Αν, δηλαδή, η 1η θέση στα πλέι-οφ αποδείχτηκε αρκετά δύσκολη υπόθεση, φανταστείτε τι θα είναι τα προκριματικά του τσάμπιονς λίνγκ, με (πιθανούς) αντιπάλους όπως οι Λιόν, Ζενίτ, Ντιναμό Κιέβου, PSV ή Φενέρμπαχτσε.
Στην προηγούμενή μας επαφή, σας έγραφα ότι ο ΠΑΟΚ χωρίς 4 βαθμούς με τον Αστέρα δύσκολα θα πρώτευε στα πλέι-οφ. Τώρα, με το 2/2 και τους 6 πόντους σας λέω ότι…καθάρισε! Κυρίως διότι το δικό του “ζωντάνεμα” συντροφεύει ένας Αστέρας “άδειος” μετά τα όσα έγιναν -εις βάρος του- στον τελικό του κυπέλλου, ένας Ατρόμητος ανέτοιμος να αμφισβητήσει τον δικέφαλο κι ένας ΠΑΣ που…αποπειράθηκε να κάνει το μεγάλο μπαμ αλλά μετά το 2/2 (όταν και σας έγραφα ότι με μία νίκη θα γινόταν έως και φαβορί ο ΠΑΣ) πήρε μόλις έναν πόντο με τον Ατρόμητο και…τελείωσε.
Πέραν των (πιθανών) αντιπάλων του ΠΑΟΚ, αυτό που με προβληματίζει έντονα, είναι το πόσο έτοιμοι θα παρουσιαστούν οι εκπρόσωποί μας στο Γιουρόπα Λίγκ. Γιατί μια χαρά στόχος είναι, για όλη τη σεζόν, η εξασφάλιση ενός εισιτηρίου για την Ευρώπη, αρκεί όμως να συνοδεύετε κι από θετικά αποτελέσματα το καλοκαίρι. Και το φετινό καλοκαίρι, με Αστέρα, Ατρόμητο και ΠΑΣ (αν αδειοδοτηθεί) στην Ευρώπη, είμαστε μπροστά σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον στοίχημα για το ποδόσφαιρό μας, την ευρωπαΐκή του βαθμολογία, αλλά και το πόσο μπορούμε να έχουμε ευρωπαΐκή προοπτική με απούσες…παραδοσιακές μας δυνάμεις, όπως ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ, αλλά και ο ΑΡΗΣ, ακόμα-ακόμα!
Λεφτά για…αυξημένα μπάτζετ και ακριβές μετεγγραφές, ΔΕΝ υπάρχουν. Ως εκ τούτου, αυτό που μένει είναι η ποδοσφαιρική καπατσοσύνη και οι ΙΔΕΕΣ, που θα μπορέσουν να αντιστρέψουν -ή έστω αντισταθμίσουν- το υπάρχον ντεζαβαντάζ. Για το αν γίνετε κάτι τέτοιο, ρίξτε μια ματιά στον φετινό, μη αδειοδοτημένο, χωρίς ελεύθερες μετεγγραφές και με πολλά νέα παιδιά, ΠΑΣ. Προσωπικά νομίζω ότι ΟΛΑ γίνονται.
Όπως έγινε, τελικά, πρωταθλήτρια Ευρώπης η Μπάγερν. Και, μάλιστα, με “άνθρωπο της τελευταίας στιγμής” τον…Ρόμπεν! Σε ποιόν να το έλεγες πριν τον τελικό και να σε…πίστευε, με την κακοδαιμονία που τον έδερνε, χρόνια τώρα. Όμως, όταν είσαι ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθείς, ότι θα έρθει η ώρα σου!
Με ασσίστ στο 1ο γκολ και σκόρερ του 2ου και νικητήριου στο…89΄, παίρνεις και το κύπελλο…σπίτι σου, που λέει ο λόγος!
Όπως, ομοίως και περισσότερο, το δικαιούσαι στο… καθιστικό σου, όταν τον Φεβρουάριο ακόμη ανακοινώνουν τον…διάδοχό σου, βγάζοντάς σε στην…σύνταξη κι εσύ οδηγείς την ομάδα σου, διαδοχικά, στην κορυφή της χώρας και της Ευρώπης και πολύ κοντά -αν πάρει και το κύπελλο- σε ένα “τρεμπλ” που όμοιό του δεν ξαναέκανε ποτέ Γερμανική ομάδα, την ίδια ώρα που μπαίνεις στο πολύ…κλειστό κλαμπ των -μόλις- 4 κόουτς που το σήκωσαν με 2 ομάδες!!
Τιμή και δόξα στον Γιουπ Χάινκες, λοιπόν, και μακάρι να μην συνταξιοδοτηθεί όντως!