Οι Πράσινοι ξεπέρασαν έστω και δύσκολα- το εμπόδιο της μαχητικής και νεανικής ΑΕΚ. Κρατούν τα κέρδη από την κατάκτηση των τριών βαθμών και παίρνουν μια βαθιά ανάσα.
Δεν εντυπωσίασε ο Παναθηναϊκός με την εικόνα που έδειξε στο αθηναϊκό ντέρμπι. Ικανοποίησε στο πρώτο ημίχρονο και προβλημάτισε- και τον προπονητή και τον κόσμο του- με την ανεξήγητη οπισθοχώρηση και την ατολμία που έδειξε στο δεύτερο μέρος. Όταν όμως έχεις καεί στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι που λέει και ο σοφός λαός… Και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, είναι αρκετές οι περιπτώσεις που ο Ζεσουάλντο Φερέιρα και οι παίκτες του… ζεματίστηκαν.
Μάταια ο Πορτογάλος τεχνικός φώναζε στους παίκτες του να βγουν μπροστά και να πιέσουν στα τελευταία λεπτά.
Το άγχος από τα συνεχόμενα στραβοπατήματα και η ανάγκη για βαθμούς, οδήγησε τους Πράσινους στην ενστικτώδη συντήρηση του υπέρ τους εύθραυστου- σκορ και σε πολλά λάθη που θα στοίχιζαν, αν δεν ήταν ο Καρνέζης εκεί…
Έχω την εντύπωση πως ο διεθνής τερματοφύλακας είναι με διαφορά ο πολυτιμότερος παίκτης του Παναθηναϊκού την εφετινή σεζόν και σίγουρα ο πιο σταθερός σε απόδοση ποδοσφαιριστής του Τριφυλλιού. Νιώθοντας πλέον εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του, αναδεικνύεται σε φύλακα- άγγελο για την ομάδα του και εξελίσσεται σε τοπ γκολκίπερ.
Με τις καθοριστικές επεμβάσεις του στο φινάλε του ντέρμπι, ο Ορέστης Καρνέζης εξασφάλισε στην ομάδα του την απαραίτητη νίκη και έδωσε το δικαίωμα στους Πράσινους να χαμογελάσουν μετά από καιρό.
Σημαντική η προσφορά και του Τοτσέ στο ντέρμπι, καθώς ο Ισπανός ήταν σε καλή βραδιά, είχε δυναμική παρουσία στην επίθεση και έβαλε το …κερασάκι με το όμορφο γκολ που σημείωσε.
Αυτοί οι κερδισμένοι βαθμοί, δεν κρύβουν σε καμία περίπτωση τις χτυπητές αδυναμίες που έχει η ομάδα. Αδυναμίες που φανέρωσε και πάλι στο δεύτερο ημίχρονο.
Όμως η νίκη είναι …νίκη, ιδιαίτερα σε ένα ντέρμπι. Και ας μην ήταν απέναντι στον Παναθηναϊκό, η δυνατή ΑΕΚ του παρελθόντος.