Η πλευρά των παλαιμάχων από τον Αλέκο Κατσιαούνη και τον Σταύρο Λαμπριάκο (ο οποίος έχει στενή σχέση και με τους οργανωμένους), η παράταξη «Αρης Ενότητα» από τον Παναγιώτη Στεφανίδη, η παλαιά τάξη πραγμάτων από τον Αντώνη Ζαμπέτα, ενώ θα υπάρξουν εκπρόσωποι από τον ΑΣ και την ΚΜΑ. Υπ΄ αυτή την έννοια δεν μένει κάποια άποψη χωρίς εκπροσώπηση και δύσκολα μπορεί θα μπορέσει κάποιος να διαμαρτυρηθεί για έλλειψη δημοκρατίας στην ομάδα. Πρόκειται για κλασική περίπτωση οικουμενικής διοίκησης.
Βεβαίως, το ερώτημα που τίθεται και όσο περνούν οι μέρες, τίθεται ολοένα και πιο πιεστικά, είναι το εάν θα μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να βρουν κοινό κώδικα επικοινωνίας, να απαγκιστρωθούν από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να συννενοηθούν με γνώμονα το καλό του Αρη.
Το ότι συμφώνησαν να ξεκινήσουν , αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο βήμα. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν αρκεί. Επιβάλλεται να ενωθούν οι συνιστώσες σε μία ενιαία παράταξη. Στην παράταξη του Αρη! Και αυτό πρέπει να συμβεί ανεξαρτήτως δυσκολίας και περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Καμία ομάδα δεν μπορεί να διοικηθεί, έχοντας συνεχώς να συγκεράσει δύο και τρεις διαφορετικές απόψεις σε μία. Χάνεται χρόνος, επέρχεται φθορά. Οσο είναι νωρίς ακόμη χρειάζεται να κατανεμηθούν αρμοδιότητες, να μην εμπλέκεται ο ένας στα πόδια του άλλου και να μην απαιτούνται τρεις και τέσσερις επιμέρους συσκέψεις (η κάθε συνιστώσα ξεχωριστά), προκειμένου μετά από πολύ κόπο και ίσως φθορά (επιμένω σ΄ αυτό) να λαμβάνεται η τελική απόφαση. Και το σπουδαιότερο; Ολοι να μιλούν με ανοιχτά χαρτιά σε όλους.
Θα πείτε, είναι δυνατόν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να επέλθουν τέτοιου είδους ριζικές αλλαγές σε θέματα σχέσεων και νοοτροπίας, μεταξύ των παραγόντων της ομάδας;
Όταν απειλείται η ίδια η ύπαρξή σου, όλα είναι δυνατά!