Η δεύτερη ήττα του «Δικεφάλου» σε ισάριθμες αγωνιστικές των πλέι οφ με «θύτη» τον ΠΑΣ Γιάννινα 0-1 (88 Λίλα) επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την ήδη κακή κατάσταση που επικρατούσε στην ομάδα ανοίγοντας νέους κύκλους συζητήσεων εντός, εκτός κι επί τ αυτά. Ολοι φταίνε εκτός από τον εαυτό του καθενός. Λυπάμαι αλλά δε γίνεται να έχουν ευθύνη όλοι για όλα.
Αγωνιστικά, οι γηπεδούχοι ξόδεψαν το πρώτο ημίχρονο διατηρώντας μια ανούσια κατοχή που επ ουδενί δεν κατάφεραν να την αξιοποιήσουν και να τη μετατρέψουν σε κάτι ουσιαστικό. Η ομάδα των Ιωαννίνων, που συνεχίζει ως θετική έκπληξη της σεζόν και στα πλέι οφ, ήταν πολύ καλά στημένη στο γήπεδο, με πολύ καλή αλληλλοκάλυψη ανασταλτικά και πίστη στο αγωνιστικό της πλάνο. Σ αυτό το χρονικό διάστημα ο ΠΑΟΚ δεν απειλήθηκε, στοιχείο που έχει να κάνει και με τις πολλές αλλαγές που είχε στο αρχικό σχήμα ο αντίπαλος.
Στην επανάληψη, το σκηνικό διαφοροποιήθηκε. Η είσοδος κυρίως του Βούκιτς και λιγότερο του Ολίσε αντί των Λόρενς και Σαλπιγγίδη αντίστοιχα σε συνδυασμό με την προώθηση του Κατσουράνη στη μεσαία γραμμή αντικαθιστώντας τον Λάζαρ (68 Αποστολόπουλος) έδωσε στην ομάδα μια σαφώς πιο επιθετική διάθεση με τάσεις ανάπτυξης από τις πτέρυγες. Η μαζική προώθηση δημιούργησε κενά στην άμυνα που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο ΠΑΣ δίχως όμως αποτέλεσμα.
Η ομάδα του Γιώργου Γεωργιάδη πλησίασε περισσότερο από κάθε άλλη χρονική στιγμή στον αγώνα στη λύτρωση στο 83 όταν σε σέντρα του Κατσουράνη ο Αθανασιάδης πήρε την κεφαλιά αλλά η μπάλα σταμάτησε στην οριζόντια δοκό και στη συνέχεια της φάσης ο Οικονόμου έδιωξε πάνω στη γραμμή το πλασέ του Ολίσε. Ισως αυτή ψυχολογικά να ήταν και η χαριστική βολή για τους γηπεδούχους. Οι Ηπειρώτες συνέχισαν απτόητοι και πέντε λεπτά μετά, ο ΝτεΒινσέντι, που είχε περάσει ως αλλαγή στο 86, εκτέλεσε κόρνερ η μπάλα πέρασε απ όλους κι ο Λίλα με πλασέ διαμόρφωσε το τελικό σκορ.
Οι απέλπιδες προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ στο εναπομείναν διάστημα, που έμοιαζαν σα να ήθελαν να προλάβουν να κάνουν όσα δεν είχαν καταφέρει μέχρι τότε απέβησαν άκαρπες. Δεν πρέπει όμως ν αγνοηθεί η απαράδεκτη συμπεριφορά του Καμαρά, ο οποίος επειδή συμπαίκτης του δεν έκανε το 1-2 σε προσπάθεια του πρώτου μπαίνοντας στην περιοχή, αντέδρασε, παράτησε τη φάση κι ενώ αυτός γύρισε την πλάτη του για να φύγει, η μπάλα είχε επιστρέψει σ αυτόν ενώ βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση. Μόνο που πλέον η πλάτη του έβλεπε την εστία του Φεγκρούς κι ο ίδιος τη μεσαία γραμμή. Η ομαδικότητα είναι ένα θέμα που δείχνει να τον απασχολεί όμως αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Η ελεύθερη πτώση που ξεκίνησε με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο δεν έχει τελειωμό. Η τύχη πλέον δεν είναι στο πλευρό της ομάδας και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν και που θα τελειώσει ο αγωνιστικός κατήφορος. Η πικρία κι η απογοήτευση βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους κι είναι απορίας άξιο το τι μπορεί ν αλλάξει μέσα στις επόμενες ημέρες μέχρι την εκτός έδρας αναμέτρηση της Τετάρτης στην Τρίπολη με τον Αστέρα. Οι Αρκάδες έχουν πάρει τον «αέρα» των αντιπάλων τους, βρίσκονται σε πολύ καλύτερη ψυχολογική κατάσταση μετά τη νίκη επί του Ατρομήτου και μάλιστα με ανατροπή, την ίδια στιγμή που στη Θεσσαλονίκη έχει αρχίσει η κατεδάφιση.
Είναι πολύ λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο σωστό και το λάθος. Χρήζει πολύ μεγάλης προσοχής το πώς πρέπει να συμπεριφερθεί κάποιος σ έναν πλήρως απογοητευμένο οργανισμό, γιατί αν δεν έχει εσωτερική δύναμη μπορεί να μην ξανασηκωθεί και ποτέ. Η εμπλοκή του κ. Ιβάν Σαββίδη με τον ΠΑΟΚ, επειδή πρόκειται για έναν εύρωστο επιχειρηματία, δε σήμαινε αυτομάτως – και δε θα μπορούσε να σημαίνει εφόσον δεν το δικαιούταν – την αγωνιστική επιτυχία της ομάδας του. Δυστυχώς πρόκειται για ένα σύνολο που δεν έχει ηγέτη. Δεν έχει κάποιον που ν αντέξει την πίεση, ν αντιπαρέλθει των όποιων αντιξοοτήτων προκύπτουν και ν αποτελέσει πηγή έμπνευσης και για τους άλλους. Δεν έχει αυτόν που θ αγνοήσει τις συνθήκες της στιγμής συμπαρασύροντας και όλους τους υπόλοιπους.
Είναι μια στιγμή άκρως επώδυνη για όλους όσοι ασχολούνται με την ομάδα. Η διάρκεια αυτής της στιγμής κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολο, όμως καλό θα ήταν για τον καθέναν ν αποστασιοποιηθεί για λίγο από το σήμερα και να εξετάσει όλη την πραγματικότητα εξ αποστάσεως προκειμένου ν αντιληφθεί και τα δικά του λάθη, αντιλαμβανόμενος και τη χαρά που κάνουν πολλοί βλέποντας τα κακώς κείμενα αυτής της πολύπαθης ομάδας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό το κυρίως πρόβλημα, ούτε επιτρέπεται να λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά. Βοηθάει όμως να επαναφέρει κάποιος τον εαυτό του σε μια φυσιολογική κατάσταση. Το «πρέπει» και το «θέλω» του καθενός δε βρίσκει απαραίτητα αντιστοιχία σε κάποιον άλλον κι ας τους ενώνει το ενδιαφέρον, η ενασχόληση, το επάγγελμα με κάποιον άλλον.
Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται πλέον ένα θαύμα. Μια συνολική αντίδραση του ποδοσφαιρικού τμήματος για την οποία ως τώρα δεν έχουν δοθεί ενδείξεις πως μπορεί να προκύψει. Απομένουν τέσσερις αγωνιστικές και πλέον ο «Δικέφαλος» δεν κρατάει την τύχη του στα χέρια του αφού κατάφερε μέσα σε πέντε ημέρες να καταστήσει άχρηστους τους κόπους τριάντα αγωνιστικών της κανονικής περιόδου. Εχει δεκατέσσερις ημερολογιακές ημέρες για να τους ξανακερδίσει. Διαφορετικά η συγκεκριμένη σεζόν θα περάσει στην ιστορία ως αυτή με τη διοικητική λύτρωση και την αγωνιστική καταπόντιση. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους