Ο Μαρίνος Ουζουνίδης προετοίμασε ιδανικά την ομάδα του και εφαρμόζοντας απλά, βασικά πράγματα κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε, μαζί και την προσωπική του ρεβάνς για την αντίστοιχη ήττα που είχε γνωρίσει η ομάδα στον πρώτο γύρο κι είχε τότε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνσή του. Οι Ακρίτες πίεσαν ψηλά, «έκοψαν» τους γηπεδούχους στη μέση και διατηρώντας ένα σημαντικό αριθμό ποδοσφαιριστών στο χώρο που παιζόταν η μπάλα, με ιδανική αλληλλοκάλυψη και πολλά τρεξίματα έβαλαν δύσκολα στους αντιπάλους τους.
Ο ΠΑΟΚ διατήρησε τον σχηματισμό της περασμένης Πέμπτης για τον οποίο ο τεχνικός του είχε προειδοποιήσει πως ελλοχεύουν κίνδυνοι αμυντικά προχώρησε σε δυο αλλαγές στο αρχικό σχήμα με Σίλντελφεντ, Σταφυλίδη αντί των Ιντζίδη, Λίνο, περιορίστηκε σε μια φλύαρη κατοχή της μπάλας, ειδικά στην επανάληψη κι αν οι φιλοξενούμενοι ήταν λίγο πιο προσεκτικοί στις αντεπιθέσεις τους ίσως το σκορ να ήταν διαφορετικό.
Δεν κλείστηκαν στην περιοχή τους, δεν περίμεναν τους αντιπάλους τους στο μισό γήπεδο και το σημαντικότερο; Δεν επέτρεψαν στους ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου» ν αντιδράσουν. Επιπλέον, το γκολ του Ονουάτσι στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου τόνωσε την αυτοπεποίθησή τους και με αρωγό την τύχη έφτασαν στο επιθυμητό γι αυτούς αποτέλεσμα.
Η ομάδα του Γιώργου Δώνη δεν είχε όμως όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που εμφάνισε προ ημερών, ενθουσιασμό, αποφασιστικότητα, πεποίθηση για τη νίκη σα να μην υπάρχει άλλο αποτέλεσμα κι αποτελεσματικότητα. Μοναδικό αισιόδοξο στοιχείο του αγώνα το ντεμπούτο του Γκόρντον Σίλντενφελντ με τον διεθνή Κροάτη ν αφήνει θετικές εντυπώσεις.
Η κατάσταση μπορεί να δικαιολογείται για τους ιθύνοντες αλλά δεν αλλάζει το γεγονός πως δεν είναι καλή. Η πίεση έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα, καθώς ναι μεν ξεπεράστηκε ο σκόπελος του αποκλεισμού σε μια διοργάνωση, όπως είναι το Κύπελλο, που η διάκριση σ αυτήν έχει συμπεριληφθεί στους φετινούς στόχους αλλά το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα στο πρωτάθλημα με σημείο κατατεθέν την επιθετική δυστοκία συνεχίζεται.
Σε μια συλλογική κατάσταση οι ευθύνες μοιράζονται ανάλογα και τουλάχιστον για τον υπογράφοντα το πιο σημαντικό είναι να βρεθεί άμεσα λύση. Οι απαντήσεις μπορούν να δοθούν μόνον από τους αρμόδιους, από τους πρωταγωνιστές αφού αποδεικνύεται πως επιφανειακά μπορεί να υπάρχουν διαφοροποιήσεις, όπως σε πρόσωπα ή συστήματα όμως επί της ουσίας το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Σε μια δύσκολη χρονική στιγμή για την ομάδα προκύπτουν πολλές και διαφορετικές ενδείξεις που καταδεικνύουν δυσλειτουργία και τουλάχιστον ασυνεννοησία. Κανείς δεν είχε
τρελές απαιτήσεις από τη φετινή ομάδα, ωστόσο πλέον παρουσιάζεται ως ανίκανη να συνεχίσει να κάνει και πράγματα που είχε δείξει στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ότι μπορεί ν ανταποκριθεί και να τα εφαρμόσει. Οι εξελίξεις στο μέτωπο της ενίσχυσης είναι μάλλον ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της όλης κατάστασης. Δεν έχει να κάνει με το αν αποκτήθηκε ποδοσφαιριστής και ποιας αξίας είναι, η αναφορά είναι γενικότερη κι αφορά τον σχεδιασμό, την υλοποίηση, τις εντυπώσεις κ.α.
Κι όταν απειροελάχιστοι γνωρίζουν λεπτομέρειες για το τι δε δούλεψε όπως έπρεπε από τις αρχές Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα το μόνο που δημιουργείται είναι πρόσφορο έδαφος για εκείνους που θέλουν μ ελαφρά την καρδία – να στοχοποιήσουν αυτούς που δε
γουστάρουν, ιδιοκτησία, διοίκηση, τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές, διαλέξτε και πάρτε. Οταν η σπουδή κάποιου είναι η προσωπική δικαίωση στην αποτυχία της ομάδας του τα υπόλοιπα περιττεύουν
Αλλωστε χρόνια τώρα, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Βέβαια το παράδοξο που προκύπτει είναι το πώς μια ομάδα που πλέον δείχνει να έχει απαλλαγεί οριστικά από τον βραχνά της οικονομικής ανάγκης, διάγει μια περίοδο εσωτερικής αναδιοργάνωσης με στόχο την καλύτερη και πιο αξιοκρατική λειτουργία της αποτυγχάνει σ έναν τόσο σημαντικό τομέα, όπως είναι το αγωνιστικό ή αν θέλετε καταφέρνει να δείξει ένα τόσο μπερδεμένο προφίλ στο αγωνιστικό. Ενα πεδίο όπου για να προκύψει αποτέλεσμα πρέπει να υπάρξει συνδυασμός αρμονικών κινήσεων κι ενιαίας αντίληψης και ποδοσφαιρικής λογικής, συνεπώς κάτι δεν πάει καλά.
Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από της στοχοποίηση κι είναι ένα λάθος που έχει συμβεί πολλάκις κατά το παρελθόν με την ιστορία να επιβεβαιώνει τα περί ου ο λόγος. Η λύση μπορεί να δοθεί μέσα από τις απαντήσεις. Καλές οι προφορικές αλλά πολύ καλύτερες οι έμπρακτες. Κινήσεις με λογική που έχουν αρχή και τέλος και θ αποδείξουν πως υπάρχει ορθολογική σκέψη που απλά η εφαρμογή της επιβεβαιώνει πως υπάρχει πλάνο κι αυτό (υπο)στηρίζεται απόλυτα.
Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στην ευτυχή συγκυρία σε μια δύσκολη χρονική στιγμή να παρουσιαστεί ένας επιφανής οικονομικά άνθρωπος που πήρε τις τύχες του και δείχνει ικανός να τον κρατήσει μακριά από τους εφιάλτες που πιο έντονα από κάθε άλλη φορά βίωσε το περασμένο καλοκαίρι. Το γεγονός αυτό όμως δεν αποτελεί πανάκεια για όποια άλλη ασθένεια ταλανίζει τον σύλλογο εδώ και χρόνια.
Προφανώς η περίοδος προσαρμογής δεν έχει ολοκληρωθεί και γι αυτό προκύπτουν τόσα θέματα που υποστηρίζουν την άποψη σύμφωνα με την οποία δεν έχουν γίνει αντιληπτές κάποιες σοβαρές παράμετροι, ζωτικής σημασίας για την καθημερινότητα του «Δικεφάλου». Το ζητούμενο είναι τα παθήματα να γίνονται μαθήματα. Κι αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη. Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος πλέον έχοντας αποκτήσει μορφή πίεσης ολοένα αυξανόμενης.
Η κατάσταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μη αναστρέψιμη, εντούτοις η φαινομενική αναλγησία είναι που προβληματίζει, σα να μην αλλάζει κάτι, σε μια ποδοσφαιρική κοινωνία που μόνιμα αποζητά ενόχους και συνέπειες, ενώ όταν όλα κυλούν κατ ευχήν με την ίδια ευκολία δημιουργεί ήρωες και προχωρά σε προσωπολατρείες.
Ακόμη ένα τεστ του ΠΑΟΚ της νέας εποχής για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Και με μια ακόμη ενδιαφέρουσα αναμέτρηση να πλησιάζει, με τον Αρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» γίνεται αντιληπτό πως η πίεση όχι απλά συντηρείται αλλά πολλώ δε μάλλον αυξάνεται και πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα για όλους. Λίγη εγκράτεια δε βλάπτει, μάλλον το αντίθετο.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους
