Μια σχέση που πέρασε μέσα από διάφορα «κύματα» και μπορεί να χαρακτηριστεί επεισοδιακή αλλά κι εξίσου βέβαιο γεγονός πως ο επίλογος θα γραφεί στις δικαστικές αίθουσες. Οι νόμοι κι οι σχετικές λεπτομέρειες είναι αυτά τα οποία θα κρίνουν την τελική κατάληξη, ωστόσο δε χωρά αμφιβολία πως το πλέον δίκαιο θα ήταν μια συνολική αποτίμηση αυτής της … συνύπαρξης από την πρώτη μέχρι και την τελευταία ημέρα της, όποτε κι αν θα είναι αυτή, ως προς το τυπικό της μέρος.
Σ’ ένα «διαζύγιο» είναι σπάνιο φαινόμενο οι ευθύνες να βαραίνουν μόνον τη μια πλευρά. Αλλά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν εξυπηρετεί σε κάτι ουσιαστικό μια τέτοια ανάλυση. Οπως επίσης και οι …πανηγυρισμοί για όλους όσοι νιώθουν δικαιωμένοι επειδή ευοδώθηκαν οι προσδοκίες που είχαν από την αρχή της σεζόν, άσχετα αν η πλέον χαμένη – από αυτήν την υπόθεση – ήταν η ίδια η ομάδα. Βέβαια, οι ίδιοι όταν τα προηγούμενα χρόνια απείχαν σ’ επίπεδο κριτικής ή οι δικαιώσεις που πρόσμεναν εξίσου καρτερικά δεν ήρθαν ποτέ, απλά σιώπησαν. Δεν πειράζει όμως και …. εις ανώτερα, πάμε παρακάτω.
Ο «Δικέφαλος» βρίσκεται σε φάση ανασυγκρότησης, πασχίζει να επουλώσει τις «πληγές» του, ν’ ανακτήσει τη συγκέντρωσή του για να παρουσιάσει ότι καλύτερο κι ότι πιο ουσιαστικό μπορεί για να διεκδικήσει τον μοναδικό στόχο που του απέμεινε για τη φετινή σεζόν κι αυτός δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της πρώτης θέσης στα πλέι οφ, που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η έναρξη της διαδικασίας με τον ΠΑΟΚ να έχει τέσσερις βαθμούς, τον Αστέρα Τρίπολης δυο και τους Ατρόμητο, ΠΑΣ Γιάννινα κανέναν δημιουργεί την ψευδαίσθηση υπεροχής έναντι των υπόλοιπων συμμετεχόντων στη διαδικασία αλλά επί της ουσίας ο ΠΑΟΚ θα ξεκινήσει μ’ ένα μεγάλο μειονέκτημα. Το ψυχολογικό κομμάτι απέναντι στους Αρκάδες, που απέδειξαν πως γνωρίζουν τον τρόπο – πιο εύκολα στην έδρα τους και πιο δύσκολα μακριά από αυτήν – να παίρνουν το αποτέλεσμα που θέλουν απέναντί του.
Γι’ αυτό κι η πρώτη αγωνιστική έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, όταν η ομάδα με προσωρινό επικεφαλής στην τεχνική ηγεσία τον Γιώργο Γεωργιάδη θα δοκιμαστεί στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο, με ελάσσονος σημασία το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα που εντούτοις μπορεί ν’ αποδειχτεί … ευεργετικό. Εκεί θ’ αποδειχτεί στην πράξη το κατά πόσο έχει επηρεαστεί η ομάδα από τις εξελίξεις, θετικά ή αρνητικά, αφού ετεροχρονισμένα πολλά γράφηκαν κι ακόμη περισσότερα ακούστηκαν για τις σχέσεις του Γιώργου Δώνη με βασικούς ποδοσφαιριστές. Ακόμη ένας τοπικός μύθος ή μήπως έχει ψήγματα αλήθειας μέσα του; Θα φανεί στο γήπεδο.
Η προσωπικότητα του μέχρι πρότινος τεχνικού διευθυντή είναι γνωστή. Οπως γνωστό είναι και το στίγμα της στην ποδοσφαιρική καριέρα του «μπέμπη». Η προϋπηρεσία του δεν μπορεί να εγγυηθεί κάτι αφού εργάστηκε στην Εθνική Νέων, αλλά αυτοί που ποντάρουν πάνω του το κάνουν – φυσικά – στηριζόμενοι στη γνώση της ομάδας, που και αυτός σχεδίασε, μα πάνω απ’ όλα στον χαρακτήρα του. Δυναμικός, εγωιστής (σ.σ. με την καλή την έννοια) και στη συντριπτική πλειοψηφία της ζωής του ασυμβίβαστος.
Μπροστά του έχει – και αυτός – ένα πολύ μεγάλο στοίχημα καθώς πέραν όλων των υπολοίπων δυσκολιών που θ’ αντιμετώπιζε ο οιοσδήποτε διάδοχος του κ. Δώνη, αυτός θ’ αντιπαρατεθεί τόσο με την απειρία όσο και με τη δυσπιστία για την ατεκμηρίωτη ικανότητά του. Χρίζει της στήριξης όλων, όμως το ποιος θα του την παρέχει – και σ’ αυτόν τον κανόνα οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές δε συνιστούν εξαίρεση – είναι θέμα του καθενός. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι πως θα ήταν άδικο να «τιμωρηθεί» πληρώνοντας ουσιαστικά «αμαρτίες» άλλων. Αυτό εναπόκειται στον καθέναν και τη συνείδησή του. Τίποτα περισσότερο επ’ αυτού.
Το κλίμα είναι «βαρύ» και σε διοικητικό επίπεδο. Πλέον, όλοι βρίσκονται υπό κρίση στον πλέον κρίσιμο – όπως αναμενόταν πως θα είναι – μήνα της τρέχουσας σεζόν. Το … «μάρμαρο» της αποτυχίας επιφανειακά κλήθηκε να το πληρώσει η πρώην τεχνική ηγεσία. Ουσιαστικά όμως οι συνέπειες είναι βαθύτερες κι ακουμπούν τους … πάντες. Δεν ήταν μόνον η αποτυχία αλλά κυρίως η γεύση που άφησε, αυτή της έλλειψης ουσιαστικής, προσπάθειας για μια προσδοκία ετών, έναν ανεκπλήρωτο πόθο που όλα έδειχναν πως βρίσκεται εντός της εμβέλειας των δυνατοτήτων της ομάδας.
Την ίδια στιγμή αυτοί οι … πάντες έχουν επωμιστεί τη βαρύτατη ευθύνη του σχεδιασμού της επόμενης σεζόν. Το θέμα του προπονητή απασχολούσε εδώ και δυο μήνες, αλλά λόγω των πρόσφατων εξελίξεων και με το χρόνο να μη σταματά για κανέναν, έχει αρχίσει να πιέζει περισσότερο. Εκτιμώνται η ουσία, η εντύπωση, το κίνητρο, η προϋπηρεσία, οι προοπτικές και το πρόσφατο παρελθόν. Αυτές είναι κι οι βασικότερες παράμετροι κρίσης και συνάμα ο οδηγός για ν’ αποφευχθούν παρόμοια λάθη του πρόσφατου παρελθόντος σ’ όλα τα επίπεδα.
Διερευνητικές συζητήσεις έγιναν, γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται. Κάποιες από αυτές φτάνουν μέχρι τα «φώτα» της δημοσιότητας, κάποιες άλλες όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς – ενδεχομένως ούτε και οι πλέον στενοί του συνεργάτες – δε γνωρίζει τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο μεγαλομέτοχος της ομάδας. Αυτό πάντως που πρέπει να έχουν όλοι κατά νου είναι πως άλλο … αλεξικέραυνο δεν υπάρχει στην ομάδα. Ο καθένας τίθεται ενώπιον των ευθυνών του κι ανάλογα με το τι θα καταφέρει ή το τι δε θα καταφέρει, θα κληθεί να τις αντιμετωπίσει στις τρεις Ιουνίου. Ηδη τα πρώτα «θύματα» αυτής της θεώρησης των πραγμάτων είναι οι δανεικοί ποδοσφαιριστές. Μετά τον αγώνα της Τρίπολης όποια απόφαση κι αν είχε παρθεί για τον καθέναν από τους τρεις που ενσωματώθηκαν στον «Δικέφαλο» τον περασμένο Ιανουάριο (Σίλντενφελντ, Καμαρά και Ολίσε) μπήκε στο συρτάρι μέχρι νεωτέρας.
Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά γεμάτα από υγεία, ευτυχία κι εργασία. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλον τον κόσμο …
