Δεν είναι πως η απουσία του Πολωνού καταδίκασε την ομάδα του. Απλά ήταν μια σειρά γεγονότων που δυσχέραιναν σημαντικά την προοπτική νίκης του «Δικεφάλου». Η απουσία εναλλακτικής λύσης στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα προκάλεσε μια γενικότερη αβεβαιότητα στην αμυντική σταθερότητα της ομάδας δίχως τελικά και ναι … κατόπιν εορτής το συμπέρασμα να γίνει η σωστή επιλογή αλλά και χωρίς να έχει η ομάδα τη σωστή μέριμνα για να ενισχύσει μέσω αλληλλοκαλύψεων τη δεδομένη αδυναμία της.
Παράλληλα, το συγκεκριμένο πρόβλημα του ΠΑΟΚ λειτούργησε ως οδηγός για τον αντίπαλο κάτι που φάνηκε από το πρώτο λεπτό του αγώνα με τον Ολυμπιακό να εκδηλώνει συνειδητά επιθέσεις από την πλευρά του Κώστα Σταφυλίδη με τον ταχύτατο και διεισδυτικό Κέβιν Μιραλάς. Η διάθεση και το πάθος δεν έλειπαν από το νεαρό ποδοσφαιριστή του «Δικεφάλου», ωστόσο τον οδήγησαν σε μια πρώιμη κίτρινη κάρτα που τον επηρέασε σημαντικά για τη συνέχεια. Οι προτροπές από τον πάγκο ήταν ν ανεβαίνει όσο πιο συχνά μπορεί βλέποντας πως του δίνεται χώρος για να το πράξει. Μην ξεχνάτε όμως πως δεν αγωνιζόταν στη φυσική του θέση.
Λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα ο Γλύκος αποχώρησε με θλάση στον προσαγωγό του αριστερού του ποδιού. Ξεκινάει ο αγώνας κι ακολουθούν διαδοχικά οι Κατσικάς, Αθανασιάδης παρά το γεγονός πως οι παίκτες που τους αντικατέστησαν, Μπαλάφας και Ιβιτς αντίστοιχα είχαν θετική προσφορά. Εντούτοις, ο ΠΑΟΚ είχε χάσει τον πρώτο του σκόρερ, δυο αλλαγές και … το ηθικό του. Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν πιο αποφασισμένοι από ποτέ κι από νωρίς θέτουν θεμέλια νίκης σκοράροντας δις. Μέσα σε είκοσι λεπτά όλα έχουν γυρίσει ανάποδα και σε συνδυασμό με τα προβλήματα που προκύπτουν η αντίδραση των γηπεδούχων γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Εντούτοις, ο ΠΑΟΚ βγάζει χαρακτήρα, ισορροπεί κι απειλεί με αποκορύφωμα το δοκάρι του Γκαρσία.
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν πάρα πολύ καλά διαβασμένος και προετοιμασμένος γι αυτό το παιχνίδι. Βαδίζοντας στην … πεπατημένη των Παναθηναϊκού, ΟΦΗ, Ατρομήτου έβαλε δυο ταχύτατους επιθετικούς να πιέζουν από ψηλά, με βοήθειες από τους μέσους Ιμπαγάσα, Μανιάτη ακόμη και των δυο ακραίων μπακ ενίοτε για να κρατήσει τον ΠΑΟΚ στο μισό γήπεδο, να μην του επιτρέψει ορθολογική ανάπτυξη που οι παίκτες του κ. Μπόλονι περίμεναν να ξεκινήσει από τους Γκαρσία, Λάζαρ.
Από τη στιγμή που το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε δίχως σκορ για τους γηπεδούχους κι η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε και στα πρώτα λεπτά της επανάληψης ο βαθμός δυσκολίας αυξήθηκε σημαντικά περιορίζοντας κατά πολύ τις πιθανότητες αντίδρασης. Εικόνα που στον αγωνιστικό χώρο βγήκε ως εκνευρισμός. Ενας από τους χείριστους συμβούλους σε δύσκολες στιγμής όπως αποδείχτηκε για μια ακόμη με αποκορύφωμα την αποβολή του Λάζαρ. Ακόμη και με δέκα ποδοσφαιριστές δεν παραδόθηκε, προσπάθησε αλλά έπεσε πάνω στον πλέον «ψυχωμένο» και τον αντίστοιχα προετοιμασμένο Ολυμπιακό των τελευταίων ετών με μοιραία συνέπεια την ήττα.
Ενα αποτέλεσμα που τον προσγείωσε ανώμαλα στην προοπτική που είχε να κοιτάξει ψηλότερα βαθμολογικά και δυστυχώς οι αρνητικές συνέπειες δεν περιορίζονται σ αυτήν και μόνο. Περιμένοντας την οριστική διάγνωση για την ακριβή κατάσταση των Γλύκου, Κατσικά, Αθανασιάδη και συνυπολογίζοντας την αποβολή του Λάζαρ ο ΠΑΟΚ χάνει τέσσερις ποδοσφαιριστές – εκ των οποίων οι τρεις βασικοί με σημαντικούς αγώνες ν ακολουθούν. Το Σάββατο με τον φορμαρισμένο ΟΦΗ στο Ηράκλειο, την μεθεπόμενη Πέμπτη στο Φρίουλι με την Ουντινέζε κ.ο.κ. Με τις εναλλακτικές λύσεις να είναι περιορισμένες ο προβληματισμός μεγαλώνει κι ίσως η μοναδική αχτίδα αισιοδοξίας να προκύπτει από την αγέρωχη διάθεση του προπονητή του, όπως αυτός εμφανίστηκε στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα.
Φυσικά, μερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσμα της Κυριακής φέρει κι ο Ρουμάνος τεχνικός. Ωστόσο, κόντρα σε όσα μας είχε συνηθίσει ως τώρα, σε μια δύσκολη χρονική στιγμή κατάφερε να βγάλει ένα ψύχραιμο προφίλ, παραδεχόμενος την ανωτερότητα του αντίπαλου και δίχως να επιδοθεί σε «φτηνές» δικαιολογίες και προφάσεις, στέλνοντας το ανάλογο μήνυμα και στους ποδοσφαιριστές του για τη συνέχεια. Το χτεσινό πάθημα πρέπει να γίνει μάθημα, να γίνουν κατανοητά τα λάθη και να επισημανθούν προκειμένου να μην επαναληφθούν.
Ομως το να μένει κανείς στο παρελθόν είναι μόνο μια φθοροποιός διαδικασία που σε περισσότερο σε πληγώνει και σε γεμίζει αναπάντητα γιατί παρά σε ωφελεί ουσιαστικά δίνοντάς σου εφόδια για τη συνέχεια. Αυστηρή αυτοκριτική, γόνιμα συμπεράσματα και διορθώσεις πρέπει να ορίσουν την επόμενη ημέρα. Τη μεγαλύτερη βοήθεια στον καθέναν, στη μεγαλύτερη πικρία ή απογοήτευση που μπορεί να γνωρίσει μπορεί να του τη δώσει μόνον ο εαυτός του. Κανείς άλλος …
Καλή δύναμη σε όλους …