Αντιπαραθέσεις, αδυναμία ή απροθυμία εξεύρεσης μιας κοινής λύσης, καχυποψία. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα θέματα που αφορούν και που καίνε την ομάδα να παραμένουν παγωμένα, τα χρέη να διογκώνονται και το αύριο να μοιάζει πιο ομιχλώδες από ποτέ άλλοτε.
Από τη μία, έχουμε τη νυν διοίκηση του Θανάση Αθανασιάδη, να προσπαθεί (επί της ουσίας) να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα χρέη που αγγίζουν, πια, το εξωπραγματικό νούμερο των 22 εκατομμυρίων ευρώ (!), αναζητώντας σανίδα σωτηρίας σε τραπεζίτες από την Ελβετία. Αρνείται να ρίξει τον εγωϊσμό της (η νυν διοίκηση), μη συνομιλώντας με την απέναντι πλευρά και δηλώνει παρών καταθέτοντας νέα πρόταση εξυγίανσης.
Από την άλλη, υπάρχει η παράταξη Στεφανίδη. Το πλάνο βιωσιμότητας που έχει κατά νου, στηρίζεται, σχεδόν αποκλειστικά, στη βοήθεια του κόσμου, ο οποίος όμως είναι στριμωγμένος οικονομικά τη δεδομένη χρονική στιγμή και μάλλον αδυνατεί να ανταποκριθεί. Η μη ύπαρξη επικοινωνίας με τους «απέναντι», εμπεδώθηκε με τον καλύτερο τρόπο στην τελευταία συνάντηση των δύο πλευρών στα γραφεία της ΠΑΕ, όπου η κατάσταση λίγο έλειψε να ξεφύγει.
Το ΔΣ της Κοινωνίας Μελών Αρη, μάλλον αδυνατεί να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο, ενώ ο ΑΣ, παρά την πρόσφατη ανακοίνωση παρέμβασή του, στην ουσία παραμένει αμέτοχος.
Οσο για τον Λάμπρο Σκόρδα; Εχει κάνει την άρνηση, σημαία του!
Αν εξαιρέσει κανείς τον τελευταίο, ο οποίος είναι σαφές πως δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει την κοινή λογική, όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να συννενοηθούν. Μπορούν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βγάλουν τον Αρη από το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει και να τους γράψει η ιστορία. Είναι περισσότερα αυτά που τους ενώνουν, από αυτά που τους χωρίζουν. Βεβαίως, για να σπάσει ο πάγος θα χρειαστεί χρόνος, όμως όσο δεν γίνεται το πρώτο βήμα, αυτός ο πάγος θα διογκώνεται ολοένα και περισσότερο.
Ο διχασμός δεν ωφελεί κανέναν. Όχι άλλο κάρβουνο ρε παιδιά! Ο Αρης κινδυνεύει με αφανισμό και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κανείς δεν θα θυμάται το τι έγινε και το ποιος έφταιγε. Ολοι (οι εκτός συλλόγου) θα στέκονται στο γεγονός (του αφανισμού), στάζοντας κροκοδείλια δάκρυα. «Δικαίωση» δεν θα υπάρχει για κανέναν. Η συνέλευση της 21ης Μαίου ας αποτελέσει την απαρχή των εξελίξεων…