε ο Βασίλης Κουτσιανικούλης να δώσει συνέχεια σε μια σειρά θετικών εμφανίσεων.
Εκμεταλλεύθηκε το λάθος του Ρόμενταλ, κυνήγησε τη φάση, καρπώθηκε την κακή εκτίμηση του Πάρντο και την ασταθή απόκρουσή του, ώστε να φέρει τον αγώνα στα ίσια. Το κέρδος ήταν διπλό: από τη μια, ο αγώνας ξεκινούσε από την αρχή κι από την άλλη, η πλάστιγγα της -καλής- ψυχολογίας άρχισε να γέρνει υπέρ των γηπεδούχων, κάτι που φάνηκε με την έναρξη του δεύτερου μέρους. Οσο περνούσε η ώρα, Γκαρσία και Βιτόλο ανέβαζαν σταθερά την απόδοσή τους, ανακτώντας τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής. Ο Μουσλίμοβιτς -σε μια φάση πανομοιότυπη με το περσινό παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ, αλλά και με τη Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη- έχασε μοναδική ευκαιρία να βάλει την ομάδα του σε θέση οδηγού.
Η είσοδος του Βιεϊρίνια ήταν η κίνηση που έμελλε να κρίνει τον αγώνα. Ξεκούραστος, ορεξάτος και με το πρόβλημα τραυματισμού που τον ταλαιπώρησε από τον αγώνα με την Καβάλα (θλάση) να ανήκει στο παρελθόν, έδειξε τις «άγριες» διαθέσεις του από τις πρώτες του επαφές με την μπάλα. Με τη συμπαράσταση του κόσμου, που στην επανάληψη θύμισε κάτι από το παρελθόν, ο ΠΑΟΚ προσέγγισε την αντίπαλη περιοχή και στο 71 ο Βιτόλο έστησε την μπάλα στα έντεκα βήματα για να δώσει προβάδισμα νίκης. Μια κίνηση σημαδιακή, καθώς ο Ισπανός ήθελε να επιβεβαιώσει πως επέστρεψε για τα καλά και το έκανε με ιδανικό τρόπο. Ιδιαίτερης αναφοράς χρίζει άλλωστε ο πανηγυρισμός του.
Κανένας συμπαίκτης του δεν κατάφερε να τον συγκρατήσει. Πήγε στον πάγκο, αλλά αυτοί που αναζητούσε δεν ήταν εκεί. Βλέπετε, ο γιατρός Γιάννης Ράλλης κι ο μασέρ Θανάσης Καπούλας είχαν πάει να επιληφθούν του προβλήματος που προσωρινά αντιμετώπισε ο Βιεϊρίνια στη φάση που προήλθε το πέναλτι. Τους βρήκε καθώς επέστρεφαν, τους αγκάλιασε και ξέσπασε σε λυγμούς. Είναι τα δυο πρόσωπα της ομάδας μαζί με τα οποία πέρασε τις πολύ δύσκολες ημέρες του προβλήματος που πρόσφατα αντιμετώπισε. Ο πρώτος μάλιστα, είχε μεταβεί στην Τενερίφη προκειμένου να δρομολογήσουν από κοινού την αποθεραπεία και το χρονοδιάγραμμα της επιστροφής του, ενώ ο δεύτερος πέρα από αυτόν καθ αυτόν το ρόλο του, του στάθηκε ιδιαίτερα και σε ψυχολογικό επίπεδο. Αυτός λοιπόν ήταν ο τρόπος του Ισπανού για τους πει «ευχαριστώ», μολονότι θα ήθελε αναμφίβολα να τους πει πολλά περισσότερα.
Λίγες ώρες μετά, οι πρωταγωνιστές ξαναβρέθηκαν. Υπό το βλέμμα του Θοδωρή Ζαγοράκη, άφησαν πίσω τους τη χτεσινή νίκη, επιτρέποντας πλέον στο μυαλό τους σκέψεις μόνο για τον αγώνα της Τετάρτης. Εκεί όπου σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί η χρονιά. Εκεί όπου μια νίκη, ασχέτως σκορ, τους δίνει το «εισιτήριο» για την επιστροφή στον τελικό του Κυπέλλου και μαζί τη διπλή ευκαιρία να επιστρέψουν σε τίτλο έπειτα από οκτώ χρόνια. Παράλληλα βέβαια θα ανανεώσουν την ευρωπαϊκή τους παρουσία και για τη νέα σεζόν, με σημαντικά προνόμια. Ωστόσο, ακριβώς τις ίδιες βλέψεις έχει και η ΑΕΚ. Με ποδοσφαιριστές που μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά ανά πάσα στιγμή, όπως τέτοιοι είναι οι Λυμπερόπουλος, Σκόκο, Μπλάνκο, Γκερέιρο, και όχι μόνο, είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος του ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, για να μην ξεχνάμε και την πρόσφατη, οδυνηρή αναμέτρηση για το πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ.
Δεν απαιτείται τίποτα λιγότερο από την καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς, απ’ ΟΛΟΥΣ! Τα λάθη δεν επιτρέπονται, η κόπωση δεν υπάρχει ως παράγοντας και το μυαλό όλων πρέπει -και θα είναι- στο πώς θα μπορέσει να πάρει η ομάδα αυτό που θέλει. Σε αντίθετη περίπτωση, η επόμενη μέρα θα είναι πάρα πολύ δύσκολη, ψυχολογικά και όχι μόνο. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να φτάσει ο ΠΑΟΚ σ αυτό που επιζητά κι ίσως αυτό το στοιχείο να είναι που προκαλεί σχετική ανησυχία. Κι αυτό γιατί είναι δεδομένο πως η πίεση, σχεδόν πάντα, λειτουργεί καταλυτικά υπέρ αυτών των ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων που πλαισιώνουν το ρόστερ της ομάδας. Τη δεδομένη στιγμή όμως υπάρχει και άλλου είδους πίεση. Αυτή που ασκούν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές στους εαυτούς τους, όπως αποκάλυψε χτες ο Βιεϊρίνια: «Θέλουμε περισσότερο αυτόν τον τίτλο από τους οπαδούς μας», είπε με νόημα ο Πορτογάλος κι αυτό μαρτυρά πολλά.
Την Τετάρτη θα είναι ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, τόσο σε σχέση με αυτά κόντρα στην ΑΕΚ στην Αθήνα, σε Κύπελλο και πρωτάθλημα, όσο και συγκριτικά με αυτό απέναντι στον Ολυμπιακό. Τη διαφορά θα την κάνουν οι ίδιοι οι παίκτες. Οπως την έκαναν και χτες