Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι σύνηθες σε ένα ντέρμπι να επικρατεί ο φιλοξενούμενος με 0-4. Και σίγουρα τούτο το αποτέλεσμα θα περάσει στην ιστορία των «ερυθρόλευκων» σε περίοπτη θέση.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη κρύβει τις δυσκολίες που συνάντησε η ομάδα του Πειραιά για να κάμψει την αντίσταση της ψυχωμένης ΑΕΚ. Ήταν σαφές πως οι παίκτες της έβγαλαν στην επιφάνεια πολύ πάθος, το οποίο πήγαζε απ’ την κρίσιμες στιγμές που διέρχεται η Ένωση. Η προσπάθειά της για να ξεφύγει απ’ τον «βυθό» του βαθμολογικού πίνακα, γέμισε με ενέργεια τους παίκτες του Λίνεν.
Ωστόσο, η ποιοτική ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων» ήταν ικανή, ακόμη και σε μία μη ικανοποιητική βραδιά -σε ότι αφορά στην εικόνα τους στο πρώτο ημίχρονο- να γείρει την πλάστιγγα υπέρ τους.
Διότι είναι κοινώς αποδεκτό πως σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός διαθέτει τις περισσότερες και ελκυστικότερες επιλογές σε κάθε θέση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί οι λύσεις για το κέντρο της άμυνας. Μπορεί να απουσίαζε το βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Κοντρέρας και Μανωλά, όμως, οι Σιόβας και Παπάζογλου έπαιζαν σα να ήταν εκείνοι οι βασικοί.
Μάλιστα, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε ειδική αναφορά στον Τάσο Παπάζογλου, ο οποίος κόντρα στην ΑΕΚ έπαιξε για πρώτη φορά μετά τον τραυματισμό του στον ώμο, σε εκείνο το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Η αποτελεσματικότητά του στις επεμβάσεις και η μαχητικότητά του απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο έως το «φινάλε», του δίνουν θέση ανάμεσα στους κορυφαίους των νικητών.
Βεβαίως, ο Κώστας Μήτρογλου που «πυροβολεί» διαρκώς αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του ντέρμπι (λογικό οι προβολείς να στρέφονται στους σκόρερ). Αλλά θα απονείμουμε περισσότερα εύσημα στον Παπάζογλου. Και η βρώμικη δουλειά δικαιούται αναγνώρισης και τίτλους MVP.