Τα προβλήματα για τον «Δικέφαλο» ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα αφού πέρα από το θέμα του Πάμπλο Γκαρσία, η τεχνική ηγεσία αναγκάστηκε ν αναπροσαρμόσει τα σχέδιά της αφού όταν ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής στο ξενοδοχείο το αρχικό σχήμα αυτό περιελάμβανε τον Λόρενς πίσω από τον Αθανασιάδη στο 4-4-2 και τον Σαλπιγγίδη στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής. Ο Ιρλανδός δήλωσε αδυναμία και τα υπόλοιπα είναι λίγο ή πολύ γνωστά.
Παρόλα αυτά, η αναμέτρηση ξεκίνησε ιδεατά για τον ΠΑΟΚ, με πανέμορφο γκολ του Αθανασιάδη με προβολή πάνω στην κίνηση μόλις στο δεύτερο λεπτό έπειτα από μεταβίβαση ακριβείας του Σαλπιγγίδη. Μόνο που οι παίκτες του Γιώργου Δώνη δεν κατάφεραν να διαχειριστούν το προβάδισμα και τρία λεπτά μετά ο Αγκάνθο απάντησε μ ένα εξίσου όμορφο γκολ αφού η άμυνα του «Δικεφάλου» δεν κατάφερε ν αποτρέψει την τροφοδότηση του απομονωμένου σ αυτήν τη φάση Ισπανού επιθετικού για να πιάσει ένα αριστερό, ψηλοκρεμαστό σουτ και να νικήσει τον Ιτάνζ.
Ο αγώνας ξεκινούσε από την αρχή με τους φιλοξενούμενους να δείχνουν ανεπηρέαστοι από τη γρήγορη ισοφάριση. Πολύ γρήγορα, διέκριναν την υπεροχή του Καμαρά έναντι του προσωπικού του αντιπάλου και με την αρωγή των Λίνο Λάζαρ «φόρτωναν» την αριστερή πτέρυγα δημιουργώντας μια μόνιμη «πηγή» κινδύνων για την αντίπαλη περιοχή. Ο άρτι αφιχθείς ποδοσφαιριστής της Σοσό ξεδίπλωσε άμεσα στοιχεία των ποδοσφαιρικών του ικανοτήτων με πιο εμφανή την ταχύτητα και το «καθαρό» μυαλό και στο εικοστό έκτο λεπτό, λίγο πιο μέσα από τη γωνία της μεγάλης περιοχής έπιασε ένα δυνατό, αριστερό σουτ για να δώσει εκ νέου προβάδισμα στην ομάδα του.
Η ομάδα του Γιάννη Μηχαλίτσου είχε την ευκαιρία να ισοφαρίσει λίγο μετά όταν σε σέντρα που βγήκε στο κέντρο της περιοχής του Ιτάνζ ο Αγκάνθο ανενόχλητος δίπλα στον Σίλντεφελντ και χωρίς να εγκαταλείψει τα πόδια του το έδαφος έπιασε την κεφαλιά στέλνοντας την μπάλα πάνω από την οριζόντια δοκό. Σημείο – «κλειδί» για τη συνολική εικόνα του αγώνα στο πρώτο μέρος ένα από τα καλύτερα ημίχρονα που έκανε το δίδυμο Κάτσε Λάζαρ με πάρα πολλά τρεξίματα, εξαιρετική συνεργασία και μεγάλη αποτελεσματικότητα στο μαρκάρισμα του Τάτου, που όποτε έπαιρνε την μπάλα για να οργανώσει το παιχνίδι των γηπεδούχων μέσα σ ελάχιστα δευτερόλεπτα βρισκόταν σχεδόν … περικυκλωμένος από τρεις αντιπάλους.
Κάπως έτσι έκλεισε το πρώτο μέρος δείχνοντας πως ο ΠΑΟΚ είχε τον έλεγχο του αγώνα, έχοντας ξεπεράσει επιτυχώς το δύσκολο μέρος που αφορούσε την ψυχολογία. Σκόραρε έπειτα από τρεις αγώνες πρωταθλήματος και μάλιστα εις διπλούν, προηγήθηκε μέσα σε μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα για τον ίδιο και φαινόταν να έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Αυτά στη θεωρία γιατί στην πράξη τα πάντα αποδείχτηκαν διαφορετικά. Ο «Δικέφαλος» άφησε το καλό του πρόσωπο στ αποδυτήρια. Ξαναβγήκε στο γήπεδο με νωθρότητα, χωρίς το πάθος που τον διέκρινε στο πρώτο ημίχρονο, θαρρείς κι είχε αποφασιστεί πως έπρεπε ν αναλωθεί στην υπεράσπιση του σκορ για ένα ολόκληρο ημίχρονο.
Οι αλλαγές των γηπεδούχων και ιδιαίτερα του Τριανταφυλλάκου σε συνάρτηση με την παθητική στάση των αντιπάλων τους άλλαξαν άρδην τις ισορροπίες με τον Αρη ν αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε πρώτο χρόνο κατάφερε να μεταφέρει σχετικά εύκολα εν συγκρίσει με το πρώτο μέρος της αναμέτρησης την μπάλα στο μισό γήπεδο προς την εστία του Ιτάνζ, ενώ σε δεύτερο αύξανε σταδιακά την πίεση. Μια προσπάθεια που απέφερε καρπούς στο εβδομηκοστό λεπτό όταν ο Αγκάνθο κέρδισε πέναλτι, μαζί και την αποβολή με δεύτερη κίτρινη κάρτα του Κωνσταντινίδη. Το εκτέλεσε ο ίδιος εύστοχα για να διαμορφώσει το τελικό σκορ.
Ο κ. Δώνης απέσυρε τον Σαλπιγγίδη για να βάλει τον Αποστολόπουλο προκειμένου να καλύψει το κενό στην άμυνα που προκάλεσε η αποβολή. Ο Αρης θέλησε να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ του αγώνα και σε συνάρτηση με την αριθμητική υπεροχή πήρε μέτρα στο γήπεδο αφήνοντας κάποια κενά πίσω. Αυτά προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν οι ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου» με την είσοδο του Ολίσε (σ.σ. το έτερο μεταγραφικό απόκτημα) αντί του Καμαρά, δίχως όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ο ΠΑΟΚ παρέμεινε δίχως νίκη, απέτυχε στο να επιβάλει για μεγάλο χρονικό διάστημα αγώνα τον ρυθμό του, να εφαρμόσει το πλάνο του και να πάρει αυτό που θέλει. Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, η αποστολή κατευθύνθηκε στο γήπεδο της Τούμπας όπου την περίμεναν οπαδοί, περίπου διακόσιοι τριακόσιοι τον αριθμό.
Το θέμα Γκαρσία και οι ευθύνες όλων
Πέρα από το παράπονο που είχαν για το αποτέλεσμα του αγώνα που είχε τελειώσει πριν από λίγο αλλά και για τις πρόσφατες εμφανίσεις αποτελέσματα, το θέμα του Πάμπλο Γκαρσία ήταν η σταγόνα που ήρθε να ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής τους. Με συνθήματα υπέρ του Ουρουγουανού και αντίστοιχα κατά του προπονητή δημιουργήθηκε ένα σκηνικό το οποίο σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες θύμιζε την άφιξη της αποστολής στο «Σουκρού Σαράτσογλου» για τον αγώνα με τη Φενέρμπαξε και τις άγριες διαθέσεις που είχαν οι οπαδοί των γηπεδούχων.
Για τέτοιο μένος μιλάμε Για ν αποφευχθούν τα χειρότερα ο τεχνικός του «Δικεφάλου» δεν κατέβηκε από το λεωφορείο ακούγοντας τα μύρια όσα για τον ίδιο και την οικογένειά του, επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο όπου καταλύει η αποστολή πριν από τους αγώνες. Αν το στοιχείο της υπερβολής θα μπορούσε ν αποδοθεί σε τέτοιες, ακραίες συμπεριφορές τα όποια ελαφρυντικά αν υπάρχουν απορρέουν από τη λατρεία που υπάρχει στο πρόσωπο του αρχηγού του ΠΑΟΚ.
Ενός προσώπου που δε γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, που δε γαλουχήθηκε με τις ιδέες και τα πονήματα αυτού του πολύπαθου συλλόγου αλλά κατάφερε στο διάστημα της εδώ παρουσίας του να ενσαρκώσει αυτό που ο κάθε φίλος της ομάδας είχε στο μυαλό του ως άπιαστο όνειρο. Δηλαδή έναν άνθρωπο γνήσιο σε όλα του, ασυμβίβαστο, παθιασμένο, μάλλον αιρετικό για όλα όσα είχαν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Γι αυτό και πολλοί ταυτίστηκαν μαζί του. Τα παραδείγματα είναι πολλά απ όλα όσα έχει κάνει αποδεικνύοντας εμπράκτως το ποιος είναι, το πώς λειτουργεί και το πώς αντιδρά.
Εχασε τη μητέρα του κι επέστρεψε από την Ουρουγουάη για ν αγωνιστεί κόντρα στον Παναθηναϊκό. Συγκρούστηκε με όλους αυτούς που ελάχιστοι τολμούν καν να το σκεφτούν, δίχως να έχει κάποια δικλείδα ασφαλείας είτε κυριολεκτικά για τη χρονική στιγμή που το έπραττε είτε γενικώς. Δε δημιούργησε ποτέ πρόβλημα με συμπαίκτες του. Εμεινε στην ομάδα αποδεχόμενος διαδοχικές μειώσεις, ενώ θα μπορούσε να είχε πορευθεί για άλλες χώρες με καλύτερες οικονομικές απολαβές, μόνο που το «δέσιμο» που δημιουργήθηκε με τον κόσμο είναι μοναδικό ανά την υφήλιο. Οπως ο κάθε απλός φίλος της ομάδας είδε στον Γκαρσία τον εαυτό του, έτσι κι αυτός είδε στα πρόσωπά τους τον εαυτό του.
Ενας ποδοσφαιριστής που υπήρξε αρχηγός στην Εθνική Ουρουγουάης, αγωνίστηκε σε Μίλαν και Ρεάλ, έχει βιώσει την απόλυτη καταξίωση στον ΠΑΟΚ με μοναδικό παράπονο έναν τίτλο και κάθεται στην μπουτίκ της Τούμπας για να υπογράψει αυτόγραφα αδιαμαρτύρητα για σχεδόν τρεις ώρες! Καμία διάθεση βεντετισμού, καμία υπεροψία στοιχεία που τα έχουν και τα παρουσιάζουν άλλοι δίχως να τα δικαιούνται. Το καλοκαίρι επέστρεψε νωρίτερα από όλους τους συμπαίκτες του για να κάνει ατομικό πρόγραμμα προκειμένου να είναι έτοιμος με την έναρξη της προετοιμασίας. Ενας άνθρωπος που κάνει τον οποιονδήποτε να νιώθει βέβαιος πως θα δώσει και την ψυχή του εφόσον πιστεύει πως αυτό που κάνει είναι το σωστό, ανεξαρτήτως κόστους.
Για όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα, καθώς δεν είναι οπαδός της δημοσιότητας ο Πάμπλο Γκαρσία έχει κατοχυρωθεί στη συνείδηση των φίλων της ομάδας ως κάτι πολύ ξεχωριστό έως μοναδικό. Απλά (υπεν)θυμίζω μερικά από τα στοιχεία του για όσους τα είχαν λησμονήσει ή δεν τα ήξεραν. Από τον καθέναν μπορεί να ερμηνεύονται διαφορετικά αυτές οι γραμμές, γι αυτό και θέλω να σημειώσω πως ούτε αβάντα του κάνω, ούτε προσπαθώ να τον εκθειάσω, ούτε καμία τέτοια σαχλαμάρα, επειδή όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Ουρουγουανός κι εγώ είμαι ο… κανένας. Δεν του πλέκω το εγκώμιο επειδή αποσκοπώ σε κάτι, παρά καταθέτω όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου και την καρδιά μου. Εν ολίγοις αυτή είναι η αλήθεια μου.
Επ ουδενί δεν έπρεπε να δημιουργηθεί όλο αυτό το θέμα και να φτάσει μέχρι εδώ που έφτασε. Επ ουδενί δεν έπρεπε αυτή η ομάδα που θαρρείς και την έχουν καταραστεί να (ξανα)μπαίνει σε διαδικασία διχασμού και να γίνεται έρμαιο όλων όσων εκμεταλλεύονται τα προβλήματά της για να περάσουν τις δικές τους σκοπιμότητες. Επ ουδενί δεν έπρεπε ΟΛΑ τα εμπλεκόμενα μέλη της ομάδας, τεχνικό τιμ και διοίκηση να μην έχουν αντιληφθεί την κάκιστη ψυχολογική κατάστασή ενός εκ των σημαντικότερων μονάδων του έμψυχου δυναμικού.
Επ ουδενί δεν έπρεπε ν αντιμετωπιστεί ως κάποιος που δεν ενδιαφέρει τον ΠΑΟΚ το τι θα κάνει από τη στιγμή που αισθάνεται θιγμένος. Ετσι είναι σα να τον αγνοείς, τον οδηγείς σε απόγνωση και του αφήνεις ελάχιστα περιθώρια αντίδρασης. Σα σε απόγνωση φέρεται και η τεχνική ηγεσία μέσα από όλη αυτήν την πίεση που αρχικά δημιούργησαν τ αρνητικά αποτελέσματα, επιδείνωσε η εικόνα της ομάδας στους αγώνες αυτούς κι ήρθε το θέμα του Γκαρσία για να φτάσει η κατάσταση στα σημερινά, υπερεπικίνδυνα επίπεδα κι όλοι έχουν δει τις συνέπειες.
Η σεζόν δεν ήταν καλή για τον αρχηγό του ΠΑΟΚ. Διαδοχικοί τραυματισμοί τον κράτησαν εκτός αγώνων σε μια χρονιά που ο ίδιος και πάλι ήθελε να δώσει ότι καλύτερο μπορούσε. Από την προετοιμασία φάνηκε συμβιβασμένος με τη διαφορετικότητα του ρόλου που επιβάλει το πέρασμα των ετών, αλλά αυτό είναι άλλο και το να μένεις μόνιμα εκτός είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Κι επειδή πρόκειται για μια πανίσχυρη προσωπικότητα που λειτουργεί σύμφωνα με την ψυχή του, το όλο θέμα τον κατέβαλε σημαντικά.
Φτάνοντας στην προηγούμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα την Πέμπτη, όπου μέσα από τις δοκιμές της τεχνικής ηγεσίας για τον Κυριακάτικο αγώνα φάνηκε πως δεν τον υπολόγιζαν για βασικό. Ο ίδιος ήθελε μια ευκαιρία να (απο)δείξει πως μπορεί να βοηθήσει, γιατί ως τέτοια δε θα μπορούσε να εκληφθεί αυτή που προηγήθηκε με την Ξάνθη όταν χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή στο τελευταίο μέρος του αγώνα. Μια ημέρα μετά, την Παρασκευή η κατάσταση πήγε από το κακό στο χειρότερο αφού το θέμα του δε συζητήθηκε πριν από την προπόνηση με κανέναν και λίγο μετά έμεινε εκτός αποστολής. Το πρόσχημα της ίωσης μπροστά στην ανάγκη να διατηρηθεί η ηρεμία στις τάξεις της ομάδας εν όψει ενός ακόμη κρίσιμου αγώνα δεν έγινε πιστευτό από κανέναν.
Δεν το σκέφτηκε πολύ, το συζήτησε με την οικογένειά του κι αποφάσισε να φύγει, να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οι αντιδράσεις ήταν πολλές και παρότι καθυστερημένα, άρχισαν να διαδέχονται η μια την άλλη. Συνάντηση με τον πρόεδρο κ. Ζήση Βρύζα, συνάντηση με οπαδούς και κάτι που γνωρίζουν ελάχιστοι, συνάντηση και με τον κ. Δώνη το βράδυ της Παρασκευής. Εκεί όπου ο μέσος του ΠΑΟΚ φαινόταν από δύσπιστος έως αδιάλλακτος λόγω της έντονης πικρίας που έφερε μέσα του. Ειπώθηκαν πολλά μα τίποτα θετικό δεν προέκυψε. Η μοναδική ελπίδα όλων των εμπλεκόμενων πλευρών ήταν ο χρόνος να λειτουργήσει καταλυτικά ως προς την αποφόρτιση της κατάστασης. Μάταια
Η σκέψη της φυγής ωρίμασε στο μυαλό του και τον έκανε πιο σκληρό. Το είδε ως κάτι προσωπικό δίχως να συνειδητοποιεί το μέγεθος που είχε πάρει η όλη κατάσταση για την ομάδα. Απλοί φίλαθλοι της ομάδας βρέθηκαν και το Σάββατο έξω από το σπίτι του για να του εκφράσουν τη συμπαράστασή του, όμως ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να τους αντικρύσει. Δεν ήθελε να κάνει το θέμα του, θέμα της ομάδας αλλά ούτε και να φορτιστεί περισσότερο συναισθηματικά όντας ήδη σε κάκιστη κατάσταση. Το επισήμανε και στην ανακοίνωσή του, «δεν είχα την πρόθεση να στεναχωρήσω κανέναν. Ολο αυτό βγήκε από την ψυχή μου», ανέφερε χαρακτηριστικά στη γραπτή του δήλωση εξηγώντας πάρα πολύ απλά τις συμπεριφορές του και την ετεροχρονισμένη συνειδητοποίηση του θέματος που δημιουργήθηκε.
Θέμα που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από αχαρακτήριστους ανθρώπους είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω προσωπικών συμφερόντων. Σέβομαι ακόμη κι αυτούς, σέβομαι ακόμη κι αυτόν που έχει μια σκοπιμότητα, όμως όταν προσπαθεί να υποτιμήσει τη νοημοσύνη μου τότε ο σεβασμός εξαφανίζεται. Αν οι διοικούντες ήθελαν να «φάνε» τον Γκαρσία γιατί του ανανέωσαν το συμβόλαιο; Επειδή θα δημιουργούνταν αντιδράσεις και δε θα πωλούνταν διαρκείας; Αυτοί που διοικούν δε γνωρίζουν την αξία και την αναγνώριση που τυγχάνει ο Ουρουγουανός στον κόσμο; Τότε γιατί να το κάνουν τώρα;
Εχει αλλάξει τελικά η άποψη των διοικούντων για την τεχνική ηγεσία και το αντίστροφο κι αν ναι πως οι πρώτοι έπεισαν τον δεύτερο για την περιθωριοποίηση του Πάμπλο Γκαρσία κάνοντας το
χατίρι σ αυτούς που όπως λέγεται εισηγήθηκαν την απομάκρυνσή του; Κι ο Γκερμάν Τσιστιακόφ δεν αντιλήφθηκε τίποτα; Ο εκπρόσωπος του Ιβάν Σαββίδη σε όλες τις δράσεις της ομάδας έμεινε άπραγος σ ένα τέτοιο κακόβουλο σχέδιο που αδιαμφισβήτητα θα προκαλούσε τεράστιο πρόβλημα στην ομάδα, όπως κι έγινε;
Πως είναι δυνατόν να επικαλείται κάποιος «προσωπικά» για το θέμα του Μάριο Μπερέτα. Μια άστοχη επιλογή του τότε τεχνικού διευθυντή και νυν προέδρου της ΠΑΕ, επειδή ο Γκαρσία ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με τον Ιταλό τεχνικό και ουσιαστικά σηματοδότησε την αρχή του τέλους της σύντομης θητείας του στον ΠΑΟΚ; Γνωρίζει κανείς ποια ήταν η κυρίαρχη εισήγηση για προπονητή τότε, που ήταν και το πρώτο ραντεβού που έγινε από τον κ. Βρύζα επί ιταλικού εδάφους; Ο Τσεζάρε Πραντέλι που «κόπηκε» επειδή κρίθηκαν υπερβολικές οι απαιτήσεις του, ήτοι εξακόσιες χιλιάδες ευρώ για να πάει η ομάδα στη λύση του Μπερέτα και των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ, άσχετα αν με όλα όσα ακολούθησαν το τελικό κόστος ήταν μεγαλύτερο. Αυτό είναι κάτι που το μάθαμε το περασμένο καλοκαίρι στην προετοιμασία.
Κι έχει μένος ο πρόεδρος μιας ομάδας κατά του ποδοσφαιριστή το οποίο και βγάζει μετά από τρία χρόνια; Αφού …«βολεύεται» – όπως υποστηρίζουν κάποιοι – με το μισθό του γιατί ν ασχοληθεί με όλο αυτό το θέμα και να γυρίσει όλον τον κόσμο εναντίον του; Μήπως δε γνωρίζει την ομάδα; Μήπως δεν έχει αγωνιστεί σ αυτήν; Μήπως δε γνωρίζει τον κόσμο της και τη λογική του; Μήπως μετά το νικηφόρο εντός έδρας αγώνα με την ΑΕΚ του πρώτου γύρου, ο κ. Βρύζας δεν έθεσε την παραίτησή του στον μεγαλομέτοχο κ. Σαββίδη ζητώντας του να φύγει; Μήπως αυτός χτες κι ενώ ναι είχαν κλιμακωθεί οι αντιδράσεις δεν πήρε το θέμα επί προσωπικού από το πρωί με διαδοχικές επαφές με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές κάτι που έπρεπε να είχε κάνει νωρίτερα – που είχαν ως αποτέλεσμα τη θετική κατάληξη της υπόθεσης με την παραμονή του Γκαρσία;
Από κοντά και ο τεχνικός διευθυντής, Γιώργος Γεωργιάδης. Ούτε αυτός γνώριζε και είχε αντιληφθεί το μέγεθος του Πάμπλο Γκαρσία για την ομάδα; Ούτε αυτός φανταζόταν τις αντιδράσεις που θα δημιουργούνταν; Φυσιολογικό φαίνεται Αλλωστε έχει αγωνιστεί στον ΠΑΟΚ; Υπήρξε ποδοσφαιριστής του; Σάμπως έχει συμβάλει στην κατάκτηση κανενός τίτλου του; Δε νομίζω Αν τα είχε κάνει όλα αυτά και πολλά ακόμη περισσότερα τότε μπορεί και να ένιωθε λίγο…
Κι αυτό που μισώ περισσότερο είναι πως αναγκάζομαι να φαίνομαι υπερασπιστής προσώπων και καταστάσεων για να γίνει κατανοητό ένα τρισάθλιο παιχνίδι σκοπιμότητας. Ομως η υπομονή έχει και τα όριά της. Για να κλείσει η μεγάλη παρένθεση που – συνειδητά εις βάρος μου – ν άνοιξα και οι δυο έχουν υποπέσει σε σημαντικά λάθη (και) στους ρόλους που πλαισιώνουν σήμερα, αλλά τίποτα δε δημιουργεί την αίσθηση πως έγινε υστερόβουλα. Το αν είναι ανίκανοι ή όχι υπάρχουν άτομα που τους κρίνουν από το καλοκαίρι, όταν αφού πρώτα μαζί με τους υπόλοιπους προσπάθησαν να διατηρήσουν μια σχεδόν χρεοκοπημένη ομάδα να τη διατηρήσουν ζωντανή κι αξιόμαχη στη συνέχεια έκαναν τα πάντα για να περάσει η ομάδα στα χέρια του ομογενή επιχειρηματία και να γυρίσει σελίδα.
Αστοχία στις επιλογές προσώπων, αστοχία στις μεταγραφές με συνέπεια να επιβαρυνθεί η ομάδα οικονομικά και να της κοστίσουν στην αγωνιστική της πορεία. Ας κριθούν κι αν δεν κάνουν ν αποχωρήσουν. Αν και για μένα θα έπρεπε ήδη να έχουν αποχωρήσει, η μηχανή του… κιμά που λέγεται ΠΑΟΚ είναι αμείλικτη και δεν κάνει εξαιρέσεις. Μόνον η αλήθεια κάνει τη διαφορά και διώχνει τις σκιές, δίχως να υπολογιστεί το κόστος. Το μόνο απαιτητό είναι κάποια στιγμή να μιλήσουν δημόσια για όλους και για όλα. Στη «δύσκολη» όλοι κρίνονται κι όλοι εκτελούνται με κάθε τρόπο, πάση θυσία προκειμένου να ικανοποιηθεί η «δίψα» για αίμα. Η ιδέα της επανάστασης είναι διεγερτική από μόνη της, ενθουσιάζει αυτόν που τη μελετά και συμπαρασύρει κάθε ανυποψίαστο. Η νίκη έρχεται όμως μόνον όταν ξέρεις για τι πολεμάς κι έχεις το δίκιο με το μέρος σου.
Συγνώμη για το μακροσκελές του πράγματος αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει. Δεν έπρεπε να έχει φτάσει ως εδώ. Ο ΠΑΟΚ βιώνει την πλέον έντονη κρίση των τελευταίων μηνών και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το πώς θα καταλήξει. Η ΠΑΕ εξέδωσε ανακοίνωση δίνοντας το στίγμα της. Η απάντηση του κόσμου λογικά θα δοθεί το Σάββατο στον προσεχή, εντός έδρας αγώνα με τον ΟΦΗ. Ας σκεφτεί ο καθένας ψύχραιμα κι ας αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του. Ας σκεφτεί πως ο μεγαλύτερος χαμένος από όλο αυτό είναι ο ΠΑΟΚ. Αυτό σκέφτηκε κι ο Πάμπλο Γκαρσία προκειμένου να πάρει την τελική του απόφαση, βάζοντας στο περιθώριο τον βαθύτατα πληγωμένο του εγωισμό. Αλλά τι να ξέρει κι αυτός θα πουν κάποιοι που σήμερα τον υπερασπίζονται αλλά πριν από λίγα χρόνια δεν ήθελαν να τον δουν μπροστά τους. Ευτυχώς που ο ίδιος δεν ξεχνά.
Δεν είναι δυνατόν να μαντέψει κάποιος για το αν μπορεί να επανέλθει η ηρεμία, για το αν η τεχνική ηγεσία μπορεί να διαχειριστεί τη συγκεκριμένη, εκρηκτική κατάσταση που την έχει φέρει στο «μάτι του κυκλώνα». Μακάρι να τα καταφέρει. Τουλάχιστον, σε πρώτη φάση, να βρει την απαιτούμενη ψυχραιμία, να εργαστεί και με τα νέα πρόσωπα που ήρθαν στην ομάδα να παρουσιάσει κάτι καλύτερο μήπως κι επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό.
Αυτά προς το παρόν, καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους…