Το κλίμα γύρω και μέσα στην ομάδα δεν είναι δα και το καλύτερο δυνατό λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, η σχέση επικοινωνίας που θέλει να καθιερώσει με τον ανώνυμο φίλαθλο που περιμένει να ενημερωθεί από επίσημα χείλη, η ανάγκη να δοθεί ένα στίγμα της διοίκησης που ηγείται ενόψει των πλέι οφ και η σωρεία θεμάτων που αφορούν τον «Δικέφαλο» που χρίζουν διευκρίνισης κι επεξήγησης.
Παρουσιάστηκε απλός, λιτός κι απέριττος. Απέφυγε τις μεγαλοστομίες, υιοθέτησε τη γλώσσα της αλήθειας επενδύοντας στην αμεσότητα κι απέφυγε να μπει σε λεπτομέρειες που θα δημιουργούσαν νέα … μπερδέματα και διλήμματα, όπως έγινε στην πλέον πρόσφατη Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΠΑΕ, αποδεικνύοντας πως τουλάχιστον μαθαίνει από τα παθήματά του, έστω κι αν αυτή η επιλογή έχει το δικό της κόστος. Σε μια χρονική στιγμή εξαιρετικά κρίσιμη για την ομάδα, αφού το θέμα της αδειοδότησης από την ΟΥΕΦΑ βρίσκεται στην κορύφωσή του, οι επαφές που πραγματοποιεί για το θέμα της ενίσχυσης της ΠΑΕ σ επίπεδο προσώπων, σ επίπεδο οικονομικό αλλά και για μείζονος σημασίας ζητήματα, όπως αυτό των χρεών προς το Δημόσιο, διαδέχονται το ένα το άλλο, εμφάνισε «καθαρή» άποψη, απόλυτη διαύγεια σκέψης και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ αποφάσισε τηρουμένων των αναλογιών να ξεκινήσει από το … μηδέν, πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Οπου … μηδέν η αναδόμηση του οργανογράμματος των γραφείων, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες κι αντίστοιχες ευθύνες. Εξ αρχής δείχνει να έχει συγκεντρώσει πάνω του τις περισσότερες εξ αυτών αλλά αποκαλύπτει τη διάθεσή του να τις μοιράσει ομοιόμορφα σε πρόσωπα που γνωρίζουν πλέον το τί περιμένει από αυτά και με ποιον τρόπο καλούνται να λειτουργήσουν από εδώ και στο εξής. Ποτέ του δεν έκρυψε την αναφανδόν προτίμησή του στο τεχνοκρατικό μοντέλο κι αυτό πασχίζει να καθιερώσει δημιουργώντας μια νέα τάξη πραγμάτων. Σε μια ανώνυμη εταιρεία, μη ποδοσφαιρική, δε χωρά αμφιβολία πως το έργο του θα ήταν πιο εύκολο.
Κι αυτό γιατί στην ποδοσφαιρική εκδοχή των ανωνύμων εταιρειών και δη στη χώρα μας, όλα μα όλα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το αποτέλεσμα. Κι εκεί δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια αλλαγών αυτή τη χρονική στιγμή. Ο ΠΑΟΚ ήταν, είναι και μένει να δούμε αν θα παραμείνει μια πολύ ιδιαίτερη ομάδα. Αποτελείται από ισχυρές προσωπικότητες σε όλα τα επίπεδα, μεταξύ των οποίων δεν υπάρχει πάντα απόλυτη σύμπνοια. Κι όταν το φαινόμενο παίρνει έκταση το … καράβι μπάζει νερά. Η μοναδική σταθερά σ αυτόν τον τομέα, η μοναδική παράμετρος που μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά είναι ο κόσμος. Ουσιαστικά είναι ο μοναδικός παράγοντας που δύναται ν ασκήσει πίεση έμμεσα ή άμεσα για να πάρει αυτό που επιθυμεί.
Λαμβάνοντας όμως υπ όψη την εν γένει κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας κι όλα όσα έχουν γίνει στην ομάδα τον τελευταίο καιρό κανείς δεν έχει και δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα της απαίτησης. Εξ ου και οι χαμηλοί τόνοι δίχως την επίκληση συναισθηματισμών, αφού πια η χρησιμοποίησή τους μπορεί να έχει ουσιαστική βάση αλλά μπορεί να εκληφθεί και ως … κοροϊδία. Σαν το παραμύθι με το βοσκό και το λύκο. Οταν τα ψέματα τελειώνουν μένεις εσύ και η αλήθεια. Κι αφού έχεις «κάψει» όλους αυτούς που ήταν πρόθυμοι να την αντιμετωπίσουν μαζί σου για να σε βοηθήσουν, καλείσαι να το πράξεις μόνος σου αναλαμβάνοντας και τις συνέπειες. Και για να μην παρεξηγούμαστε στο ρόλο του βοσκού δεν είναι ο πρόεδρος της ΠΑΕ, αλλά ο ίδιος ο ΠΑΟΚ.
Η δυσπιστία, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η προκατάληψη λειτουργούν ανασταλτικά και για να πάψουν να υφίστανται θα πρέπει να υπάρξει παραδοχή, ταπείνωση, ειλικρίνεια και έργα. Είναι μέγα λάθος να περνά πως ο κόσμος δεν αντέχει την αλήθεια. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει, δεν αντέχει το ψέμα και την κοροϊδία. Δεν αντέχει την υποτίμηση της νοημοσύνης του και τις κινήσεις που γίνονται με βάση σκοπιμότητες που του είναι αδύνατο να κατανοήσει. Σε μια εποχή ακατάληπτης άποψης και πληροφόρησης δεν ξέρει τί να πιστέψει απ όλα όσα ακούει και διαβάζει. Τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα έχουν γίνει πιο δυσδιάκριτα από ποτέ. Ο ανήφορος είναι μακρύς, έχει λίγο καιρό που ξεκίνησε κι είναι άγνωστο το πόσο θα διαρκέσει, αν και ο κ. Βρύζας μίλησε για δυο χρόνια, λειτουργώντας σα να μην υπάρχουν υποψήφιοι επενδυτές, όπως είναι και το πρέπον. Εχοντας καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Η κινδυνολογία, ο ρεβανσισμός, τα προσωπικά του καθενός δεν έχουν θέση σε μια τέτοια προσπάθεια, παρά μόνο η γνησιότητα. Είτε το θέλουμε είτε όχι ο χαρακτήρας του καθενός ή βασικά στοιχεία αυτού αντανακλώνται και στη δουλειά του, μηδενός εξαιρουμένου. Είναι η ώρα της κρίσης σε όλα τα επίπεδα για όλους. Στις ζωές μας, στην κοινωνία μας και για τον καθέναν στην ομάδα του. Η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο για τους περισσότερους είναι τρόπος ζωής. Οπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα, αν έχει πλέον το χρόνο και την οικονομική δυνατότητα το διατηρεί. Αν του κοστίζει υπέρ του δέοντος οικονομικά μα και το σημαντικότερο ίσως – ψυχολογικά το θέτει στο περιθώριο κι επιλέγει κάτι διαφορετικό να τον αποφορτίζει από τα πραγματικά, σημαντικά προβλήματα της ζωής του.
Και μέσα σ όλα αυτά ξεκινούν τα πλέι οφ. Προσωπικά ποτέ δεν έδινα σημασία σε προγράμματα, αντιπάλους κλπ. Η πεποίθησή μου ήταν και παραμένει πως αν η ομάδα σου είναι καλά τότε δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Ο αγωνιστικός επίλογος της σεζόν δίνει ευκαιρίες θέτοντας άπαντες ενώπιον των ευθυνών τους. Σε έξι αγώνες έχουν την ευκαιρία να δείξουν, ν αποδείξουν, να δικαιωθούν ή να δικαιώσουν όσους διατηρούν άποψη για ομάδα περιορισμένων δυνατοτήτων. Αν μη τι άλλο να βοηθήσουν στη διαπίστωση για το ποιος είναι ο πραγματικός, φετινός ΠΑΟΚ, αυτός που νίκησε την Τότεναμ στο Λονδίνο ή αυτός που έχασε από τον Αστέρα Τρίπολης στην Τούμπα; Αυτός που άλωσε δις το ΟΑΚΑ εις βάρος των ΑΕΚ και Παναθηναϊκού ή αυτός που ηττήθηκε μέσα στο σπίτι του από τον ΠΑΣ Γιάννενα; Οι απαντήσεις είναι στα χέρια τους όπως και οι συνέπειες. Οι κανόνες έχουν οριστεί και ξεκαθαριστεί. Λάβετε θέσεις, το παιχνίδι αρχίζει.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους …