Τρεις αγωνιστικές, μηδέν γκολ! Τέσσερις λέξεις που περικλείουν το πρόβλημα του φετινού Αρη ή για να ακριβολογούμε το πρόβλημα και του φετινού Αρη. Διότι μπορεί οι τελευταίες πέντε αγωνιστικές του περυσινού πρωταθλήματος να έδειξαν πως κάτι πάει να αλλάξει σε αυτόν τον τομέα, όμως το φετινό ξεκίνημα, φέρνει και πάλι στην επιφάνεια το μέγεθος του προβλήματος το οποίο τείνει, πλέον, να χαρακτηριστεί «αιώνιο».
Ο Αρης εδώ και δύο χρόνια, αδυνατεί να στείλει τη μπάλα στη δίχτυα. Αδυνατεί να κερδίσει ένα ματς με την ευκολία που θα του προσέφερε η ευχέρεια στο σκοράρισμα και εν ολίγοις απωθεί με την αγωνιστική του απόδοση τους απανταχού φίλους του. Ομάδα που δεν σκοράρει, δεν είναι θελκτική, δεν είναι απολαυστική, δεν είναι εμπορική. Η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, είναι το γκολ και δυστυχώς ο Αρης υστερεί σε αυτό το θέμα.
Στο παιχνίδι με τη Ξάνθη, οι κίτρινοι δημιούργησαν κάποιες λίγες ευκαιρίες για να στείλουν τη μπάλα στα δίχτυα, όμως απεδείχθη πως λείπει ο παίκτης που θα την σπρώξει εκεί. Ο Γιάκομπ είναι έξω από τα νερά του, ο Καστίγιο δεν είναι επιθετικός, ο Ούμπιντες επίσης. Βεβαίως η επίτευξη ενός τέρματος είναι αποτέλεσμα συνολικής λειτουργίας της ομάδας και όχι αποκλειστικά θέμα ικανότητας του επιθετικού.
Και κόντρα στη Ξάνθη, ο Αρης έδειξε πως πάσχει και στους δύο τομείς. Γιατί, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, το τελικό 0-0 (βάση της εικόνας του αγώνα) , μάλλον ικανοποιεί περισσότερο τους γηπεδούχους, παρά τους Θρακιώτες. Ας είναι καλά ο Βελλίδης που κράτησε αλώβητη την εστία του
Επομένως χρειάζεται μια συνολικότερη αντιμετώπιση του προβλήματος το οποίο πάντως κάποια στιγμή θα αναζητήσει τη λύση του και μέσω του γκολ. Ο Τσιώλης ευελπιστεί πως όταν «μπολιαστούν» στην ομάδα οι τέσσερις νεοεισελθόντες, όταν ο Γιάκομπ βρει τα πατήματά του και όταν ο Γκαρσία βρεθεί σε θέση να βοηθήσει ουσιαστικά, τα πράγματα θα αλλάξουν.
Μέχρι όμως να συμβούν ολ’ αυτά χρειάζεται ηρεμία. Μια πιθανή αντικατάσταση του προπονητή, τη δεδομένη χρονική στιγμή, δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτα. Η διοίκηση, λοιπόν, πράττοντας σωστά και μη λειτουργώντας εν θερμώ, στηρίζει τον Τσιώλη, τον χτυπά στον ώμο και του λέει να κοιτάξει μπροστά . Αντίδραση, ώριμη και λογική.
Οι 15 ημέρες που μεσολαβούν μέχρι τη μάχη της Κρήτης με τον Εργοτέλη, είναι ημέρες δουλειάς και ηρεμίας. Αυτό χρειάζεται ο Αρης και αυτό πρέπει να γίνει…
