Τα αγωνιστικά δρώμενα των τελευταίων ημερών θαρρείς ότι έχουν βαλθεί να αποθεώσουν τη δύναμη του μυαλού, τη «μενταλιτέ» του νικητή που ξεχωρίζει τους καλούς από τους σπουδαίους αθλητές.
Όσοι παρακολουθούν το φετινό Γουίμπλεντον, είδαν μέσα σε 24 ώρες δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της περί ης ο λόγος παραμέτρου.
Η Σαμάνθα Στόσουρ, νούμερο 5 στην παγκόσμια κατάταξη αποκλείστηκε από το νούμερο 72, την Αράντσα Ρους. Η Αυστραλή ανέκαθεν ήταν εύθραυστη στις καταστάσεις ψυχολογικής πίεσης και αδυνατούσε να τις διαχειριστεί επαρκώς. Γι αυτό και στα μονά δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει το νούμερο 4 της κατάταξης. Όσο λοιπόν η Ολλανδή σφήνωνε στο μυαλό της 28χρονης Στόσουρ ότι θα μπορούσε να χάσει το ματς, εκείνη έμπαινε όλο και πιο βαθιά στο γνωστό της λαβύρινθο, από τον οποίο δεν είχε καταφέρει να δραπετεύσει σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν. Όπερ και εγένετο και σε αυτή
Η Μαρία Σαράποβα την ίδια μέρα, ούσα πληροφορημένη του παθήματος της Στόσουρ, μπήκε στο κορτ για να αντιμετωπίσει τη σεσημασμένη για τους αποκλεισμούς βαρέων ονομάτων Τσβετάνα Πιρόνκοβα. Το ματς δεν ολοκληρώθηκε λόγω σκότους κι έτσι το momentum που είχε αναπτύξει η Σαράποβα δεν εξαργυρώθηκε με την κατάκτηση και του 2ου σετ. Οι δύο αθλήτριες επέστρεψαν την επόμενη ημέρα στο κορτ, η Σαράποβα άργησε να ανακτήσει το ρυθμό της και η «πεινασμένη» Πιρόνκοβα πήρε το σετ, εκμεταλλευόμενη 3 double faults της Ρωσίδας στο tie break. Το βλέμμα της Σαράποβα σκοτείνιασε, λες και καθρεφτιζόταν στο γκρίζο του λονδρέζικου ουρανού. Η γροθιά της Πιρόνκοβα σηκώθηκε σφιγμένη και το βλέμμα της καρφώθηκε στην αντίπαλο της. Έδειχνε αποφασισμένη για το τελικό χτύπημα
Το πλέον αντιφατικό στοιχείο της Σαράποβα είναι ότι πίσω από το αυτό το αγγελικό πρόσωπο λειτουργεί ένας εγκέφαλος μαχητή. Η Μάσα πολλάκις στο παρελθόν έχει «φωνάξει», με περισσότερα ντεσιμπέλ από τις κραυγές που αφήνει στα χτυπήματα της, «δε χάνω». Το επανέλαβε με την Πιρόνκοβα την οποία ισοπέδωσε με 6-0 στο καθοριστικό σετ. Όσο η Βουλγάρα κι αν προσπάθησε να της σφηνώσει στο μυαλό την αμφιβολία, δεν τα κατάφερε.
Στο μυαλό των πρωταθλητών δεν υπάρχει χώρος για άλλες σκέψεις, παρά μόνο νικηφόρες. Και είναι αυτές που τους διατηρούν στη θέση τους