Μετά το…ηλεκτροσόκ της Παρασκευής και την …καταιγίδα παραιτήσεων, ο Ζεσουάλντο Φερέιρα και οι ποδοσφαιριστές του, είπαν…πολλά με την εμφάνιση τους στο Ηράκλειο. Και η νίκη που πέτυχαν επί του ΟΦΗ έχει τη δική της σημασία. Για πολλούς λόγους.
Η αντίδραση της ομάδας ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Έβγαλαν στο γήπεδο το πάθος τους και το φιλότιμο τους… Μονάχα για αυτή την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Μια φανέλα που αντιπροσωπεύει την λαμπρή και ένδοξη ιστορία του Παναθηναϊκού…
Η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτή η εμφάνιση έπρεπε να είχε γίνει καιρό πριν… Όταν άρχιζε ο μίνι-μαραθώνιος ντέρμπι και προτού χαθεί ο τίτλος του πρωταθλητή.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Έστω και τώρα, οι Πράσινοι πείσμωσαν και αντέδρασαν εκεί που πρέπει. Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Και διεκδικούν το δικαίωμα στην ελπίδα…
Στο Ηράκλειο, είδαμε και πάλι τον Παναθηναϊκό του Ζεσουάλντο Φερέιρα. Αυτή την ομάδα που κατάφερε στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος να παραμείνει στην κορυφή…
Και πάλι χωρίς κλασικό επιθετικό… Αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε… Ο Κλέιτον με τις εμπνεύσεις του, ο Χριστοδουλόπουλος με τις επινοήσεις του και ο Κουίνσι με τις …επελάσεις του, κατάφεραν να οδηγήσουν την ομάδα τους στην κατάκτηση των τριών βαθμών… Σε μια έδρα δύσκολη…
Μαέστρος σε αυτή την προσπάθεια ήταν ο εξαιρετικός Σωτήρης Νίνης που έμοιαζε σαν να μην έλειψε ούτε μια μέρα από τα γήπεδα… Κι όμως μετά από 7 μήνες απουσίας, στην πρώτη ενδεκαδάτη παρουσία του, θύμισε-για όσους είχαν ξεχάσει- την ποιότητα του.
Ο Ζέκα σε κέφια, ο Βιτόλο σχεδόν αλάνθαστος και η άμυνα…θωρακισμένη μετά την επιστροφή του Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ.
Ο Παναθηναϊκός είναι ακόμα εδώ…Μονάχα με το προπονητικό επιτελείο, τους παίκτες του και τον κόσμο να τον στηρίζουν σε αυτή την δύσκολη στιγμή… Όμως είναι ακόμα εδώ…
Οι Πράσινοι μίλησαν. Και είπαν με τον τρόπο τους και ΕΝΩΜΕΝΟΙ , αυτά που όφειλαν να πουν… Τώρα είναι η σειρά σας κύριοι μέτοχοι…