Η ισοπαλία στο Βικελίδης για τον Ατρόμητο έχει διπλή ανάγνωση. Αναλόγως με το πως βλέπει κανείς το "ποτήρι". Μισοάδειο ή μισογεμάτο.

 Βάσει εξέλιξης, το γκολ του Σκόνδρα ένα λεπτό πριν το τέλος, είχε ευεργετικές συνέπειες για την ομάδα του Περιστερίου. Σε αντίθετη περίπτωση, αν ο ʼρης είχε ισοφαρίσει στο τέλος θα είχε αρνητικές επιπτώσεις γιατί θα είχε χαθεί μία νίκη, ενώ τώρα αποφεύχθηκε μια ήττα.

Μια “παγωμένη” ματιά, δείχνει ότι η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν καλύτερη του αντιπάλου της, κι αν κάποιος δικαιούταν τη νίκη, αυτός ήταν ο Ατρόμητος. Συνεπώς βάσει εμφάνισης ο Ατρόμητος ίσως θα έπρεπε να είναι απογοητευμένος για το γεγονός ότι δεν γύρισε με τους τρεις βαθμούς στις αποσκευές του από τη Θεσσαλονίκη. Είναι τέτοιο άθλημα το ποδόσφαιρο όμως, που οι συγκυρίες του διαμορφώνουν και την τελική αίσθηση.

Αυτό που βγαίνει λοιπόν μετά από αυτό το παθιασμένο παιχνίδι, είναι ότι οι κυανόλευκοι είναι πολλαπλά κερδισμένοι. Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι έβγαλαν απαράμιλλη θέληση στον αγωνιστικό χώρο. Έμειναν νωρίς πίσω στο σκορ, με δέκα παίκτες για περισσότερο από ένα ημίχρονο και σε ένα γήπεδο “καμίνι”. Κι όμως στο χορτάρι έμοιαζαν περισσότεροι, ανεπηρρέαστοι και με προσήλωση στο στόχο. Μοιάζει σα να δικαιώνεται ο Μπάγεβιτς όταν δευτερόλεπτα μετά το τέλος του αγώνα στην Τρίπολη δήλωνε πως εκείνη η ήττα θα κάνει καλό στην ομάδα.

Σε αυτό όμως βοήθησε κι ο ίδιος με το καλύτερο του κοουτσάρισμα από τη μέρα που ανέλαβε τον Ατρόμητο. Παρέταξε μια άκρως επιθετική ομάδα η οποία είναι αλήθεια ότι άργησε πολύ να βρει ρυθμό στο ματς και σε αυτό οφείλεται και το γρήγορο γκολ που δέχτηκε η ομάδα. Όταν ήρθε και η αποβολή τότε το πράγμα έδειχνε να στραβώνει για τα καλά. Κάπου εκεί μίλησε η εμπειρία του Βοσνιοέλληνα τεχνικού.
 
Χωρίς κινήσεις πανικού, πήρε τα ρίσκα του με μοναδικό σκοπό να γυρίσει το ματς έστω και με παίκτη λιγότερο. Το μεγαλύτερο ρίσκο ήταν η χρησιμοποίηση του Γιαννούλη σε ρόλο αντί-Ταυλαρίδη σε θέση στόπερ. Μετέτρεψε το 4-4-1-1 λόγω της αποβολής σε 4-4-1, έχοντας Ιγκλέσιας και Δημούτσο στον άξονα, τον Σουμπίνιο δεξιά και τον Μπρίτο αριστερά, με εντολή στους δύο Βραζιλιάνους να γεμίζουν τον άξονα αφήνοντας τις πλευρές στους ταχύτατους και με γερά πνευμόνια Σκόνδρα και Επστάιν. Οι δυο τους έτρεχαν για τέσσερις και αποτέλεσαν τα κλειδιά της αναμέτρησης καθώς χάρη σε αυτούς το αριθμητικό πλεονέκτημα του ʼρη πήγε στράφι.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Ατρόμητος τελείωσε το παιχνίδι με στόπερ τον Γιαννούλη, αριστερό μπακ τον Επστάιν, αμυντικά χαφ τον Μπρίτο και τον Καραμάνο (!), αριστερό χαφ τον Μπέλιτς και δεξί τον Καραγκούνη, για να αντιληφθεί τη συμβολή που είχε ο Μπάγεβιτς στο να μη χαθεί ένα παιχνίδι που από το 44′ φαινόταν χαμένο. Κι όλα αυτά μία εβδομάδα μετά την αλλαγή του Σουμπίνιο με τον Πίτου στο ματς με την Ξάνθη στο 22′ που αλλάξε τη ροή του αγώνα.