Πολλοί, στη θέση του, δεν θα το αποτολμούσαν. Θα επέλεγαν τη σίγουρη θέση του παρατηρητή των γεγονότων και ίσως θα αισθάνονταν «δικαιωμένοι», βλέποντας την ομάδα σε αυτό το πολύ δύσκολο σημείο. Θα ένιωθαν βασιλιάδες αντικρίζοντας κάποια από τα μέλη της Αρειανής οικογένειας να εκλιπαρούν για βοήθεια.
Κι όμως, ο Γράντας στέκεται μακριά απ΄ όλα αυτά. Από την πρώτη στιγμή έθεσε τον εαυτό του στις υπηρεσίες του Αρη, δηλώνοντας πρόθυμος να βάλει το δικό του λιθαράκι προς την κατεύθυνση εξυγίανσης της ΠΑΕ. Με όσες δυνάμεις έχει και με όποιες ηγετικές ικανότητες διαθέτει. Ακόμη και αυτοί που δεν τον συμπαθούν , θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να παραδεχθούν την αγάπη του για τον Αρη. Διότι, μετά απ΄ όλα όσα πέρασε πριν από μερικά χρόνια, ουδείς θα μπορούσε να στοιχηματίσει σε μια τέτοια συμπεριφορά.
Τι είναι αυτό όμως που κάνει τον Λάμπρο Γράντα να επιθυμεί την επιστροφή του στα διοικητικά δρώμενα της ΠΑΕ Αρης; Είναι απλά η αγάπη του για την ομάδα (η οποία είναι δεδομένη) ή κάτι παραπάνω;
Η αποπομπή του από την προεδρία στα τέλη της δεκαετίας του 90, είναι σαφές πως τον πλήγωσε πάρα πολύ. Πετυχημένος επιχειρηματίας και οικογενειάρχης, δεν μπορούσε, ολ΄ αυτά τα χρόνια να δεχθεί πως απέτυχε στον συγκεκριμένο τομέα. Πληγώθηκε ο εγωϊσμός του. Ο Γράντας ποτέ στη ζωή του δεν έμαθε να φεύγει κυνηγημένος από κάποιο πόστο. Ηταν σχεδόν πάντοτε νικητής. Στον προσωπικό, αλλά και στον επαγγελματικό στίβο. Ποτέ δεν συγχώρεσε στον εαυτό του αυτή την άτακτη υποχώρηση, αναζητώντας την «εξιλέωση». Όχι με την πραγματική έννοια, εξ ού και τα εισαγωγικά.
Και τώρα η ευκαιρία του παρουσιάζεται. Βεβαίως, πρόκειται για μια ευκαιρία εκτάκτου ανάγκης, αλλά ας μη κρυβόμαστε. Θα μπορούσε ποτέ να του παρουσιαστεί ανάλογη ευκαιρία υπό κανονικές συνθήκες; Εάν, δηλαδή, όλα πήγαιναν καλά στον Αρη;
Ο Λάμπρος Γράντας, μπορεί τώρα να αποδείξει το εάν και κατά πόσο υπήρξε παρεξηγημένος. Αρκεί να μην επιστρέψει με ρεβανσιστικές διαθέσεις. Εάν το κάνει, έχοντας ως γνώμονα το καλό της ομάδας, τότε πολύ σύντομα θα αποτινάξει από πάνω του την ταμπέλα του αποτυχημένου η οποία χρόνια τώρα του έχει τοποθετηθεί, προσφέροντας υπηρεσίες στον σύλλογο και εξασφαλίζοντας, μια για πάντα, την υστεροφημία του.