Στην Ελλάδα το επάγγελμα του προπονητή είναι παρεξηγημένο και πολλές φορές υποτιμημένο.

Τα φώτα πέφτουν πάνω στους ποδοσφαιριστές στα καλά και πάνω στους προπονητές στα άσχημα. Λίγες είναι οι φορές που κάποιος τεχνικός απολαμβάνει την αναγνώριση που του αξίζει.
 
Μπορεί στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος την παράσταση στους πάγκους να έκλεψαν οι Ερνέστο Βαλβέρδε, Ζεσουάλδο Φερέιρα, αλλά τον τελευταίο καιρό και δίκαια κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα εύσημα πρέπει να πάνε στον Μάκη Κατσαβάκη, έναν προπονητή που αρκετές φορές στην καριέρα του έχει αναλάβει συλλόγους που βρίσκονται στα πρόθυρα του γκρεμού…
 
Η Δόξα Δράμας παραμένει η νούμερο ένα υποψήφια για να αποχαιρετήσει τη Σούπερ Λιγκ στο τέλος του πρωταθλήματος, αλλά από τη στιγμή που κράτησε τα ηνία της ομάδας στα χέρια του, η… κολοκύθα μεταμορφώθηκε σε άνθρωπο. Πήρε βαθμό από ΑΕΚ και Ολυμπιακό, “λύγισε” στο τέλος από τον Παναθηναϊκό, ενώ την Τετάρτη κατέκτησε και το πρώτο της τρίποντο στη διοργάνωση. Οι “μαυραετοί” δεν έγιναν ξαφνικά Μπαρτσελόνα, ούτε θαμπώνουν με τις εμφανίσεις τους, ωστόσο πλέον έχουν αποκτήσει αγωνιστικό προσανατολισμό και  παλεύουν κάθε παιχνίδι μέχρι τέλος, αν και το αγωνιστικό τους πρόγραμμα είναι αρκετά βεβαρημένο.
 
Ο Μάκης Κατσαβάκης έχει κάνει ως τώρα καταπληκτική δουλειά και δείχνει πως ένας καλός προπονητής μπορεί να ανεβάσει επίπεδο μία ομάδα ή -μάλλον το βασικότερο- ότι μπορεί να μετατρέψει ένα σκορποχώρι σε ομάδα…