Κατά κάποιο τρόπο αυτό έγινε, τουλάχιστον σε ορισμένα χρονικά διαστήματα. Απλά για μια ακόμα φορά φάνηκε η απειρία, αλλά και το γεγονός ότι η ομάδα μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο χωρίς συγκέντρωση. Δεν είναι δυνατόν σε όλα τα παιχνίδια να μένεις πίσω στο σκορ και μάλιστα σε δύο απ’ αυτά, από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα.
Από τη μία υπάρχει δικαιολογία. Απ’ αυτά τα παιδία ξαφνικά απαιτείται να μην επηρεαστούν κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, τη στιγμή που λίγους μήνες πριν έπαιζαν είτε σε χαμηλότερες κατηγορίες, είτε μόνο στο πρωτάθλημα νέων. Δεν είναι εύκολο.
Από την άλλη όμως θα πρέπει να καταλάβουν ότι πια δεν ανήκουν στη β’ ομάδα, αλλά εκπροσωπούν την ΑΕΚ. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν αυτό τόσο καλύτερα θα είναι για τους ίδιους, γιατί όπως σωστά υποστήριξε ο Βαγγέλης Βλάχος πριν από λίγες μέρες “ο κόσμος της ΑΕΚ δεν μπορεί να κάνει υπομονή”.
Παρά το “βαρυ” 4-1 πάντως και το γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις …χάθηκε η μπάλα από τους γηπεδούχους, η ΑΕΚ μπορεί να φύγει με κέρδη από το Γκούντισον Παρκ. Η εμπειρία που απέκτησαν οι νεαροί άσσοι του δικεφάλου, λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος θα τους βοηθήσει σίγουρα να κατανοήσουν πόσο περισσότερο θα πρέπει να προσπαθήσουν για να βρεθούν στο επίπεδο που απαιτείται. Το βέβαιο είναι ότι δεν πρέπει να απογοητευθούν. Έχουν πολύ δουλειά ακόμα μπροστά τους και ταλέντο σίγουρα υπάρχει σ’ αυτή την ΑΕΚ.
