Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός, πάνω που άρχισε να πιστεύει ότι είναι εφτάψυχος, “την πάτησε” άσχημα με τη Ρεάλ και έτσι η πορεία του στην Ευρωλίγκα μοιάζει από εδώ και πέρα με ισορροπία πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά είναι ένα: η αγωνιστική περίοδος με τη διεύρυνση της β’ φάσης της Ευρωλίγκας, έγινε πολύ πιο δύσκολη και απρόβλεπτη. Όχι μόνο γιατί τα ματς είναι περισσότερα και απαιτούν μεγαλύτερο κόπο και περισσότερη συγκέντρωση, αλλά και γιατί ο παράγων τύχη, υπό τη μορφή των τραυματισμών κυρίως, παίζει όλο και σημαντικότερο ρόλο.
Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός σε μια χρονική στιγμή που θα κριθούν η πρωτιά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, το Κύπελλο Ελλάδος και η ανάκαμψη που επιδιώκει στην Ευρωλίγκα, έχασε για μήνες τον Μάντζαρη και αναμένει την επιστροφή μετά από τραυματισμούς των Αμερικανών Πάουελ και Λο.
Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες και με ποιο τρόπο είναι δυνατόν να αντιδράσει; Με τον Λο δεν τίθεται ιδιαίτερο ζήτημα, γιατί είναι ήδη καλά και απλά θα κληθεί να παίξει ένα σημαντικότερο ρόλο από πριν, στον οποίο έχει δείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί. Με τον Πάουελ όμως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα γιατί μετά από ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα φανέρωσε αδυναμίες που βάζουν σκληρά ερωτηματικά: κάνει ή δεν κάνει, για τον Ολυμπιακό;
Το μεγάλο πρόβλημα πάντως είναι το νοκ άουτ του Μάντζαρη, για τον οποίο οι ερυθρόλευκοι σίγουρα χρειάζονται αντικαταστάτη. Που θα τον βρουν όμως, καθώς Έλληνας δεν υπάρχει στην αγορά και οι εσωτερικές λύσεις (αναβάθμιση Γκετσεβίτσιους, προώθηση Κατσίβελη) δεν φαίνονται επαρκείς; Εκτός αν αποφασίσουν να θυσιάσουν τον Πάουελ στο ελληνικό πρωτάθλημα και αποκτήσουν κάποιον Αμερικανό γκαρντ, ο οποίος θα παίζει φυσικά και στην Ευρωλίγκα, όπου δεν υπάρχει αριθμητικός περιορισμός.
Σίγουρα πάντως, η όποια λύση δεν είναι εύκολη. Όπως και η προσαρμογή του οποιουδήποτε νέου παίκτη. Ακόμα δυσκολότερη όμως θα ήταν η πορεία του Ολυμπιακού μέχρι το τέλος της χρονιάς με έναν γκαρντ λιγότερο και μάλιστα με τα ειδικά χαρακτηριστικά του Μάντζαρη, δηλαδή του παίκτη που αναλάμβανε τους άχαρους ρόλους, για να στηρίζει τον σούπερ-σταρ της ομάδας, Βασίλη Σπανούλη.
Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός, δείχνει να αφήνει πίσω του τις απανωτές ατυχίες του Διαμαντίδη, αλλά όχι και τις αμφιβολίες που προκαλεί το πρόβλημα που έχει στο πόδι ο Σχορτσανίτης. Όμως γι’ αυτόν μοιάζει σημαντικότερη η αγωνιστική πτώση του Μπανκς και η μερική απομυθοποίηση του Καπόνο γιατί επί της ουσίας περιορίζουν τις λύσεις, σε μια περίοδο που το τριφύλλι θα ήθελε όλες του τις δυνάμεις στο μάξιμουμ.
Τι γίνεται λοιπόν; Το βέβαιο είναι ότι μέχρι την άλλη Κυριακή, που τελειώνουν οι μεταξύ τους αναμετρήσεις (για πρωτάθλημα τη Δευτέρα και τελικό Κυπέλλου μετά), οι αιώνιοι αντίπαλοι θα σκέπτονται κατά κύριο λόγο ελληνικά. Πράγμα που σημαίνει ότι μεγιστοποιείται ο κίνδυνος για κάποιο απρόβλεπτο στραβοπάτημα στην Ευρωλίγκα, που θα κάνει δυσκολότερη την όλη προσπάθειά τους για μια (ει δυνατόν καλή) θέση στα πλέι οφ.
Το πρόγραμμα πάντως, αυτής και της επόμενης εβδομάδας, συνοδεύεται από τρία “πρέπει” και μόνο ένα “δεν πειράζει”, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται προσοχή και ιδιαίτερα στα φαινομενικά εύκολα εντός έδρας ματς με τη Φενέρ (Ολυμπιακός) και την Μπάμπεργκ (Παναθηναϊκός). Όσο για την ταυτόχρονη διπλή αποστολή στη Μόσχα μπορεί για τον Παναθηναϊκό (με ΤΣΣΚΑ) να μη δημιουργεί ιδιαίτερη πίεση, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τον Ολυμπιακό (με Χίμκι), ο οποίος χρειάζεται τη νίκη για να βάλει από κάτω μια αντίπαλο που σήμερα εμφανίζεται σε καλύτερη από αυτόν βαθμολογική θέση στο κυνήγι της πρώτης τετράδας.