Κι αν θέλουμε να λέμε πως η μπάλα είναι καθρέφτης της ζωής, δεν γίνεται μόνο να κερδίζεις, αλλά επιβάλλεται και να χάνεις. Γιατί αλλιώς δηλητηριάζεις αυτό που αγαπάς και γίνεσαι κι εσύ ο ίδιος φοβικός και ανασφαλής, για κάτι απολύτως φυσιολογικό στον αθλητισμό, στο τάβλι, στον έρωτα, στον πόλεμο, στη ζωή Την ήττα! Αν δεν νιώσεις το σφίξιμο στο στομάχι μετά από μια ήττα σ ένα μεγάλο ματς, χάνεις το μέτρο και δεν μπορείς ν απολαύσεις την πιθανή μελλοντική νίκη.
Αλήθεια, ποιο τρίποντο της ομάδας σου χάρηκες τελευταίο; Εκείνο που ήσουν σίγουρος πως θα επιτευχθεί ή μήπως εκείνο που έκλεψες από έναν μεγάλο αντίπαλο; Δώστε την απάντηση στον εαυτό σας και αυτόματα θα εισπράξετε τοις μετρητοίς τις ευεργετικές ιδιότητες της ήττας! Ομάδες πραγματικά- υψηλότατου επιπέδου στο εξωτερικό είναι απόλυτα συμβιβασμένες με τα αρνητικά ενδεχόμενα του παιχνιδιού, όπως η ήττα σε ντέρμπι ή ο υποβιβασμός.
Εδώ ανακαλύπτουμε την Αμερική ωσάν σύγχρονοι Κολόμβοι και σηκώνουμε τα λάβαρα της επανάστασης στο δρόμο για τα χειμερινά ανάκτορα κάθε που συμβαίνει το «μοιραίο»! Προφανώς η ποδοσφαιρική υγεία είναι αλλού και όχι στις κάθε λογής ψυχώσεις. Ας επαναφέρουμε γρήγορα τους εσωτερικούς «γίγαντες» που μας βασανίζουν στα φυσιολογικά μεγέθη και ας μην αφήσουμε την παθολογική- αγάπη για την ομάδα μας, να πνίγει καθετί υγιές που έχει απομείνει!