Το 2001 ήταν ο Ζίζι Ρόμπερτς αυτός που υποχρέωνε τον Παναθηναϊκό σε βαθμολογική απώλεια στη Λεωφορό Αλεξάνδρας (0-1) και που άφηνε τους «πράσινους» εκτός μάχης τίτλου.
12 χρόνια μετά οι οπαδοί του Πανιωνίου πίνουν νερό στο όνομα του Νίκου Γιαννακόπουλου. Ο Αρκάδας γκολκίπερ, με την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του, χάρισε στον Πανιώνιο την ισοπαλία, που όπως φαίνεται θα αφήσει εκτός Ευρώπης τον Παναθηναϊκό. Μια ισοπαλία με ιδιαίτερη σημασία, αφού είναι η πρώτη μετά τις 7 Μαρτίου του 1987 ως φιλοξενούμενος στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Ένας αγώνας με μεγάλη πίεση για τους «κυανέρυθρους» από το πρώτο κιόλας λεπτό. Οι «κυανέρυθροι» είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν τους «πράσινους», παίρνοντας έναν βαθμό «χρυσάφι» για τη συνέχεια, αλλά και πιστοποίηση των εξαιρετικών τους εμφανίσεων το τελευταίο διάστημα.
Ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος σ ένα ακόμα παιχνίδι παρέταξε «διαβασμένη» την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Οι παίκτες του έβγαλαν τα τακτικά κομμάτια που τους ζήτησε, έκλεισαν τους απαραίτητους χώρους και αν ήταν περισσότερο προσεκτικοί στις 6 σπουδαίες ευκαιρίες που δημιούργησαν θα μπορούσαν να φύγουν με τη νίκη από το Ολυμπιακό Στάδιο. Οι παίκτες που αγωνίστηκαν έχουν το δικό τους μερίδιο για το 0-0, όμως και στον Παναγόπουλο και στους συνεργάτες του αξίζει ένα μεγάλο μερίδιο γι αυτό το 0-0.
Όπως και να χει, ο βαθμός της ισοπαλίας κόντρα στον Παναθηναϊκό αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία για τον Πανιώνιο. Μια ισοπαλία που ικανοποίησε άπαντες. Παίκτες, τεχνικό τιμ, διοίκηση, οπαδούς.
Αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης, τα αποδυτήρια του Πανιωνίου «πλημμύρισαν» από χαμόγελα και χαρά. ʼπαντες ήταν ικανοποιημένοι για το νέο θετικό αποτέλεσμα, που τους έφερε πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου τους. Σύντομη αλλά αισθητή ήταν η παρουσία του Παναγόπουλου.
«Συγχαρητήρια σε όλους σας. Ακόμα και σε αυτούς που δεν αγωνίστηκαν. Σας θαυμάζω όλους, δείξατε ότι είστε ψυχάρες και γιατί καταλάβατε ότι παλεύουμε μόνοι μας και ότι δεν θα μας χαρίσει τίποτα» ήταν τα λόγια του τεχνικού των «κυανέρυθρων» προς τους παίκτες του για να κατευθυνθεί στη συνέχεια στο άδειο ΟΑΚΑ και να ηρεμήσει από την ένταση του αγώνα. Κάτι πάντως που κάνει σε κάθε εκτός έδρας ματς.
Νωρίτερα βέβαια, πριν την έναρξη του αγώνα, στα αποδυτήρια και κατά τη διάρκεια της τελευταίας ανάλυσης του αντιπάλου και των μαρκαρισμάτων, οι «κυανέρυθροι» απέδειξαν για μία ακόμα φορά ότι όντως είναι μια «οικογένεια» και παραμένουν ενωμένοι.
Πριν από κάθε ματς, υπάρχουν δύο μεγάλοι πίνακες. Στον έναν ο Παναγόπουλος είχε τοποθετήσει την ενδεκάδα της αντίπαλης ομάδας, στην προκειμένη του Παναθηναϊκού και στον άλλο, διασκορπισμένα τα ονόματα και των 20 παικτών από τους οποίους απαρτιζόταν η αποστολή.
Μια κίνηση με νόημα από τον τεχνικό των «κυανέρυθρων», ο οποίος προφανώς ήθελε να (απο)δείξει ότι η επίτευξη του στόχου, της κατάκτησης ενός θετικού αποτελέσματος είναι δουλειά όλων. Όχι μόνο αυτών που θα πατήσουν το χορτάρι. Υπολογίζονται όλοι, παίζουν δεν παίζουν.
Και πιστέψτε με, αν δεν υπήρχαν άνθρωποι στον φετινό Πανιώνιο που θα ερμήνευαν τις καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο, δύσκολα θα βρίσκονταν οι «κυανέρυθροι» σε αυτό το σημείο.
Το ανθρώπινο κομμάτι έχει πρωταγωνιστικό ρόλο φέτος στον Πανιώνιο… Το έγραψα και μετά τον Αστέρα, το γράφω και τώρα… Αποκλειστικά υπεύθυνοι για την πορεία του Πανιωνίου φέτος είναι οι (απλήρωτοι) παίκτες, προπονητές και τα υπόλοιπα παιδιά που εργάζονται (σε δύσκολες συνθήκες) καθημερινά και τα ονόματά τους δεν προβάλλονται…
Υπόσχομαι να τα προβάλλω με το τέλος του πρωταθλήματος γιατί είναι κάτι που αξίζουν…
ΥΓ: Για τον MVP του παιχνιδιού, Νίκο Γιαννακόπουλο σας παραπέμπω να διαβάσετε το «Τρίπολη, Ούντινε, Νέα Σμύρνη».
