Αυτή η ομάδα η οποία φτιάχτηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και με νεαρούς και άπειρους, ως επί το πλείστον, ποδοσφαιριστές, κατάφερε να κοντράρει στα ίσια μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις του ιταλικού πρωταθλήματος. Μάλιστα προηγήθηκε στο σκορ και λίγο έλειψε να κάνει την έκπληξη. Αν όλο αυτό το επίτευγμα δεν είναι συγκλονιστικό, τότε τι μπορεί να είναι;
Όμως θα ήταν άδικο να σταθώ μόνο στην εμφάνιση απέναντι στη Φιορεντίνα. Τώρα που η προετοιμασία στο Πράτο ολοκληρώθηκε, πρέπει να βγουν συμπεράσματα . Και για να μην σας κουράζω, το συμπέρασμα είναι ένα και περικλείει και τα επιμέρους. Αυτό το διάστημα των 15 ημερών, έγινε δουλειά στην Ιταλία. Και η δουλειά του Κατσαβάκη αποτυπώθηκε μέσα από τα αποτελέσματα. Βεβαίως, αν δεν έρχονταν αυτές οι εμφανίσεις, δεν θα σήμαινε, σε καμιά περίπτωση, το αντίθετο. Όμως εφόσον ήρθαν έτσι τα πράγματα, πρόκειται για την καλύτερη επιβεβαίωση του όλου εγχειρήματος.
Το 15νθήμερο στον γερμανόφωνο ιταλικό βορρά ήταν άκρως εποικοδομητικό. Το σύνολο (και μόνο) κάποιων παικτών έγινε ομάδα, η ομάδα γυμνάστηκε καλά και δούλεψε, αρχίζοντας να βρίσκει αγωνιστικό προσανατολισμό. Τα θετικά αποτελέσματα βοήθησαν στην εγκαθίδρυση ενός καλού κλίματος στα αποδυτήρια και στη βελτίωση της ψυχολογίας η οποία θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο την απόδοση. Επιπλέον, έστειλαν ηχηρό μήνυμα, πως έστω κι έτσι, έστω και χωρίς τα εφόδια άλλων εποχών, ο Αρης μπορεί να σταθεί και να διεκδικήσει στόχους. Με άλλα λόγια έδωσε όραμα σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο λαό!
Ο φίλος του Αρη, γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν πως η ομάδα του δεν μπορεί να διεκδικήσει τίτλους τη χρονιά που έρχεται. Ισως να μην μπορέσει να διεκδικήσει ούτε καν την έξοδό της στην Ευρώπη, όμως, τουλάχιστον, θα έχει την ικανοποίηση πως παράλληλα με την οικονομική εξυγίανση που θα επιχειρηθεί (είτε με την παρούσα, είτε με μια άλλη διοίκηση), δημιουργείται μια ομάδα ξεχωριστή απ΄ όλες τις άλλες. Δημιουργείται ένας Αρης με πολλούς Αρειανούς ποδοσφαιριστές στις τάξεις του! Και αυτό από μόνο του είναι τεράστιο επίτευγμα…
Το πάθος που έδειξαν τα παιδιά του Αρη στην Ιταλία, αποδεικνύουν με τον πλέον συγκλονιστικό τρόπο, το μέγα λάθος που έκαναν τόσα χρόνια, όχι μόνο οι διοικούντες των κιτρίνων, αλλά σχεδόν όλων των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας. Την έλλειψη εμπιστοσύνης, δηλαδή, στους νεαρούς των δικών τους τμημάτων υποδομής. Όχι, πως η στροφή που επιχειρείται είναι συνειδητή. Όμως έστω και αναγκαστικά, κάλλιο αργά παρά ποτέ…