Διάβασα λοιπόν με πολύ προσοχή τις δηλώσεις του Σμαραγδή, του Τζούριτς και του Καρυπίδη μετά την δεύτερη ήττα από τους Γερμανούς στο Προολυμπιακό του Τουρκουά. Ασχολήθηκαν ελάχιστα και οι τρεις και καλά έκαναν με το αποτέλεσμα. ʼλλωστε ότι γράφει δεν ξεγράφει και δυστυχώς για όλους μας στο Τουρκουά το ελληνικό βόλεϊ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, πτώχευσε. Ένα σετ σε δύο ματς, με Γαλλία και Γερμανία που δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους, sorry αλλά δεν είναι θετικό σημάδι.
Αντιθέτως λοιπόν, για να επιστρέψω στα των δηλώσεων των διεθνών, και οι τρεις αναφέρθηκαν στον τρόπο αντιμετώπισης που τυγχάνει η Εθνική από την ομοσπονδία αλλά και το πώς θα πρέπει να κινηθεί αν και εφόσον η διοίκησή της επιθυμεί να υπάρχει μέλλον στην όποια προσπάθεια γίνεται. Γιατί αγωνιστικά αυτή η ομάδα έχει μέλλον, μόνο όμως αν της συμπεριφερθούν όπως πρέπει και όχι σαν να είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης.
Η Εθνική λοιπόν πήγε στο Τουρκουά για να παίξει με τους Γάλλους και τους Γερμανούς με 9 προπονήσεις, ένα φιλικό με τον Ολυμπιακό και ένα ταξίδι σε ευρωπαϊκή χώρα (Γαλλία) που έμοιαζε με υπερατλαντικό. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε το γεγονός ότι οι Γάλλοι την «τιμώρησαν» στέλνοντας την να μείνει στο Ροζεράλ του Βελγίου (αλήθεια κανείς δεν μπήκε στον κόπο από την ομοσπονδία να μάθει που μένει η ομάδα πριν αυτή φθάσει στον προορισμό της;) τότε έχετε το παζλ της πιο ανοργάνωτης προετοιμασίας της «γαλανόλευκης», ever. Ακόμη και με τον Προσαλίκα πρόεδρο, το καλοκαίρι του 2009, όταν σε μια νύχτα η Εθνική άλλαξε προπονητή (Καζάζης αντί Αρσενιάδη), η προετοιμασία και τα φιλικά έγιναν στην Παιανία. Έστω και καθυστερημένα.
Θα μου πείτε τώρα ωραία όλα τα παραπάνω αλλά τι φταίει ο Μαυρομάτης αν η Εθνική δεν έχει υποδοχή. Τι φταίει ο Μαυρομάτης όταν κολλάει και δεν ξεκολλάει ο Φράγκος. Ο Μαυρομάτης φταίει που δεν υπάρχουν Έλληνες ακραίοι και όταν λείπει ο Χριστοφιδέλης μετράμε άσσους στην υποδοχή; Ο Μαυρομάτης φταίει που δεν έχουμε διαγώνιο και αναγκάζεται ο Λεώνης να επιστρατεύει τον κεντρικό Τζούριτς για να παίξει τη θέση, απουσία του τιμωρημένου Ρουμελιώτη.
Όχι δεν φταίει για όλα τα παραπάνω ο Μαυρομάτης. Φταίει όμως για την οργάνωση και το μπάχαλο που υφίσταται από το καλοκαίρι στην Εθνική. Όσο λοιπόν θα παραμένουν αυτά τα προβλήματα οι διεθνείς νομιμοποιούνται να τα βάζουν μπροστά από κάθε ήττα. Γιατί ο Σμαραγδής και ο κάθε Σμαραγδής να βγει να πει ότι «δυστυχώς αποτύχαμε». Χαζός είναι; Δεν είναι. Θα βγει ο Τζούριτς ή ο Καριπίδης ή ο Παπαδημητρίου και θα πουν ότι «δεν υπάρχει οργάνωση και χρειαζόμαστε περισσότερη προσοχή». Αλήθεια λένε, δεν λένε ψέματα. Ασχέτως αν λένε τη μισή αλήθεια. Γιατί ακόμη και όταν η Εθνική είχε αυτά που ζητούσαν οι διεθνείς, η επιτυχία δεν ήρθε. Τέλος πάντων…
Από τη στιγμή λοιπόν που ο Μαυρομάτης δεν βγαίνει προς τα έξω να πει «παιδιά αυτά έχουμε όποιος θέλει παίζει, όποιος θέλει ας κάτσει σπίτι του», αυτός θα φταίει. Από τη στιγμή που δεν βγαίνει να πει στους δημοσιογράφους ότι «το μαγαζί είναι ένα βήμα πριν από το λουκέτο και δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα», αυτός θα φταίει. Επίσης αυτός θα φταίει επειδή εξακολουθεί να έχει δίπλα του συνεργάτες που δεν έχουν το ειδικός βάρος να πάρουν αποφάσεις, γενναίες, με οποιοδήποτε κόστος. Βάζω στοίχημα ότι σε λίγες μέρες η ποινή του Ρουμελιώτη θα σβήσει. Και θα είναι σωστό να σβήσει. Λάθος ήταν η πρώτη απόφαση, η τιμωρία. Αλλά όταν αποφασίζουν άλλοι έτσι γίνεται. Βρίζουν τον Μπελιγράτη γιατί έπαιρνε μόνος του τις αποφάσεις και απλά τις ανακοίνωσε στα συμβούλια. Μαζί τους είμαι. Αλλά διάολε αν είναι η δημοκρατία του Μαυρομάτη να του γυρνάει μπούμερανκ, έ τότε Μπελιγράτης και πάλι Μπελιγράτης.
Για να καταλήξουμε όμως. Η Εθνική αυτή τη στιγμή έχει υλικό που πρέπει όμως Λεώνης και Δρίκος να το κάνουν ομάδα.
Πασαδόρους; Έχουμε και Προύσαλη και Φιλίποφ και Κουρνέτα, αν χρειαστεί. Κεντρικούς; Να φάνει και οι κότες. Τζούριτς, Πετρέας, Σμαραγδής, Ανδρεάδης, Πελεκούδας, Κανέλλος και δεν ξέρω αν ξεχνάω κάποιον ακόμα. Διαγώνιους έχει δύο (Ρουμελιώτη, Ασπιώτη) μπορεί να αποκτήσει και άλλους (Τζιουμάκας) αν δουλευτούν σωστά. Ακραίους επίσης έχει αρκεί να είναι υγιής ο Κωστάκης (Χριστοφιδέλης). Ο Χριστοφιδέλης, ο Φράγκος (στα καλά του, γιατί στα άσχημά του παρασύρει όλη την ομάδα σε λάθη), ο Καριπίδης, ο Κουμεντάκης, ο Κοκκινάκης, ακόμη και ο Νικηφορίδης μπορεί να βοηθήσει, γενικότερα υπάρχουν λύσεις. Στα λίμπερο πάλι Παπαδημητρίου και Στεφάνου είναι σίγουρα χαρτιά. Παικταράδες είναι όλοι τους, τους πιστεύαμε και εξακολουθούμε να τους πιστεύουμε. Τι απομένει λοιπόν; Όλοι αυτοί οι παραπάνω να αποκτήσουν χαρακτήρα νικητή και όχι looser όπως είναι τα τελευταία δύο χρόνια. Απομένει η ομοσπονδία να κάνει τα τυπικά που χρειάζεται μια ομάδα που σέβεται το άθλημα και τη χώρα που εκπροσωπεί. Μιλάμε για τα τυπικά και όχι τα παραπάνω που έκανε η ομοσπονδία την εφταετία 2000-2007, παραπάνω που θα πληρώνουμε για καμιά δεκαριά χρόνια ακόμη. Ποια είναι τα τυπικά; Νορμάλ συνθήκες διαβίωσης, που και που καμία πληρωμή, στήριξη με έργα και όχι με λόγια, και παρουσία του πολυάσχολου αλλά ικανότατου προέδρου δίπλα στην ομάδα.
Αυτά κύριε πρόεδρε, είναι τα τυπικά και αυτά ζητούν οι διεθνείς. Αν μπορεί η ομοσπονδία να ανταποκριθεί καλώς. Αν δεν μπορεί τουλάχιστον ας το πει να το ξέρουμε και να νομιμοποιούνται οι δηλώσεις των διεθνών μετά από κάθε αποτυχία. Όχι τίποτα άλλο αλλά επειδή κάποιοι από εμάς έχουν απαιτήσεις από αυτά τα παιδιά. Κάποιοι…
· ʼσχετο. Τέλη Δεκεμβρίου μετά το ματς με τον Φοίνικα στη Σύρο, μου υποσχέθηκε ο Ζαλμάς ότι θα αλλάξει την… κασέτα των δηλώσεων του για το μέλλον του Παμβοχαϊκού. Στις Κυκλάδες θα μαδήσει την τελευταία μαργαρίτα, για το που το πάει η ομάδα του. Για ημιτελικά ή για υποβιβασμό…
