Σε μια σειρά τριών αγώνων που έδωσε σε διάστημα μιας εβδομάδας στη Θεσσαλονίκη, στη Λιβαδειά και στα Χανιά κατά χρονική σειρά, αποκόμισε δυο νίκες (πρωτάθλημα) και μια ισοπαλία (κύπελλο), η οποία ωστόσο ήταν αρκετή για να του δώσει την πρόκριση στην ημιτελική φάση όπου και θα συναντήσει τη φετινή του Νέμεσις, τον Αστέρα Τρίπολης.
Είτε οι αγώνες αυτοί γίνουν σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, δηλαδή ο πρώτος στην Τούμπα στις 17 Απριλίου κι ο δεύτερος στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας στις 27 του ίδιου μήνα, είτε μεταφερθούν νωρίτερα οι αναμετρήσεις μεσολαβεί σημαντικό χρονικό διάστημα με αγώνες υψηλού ενδιαφέροντος. Η αρχή γίνεται την προσεχή Κυριακή με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα, ενώ μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος για τον αγώνα της Εθνικής Ελλάδας με τη Βοσνία ο ΠΑΟΚ θα δοκιμαστεί εκτός έδρας με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.
Το πλέον πρόσφατο θετικό αποτέλεσμα ήταν η εκτός έδρας επικράτηση με 2-1 επί του Πλατανιά (3′, 32′ Σαλπιγγίδης, 24′ Ιτάνζ αυτογκόλ) σε μια αναμέτρηση ιδιόμορφη, αφού αλλιώς ξεκίνησε, αλλιώς εξελίχθηκε κι αλλιώς ολοκληρώθηκε. Με τους Κατσουράνη – Λόρενς τιμωρημένους και τους Αποστολόπουλο – Γκαρσία στη Θεσσαλονίκη ο «Δικέφαλος» ευτύχησε να προηγηθεί στην πρώτη του επίσκεψη στ’ αντίπαλα καρέ. Κι αντί αυτό να δρομολογήσει μια εύκολη εξέλιξη για τον Γιώργο Δώνη και τους ποδοσφαιριστές του η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Εξ αρχής διαπιστώθηκε πως η αριστερή πλευρά του ΠΑΟΚ με δίδυμο στην ευθεία τους Σταφυλίδη – Καμαρά ήταν στο στόχαστρο των γηπεδούχων καθώς από αυτήν εκδηλωνόταν η πλειοψηφία των επιθέσεών τους.
Μια εικόνα που όχι μόνο δε βελτιώθηκε αλλά μάλλον επιδεινώθηκε με τη μεταφορά του Ολίσε στη θέση του αριστερού χαφ και τη μετακίνηση του Καμαρά στη θέση του δεξιού. Ποια όμως ήταν η λογική αυτής της κίνησης; Η απουσία του Κατσουράνη από τη γραμμή των στόπερ στέρησε από την ομάδα του την προώθηση μερικών μεν αλλά σημαντικών δε μέτρων. Σίλντενφελντ και Κουμάλο ήταν καλοί στ’ ανασταλτικά τους καθήκοντα αλλά ο βαθμός που τους πρέπει στα οργανωτικά είναι χαμηλός.
Αμφότεροι δίσταζαν να προωθηθούν και να κουβαλήσουν την μπάλα, όπως παλιότερα έκανε ο Κοντρέρας, με συνέπεια να αναγκάζονται οι Κάτσε και Λάζαρ να οπισθοχωρούν για να πάρουν την μπάλα, να χάνονται μέτρα τα οποία οι ποδοσφαιριστές του Πλατανιά εκμεταλλεύονταν ανεβάζοντας τη γραμμή πίεσης σε χώρους λίγο έξω από την περιοχή του Ιτάνζ. Η πρώτη εναλλακτική λύση για τους δυο κεντρικούς χαφ ήταν η πάσα σε Καμαρά ή Ολίσε, αριστεροπόδαρος και δεξιοπόδαρος αντίστοιχα. Στην υποδοχή της μπάλας το γύρισμά τους έπεφτε πάνω σε δυο αντιπάλους στον καθέναν που τους έκλειναν πολύ καλά τους χώρους.
Η κατάσταση γινόταν ακόμη χειρότερη επειδή τα δυο μπακ Σταφυλίδης και Κωνσταντινίδης δεν ανέβαιναν ψηλά αλλά και στις ελάχιστες φορές που αυτό έγινε δεν προέκυψαν συνεργασίες με τους δυο παίκτες που είχαν στην ευθεία. Σχετικά γοργά ο Πλατανιάς ισορρόπησε τον αγώνα κι άρχισε να πλησιάζει την περιοχή του ΠΑΟΚ που θύμιζε εμφανίσεις του πρώτου εξαμήνου της σεζόν. Χωρίς κέντρο, ελάχιστες βοήθειες από τους ακραίους και μοναδική προσδοκία ότι μπορούσε να προσφέρει το δίδυμο Σαλπιγγίδη – Αθανασιάδη.
Η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη ισοφάρισε στο 24′ όταν σουτ του Τέτε εκτός περιοχής, βρήκε πρώτα το δοκάρι και μετά την πλάτη του πεσμένου στην προσπάθεια ν’ αποκρούσει σε πρώτο χρόνο Ιτάνζ για να καταλήξει στα δίχτυα. Προφητικός αποδείχτηκε ο τεχνικός του «Δικεφάλου» καθώς λίγα λεπτά νωρίτερα είχε φωνάξει στους δυο επιθετικούς του πως αυτοί έχουν την έγνοια του ανασταλτικά. Η αναμέτρηση έδειξε να ξεκινά από την αρχή αλλά μόλις οκτώ λεπτά μετά, ο Αθανασιάδης εκμεταλλεύτηκε κακή συνεννόηση δυο αντιπάλων του, έφυγε στην αντεπίθεση, την κατάλληλη στιγμή τροφοδότησε τον Σαλπιγγίδη κι εκείνος με πλασέ διαμόρφωσε το τελικό σκορ.
Κανείς δεν περίμενε το τι θα επακολουθούσε στην επανάληψη. Λίγα δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα, ο Σταφυλίδης αντίκρισε δεύτερη κίτρινη κι αποβλήθηκε αφήνοντας την ομάδα του με οκτώ, σε μια φάση που την πρωταρχική ευθύνη είχε ο Σίλντενφελντ. Αυτομάτως το 4-4-2 έγινε 4-4-1με τους Ολίσε, Αθανασιάδη να δίνουν τις θέσεις του σε Λίνο και Φωτάκη αντίστοιχα. Ο Βραζιλιάνος πήρε τη γνώριμή του θέση στο αριστερό άκρο της άμυνας κι ο Καλαματιανός συμπαίκτης του το αντίστοιχο δεξί της μεσαίας γραμμής. Μπροστά τους έμεινε ο αρχηγός του ΠΑΟΚ και δις σκόρερ το Σάββατο, Σαλπιγγίδης.
Κοντινές αποστάσεις, συντήρηση δυνάμεων και βλέψεις για τυχόν αντεπίθεση οδήγησαν την ομάδα σε μια μεγάλη ευκαιρία για τρίτο γκολ με τον Σίλντενφελντ σε πλεονεκτικότατη θέση έπειτα από σέντρα στην «καρδιά» της αντίπαλης άμυνας να σημαδεύει απελπιστικά άουτ. Παράλληλα, η επιθετική δραστηριότητα των γηπεδούχων περιορίστηκε σημαντικότατα. Πάθος υπήρχε κι από τις δυο πλευρές, δύναμη και μαρκαρίσματα που ανέβαζαν την αδρεναλίνη στα ύψη. Σ’ ένα από αυτά ο Σαλπιγγίδης αντέδρασε προς τον πρώτο βοηθό κι όλα όσα είπε επ’ αυτού ο τελευταίος στον διαιτητή οδήγησαν στην αποβολή του διεθνούς επιθετικού, για πρώτη φορά στην καριέρα του σ’ επίσημο αγώνα.
Ο «Δικέφαλος» δεκατέσσερα ολόκληρα λεπτά – δίχως τις καθυστερήσεις – υποχρεώθηκε να παίξει με εννιά! Μια πρώτη σκέψη ήταν μπροστά από την αμυντική γραμμή να μείνουν τρεις κι ο Καμαρά να έχει τη δυνατότητα ν’ ανεβαίνει λίγο πιο ψηλά, ωστόσο στην πρώτη κιόλας επίθεση του Πλατανιά φάνηκαν τα κενά που δημιουργούνται και το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε με τον σχηματισμό να περιλαμβάνει δυο γραμμές των τεσσάρων. Ο Ρομπέρ αντικατέστησε τον Καμαρά ως πλέον «φρέσκος» και με κατά τι καλύτερη ανασταλτική ικανότητα για να μπορέσει ο ΠΑΟΚ – με αρωγό και την τύχη αφού σε φάσεις των γηπεδούχων η μπάλα πέρασε λίγο έξω από την εστία του Ιτάνζ – να επιστρέψει στις εκτός έδρας νίκες για πρώτη φορά έπειτα από δυο μήνες.
Από τα σημαντικότερα – πάντως – στοιχεία του αγώνα είναι η … αυτογνωσία που δείχνει ν’ αποκτά η ομάδα. Σχεδόν όλοι όσοι μίλησαν εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης μίλησαν για ένα μέτριο παιχνίδι αλλά θετικό αποτέλεσμα. Κι αυτό δείχνει πολλά, όπως κι οι εικόνες των ποδοσφαιριστών κατά την επιστροφή. Κάποιες δόθηκε η ευκαιρία μέσω ενός βίντεο της ΠΑΕ να φανούν, κάποιες άλλες όχι. Πρόσωπα εύγλωττα, αντιπροσωπευτικά της ανακούφισης, της πεποίθησης για μια – ακόμη – καλύτερη συνέχεια, όποιες αντιξοότητες κι αν προκύψουν. Η σύμπνοια στη χαρά και στη λύπη, στον πανηγυρισμό και στην παρηγοριά ήταν εμφανής και σε κάθε γωνιά του αεροπλάνου. Είναι «ένα» πράγμα εννιαίο, αντιλαμβάνονται τις δυνατότητές τους, αλληλοβοηθιούνται και συνεχίζουν. Γκολ ο Σαλπιγγίδης, τον πρώτο που τρέχει και αγκαλιάζει είναι ο Ετο. Στη φάση της αποβολής του επιθετικού ο Βραζιλιάνος είναι που τον συγκρατεί και τον παραινεί ν’ αποχωρήσει ήρεμα.
«Ζέσταμα» πριν από τον αγώνα για τους τερματοφύλακες και το «χάι φάιβ» που κάνουν για να ευχηθεί ο Γλύκος στον Ιτάνζ καλό αγώνα είναι και θαρρείς πως δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους. Το αν υπάρχει ή όχι όποιος πάει σε μια προπόνηση θα το διαπιστώσει αν δε γνωρίζει ήδη τις υψηλές φιλοδοξίες και των δυο. Κι όμως η συνεργασία τους φαίνεται αψεγάδιαστη αφήνοντας στην άκρη τον εγωισμό του καθενός. Είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα, ευτυχώς αρκετά από αυτά προβάλλονται και μέσα από τα στιγμιότυπα των προπονήσεων που δίνει στη δημοσιότητα η ΠΑΕ. Οσα «κακά» κι αν έχει αυτή η ομάδα το «κλίμα» όχι μόνο δε συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα σ’ αυτά αλλά είναι ίσως η πρώτη χρονικά στιγμή που δείχνουν να το συνειδητοποιούν και αυτοί που το έχουν δημιουργήσει, μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις – γεγονότα, μετρημένα στα δάχτυλα ενός χεριού.
Σε συνάρτηση και με τα υπόλοιπα αποτελέσματα ο ΠΑΟΚ παρέμεινε στην τρίτη θέση, ένα βαθμό πίσω από τους Αρκάδες και οκτώ – πλέον – μπροστά από τον Ατρόμητο. Η επικείμενη, εντός έδρας αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό δίνει τη δυνατότητα στον Γιώργο Δώνη και τους ποδοσφαιριστές του σε περίπτωση νίκης και διεύρυνσης της μεταξύ τους βαθμολογικής διαφοράς να προσθέσουν έναν – ακόμη – βαθμό στην ειδικά βαθμολογία που θα έχουν οι ομάδες στη γραμμή εκκίνησης των πλέι οφ, εφόσον τη διατηρήσουν μέχρι τέλους. Και για να συμβεί αυτό απαιτείται συγκέντρωση και σοβαρότητα. Αυτό σημαίνει – μεταξύ άλλων- εξάλειψη αφορμών για δημιουργία πληγμάτων στην ομάδα. Το ευτύχημα είναι η ετοιμότητα της πλειοψηφίας των ποδοσφαιριστών που δίνουν την ευκαιρία στην τεχνική ηγεσία να καταστρώσει τα πλάνα της για τον Κυριακάτικο αγώνα.
Απομένουν τρεις – ουσιαστικά – προπονήσεις και τα όποια σχέδια καταστρώνονται δίχως να υπολογίζονται οι Χακόμπο, Σταφυλίδης, Κατσικάς, Γεωργιάδης, Σαλπιγγίδης. Την πόρτα της ενδεκάδας «χτυπά» ακόμη κι ο Ζβόνιμιρ Βούκιτς για πρώτη φορά από τη μέρα που αποκτήθηκε. Υπάρχουν ημέρες όμως για να πούμε περισσότερα. Προς το παρόν, καλή δύναμη και καλή συνέχεια σ’ όλους …
