Σε καμία περίπτωση η χτεσινή αναμέτρηση δε δρέπει δάφνες ποιότητας, όμως εδώ που έχουν φτάσει οι ομάδες, με τη δυναμική που τις διακρίνει και την όποια ποιότητα τις χαρακτηρίζει είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο πως κινούνται στα όριά τους. Κι ακόμη περισσότερο για την ομάδα του Γιώργου Γεωργιάδη που αριθμητικά έχει αποδεκατιστεί δυο φορές όλο της το έμψυχο δυναμικό από θλάσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν μέχρι και χτες.
Στο αρχικό σχήμα πολλές αλλαγές δεν υπήρχαν, παρά μόνον οι αναγκαστικές. Αντί του τραυματία και τιμωρημένου Ετο ο Αποστολόπουλος, αντί του τιμωρημένου Σίλντενφελντ ο Κουμάλο κι αντί του επιβαρυμένου Σαλπιγγίδη ο Αθανασιάδης, σε αντιστροφή των ρόλων που είχαν οι δυο επιθετικοί την περασμένη Τετάρτη στην Τρίπολη. Ανάλογη ήταν κι η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας με όλες τις γραμμές ν ανεβαίνουν ψηλότερα καθώς αυτή τη φορά έπαιζε στην έδρα της.
Οι ρόλοι αντιστράφηκαν και για τις ομάδες, αφού σε αντίθεση με την περασμένη Τετάρτη τώρα ήταν η σειρά των Αρκάδων να νιώσουν πως παίζουν με την «πλάτη στον τοίχο». Ο παράγοντας κόπωση έγινε αποδεκτός κι από την τεχνική τους ηγεσία αφήνοντας στον πάγκο τον Ράγιος για τα πρώτα πενήντα πέντε λεπτά και ξεκινώντας τον Αλβάρες στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Και ο Σάκης Τσιώλης μετράει σημαντικές απώλειες με τους Πιπίνη, Μπαρτολίνι, Φορμίκα εκτός δράσης για διαφορετικούς λόγους.
Υπό το βλέμμα του μεγαλομετόχου κ. Σαββίδη, οι γηπεδούχοι και πάλι με λίγο σχετικά κόσμο στις κερκίδες της Τούμπας ξεκίνησαν καλά τον αγώνα, έχοντας και την πρώτη φάση με κεφαλιά του Αθανασιάδη, όμως πολύ γρήγορα απάντησε ο Αστέρας Τρίπολης με τον Κάφα προϊδεάζοντας για την αναμέτρηση λεπτών ισορροπιών που θ ακολουθούσε. Την περασμένη Τετάρτη το δίδυμο Κάτσε Λάζαρ λειτούργησε υποδειγματικά. Αυτή τη φορά απλά δε λειτούργησε. Ούτε σ επίπεδο συνεργασίας, ούτε σ επίπεδο οργάνωσης παιχνιδιού.
Οι φιλοξενούμενοι πίεζαν ψηλά και δημιουργούσαν σοβαρό πρόβλημα υποχρεώνοντας την απεγνωσμένη αντίδραση των αντιπάλων τους να βρεθούν με μακρινές μπαλιές. Λογική καταδικασμένη σε αποτυχία λόγω του μεγαλύτερου σωματότυπου των ποδοσφαιριστών του κ. Τσιώλη στην αμυντική και στη μεσαία γραμμή. Προβληματική και η αμυντική γραμμή στο πρώτο μέρος, με έλλειψη συγκέντρωσης και προβλήματα προσαρμογής στα αγωνιστικά πλάνα.
Κανείς από τους Αποστολόπουλο, Κουμάλο, Κατσουράνη, Λίνο δεν απέφυγε τα λάθη, τα οποία διορθώθηκαν είτε από την φιλότιμη προσπάθεια αυτών που τα διέπραξαν, είτε των συμπαικτών τους, είτε από τύχη. Ο διεθνής Νοτιαφρικανός στόπερ ρέφαρε κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιάζοντας ένα πολύ πιο σταθερό πρόσωπο. Ωστόσο είχε και δυο τρεις επεμβάσεις καίριες στο πρώτο 45λεπτο αλλά δεν συνέθεσαν αυτές τον κανόνα της απόδοσής του στο διάστημα αυτό, παρά μόνον τις εξαιρέσεις. Ο προβληματισμός πολλαπλασιάστηκε όταν ο Βούκιτς ενημέρωσε πως αισθάνθηκε ενοχλήσεις στη γάμπα. Στο ημίχρονο έγινε η πρώτη εκτίμηση κάνοντας λόγο για θλάση αλλά ο Σέρβος δεν ήθελε ούτε ν ακούσει το ενδεχόμενο αντικατάστασής του , κάτι που ήταν αναπόφευκτα βέβαιο καθώς με δυσκολία πατούσε το αριστερό του πόδι.
Η ενέργειά του να βγει και να μην πάει στον πάγκο, είτε επειδή εκνευρίστηκε με τον εαυτό του που στάθηκε για δεύτερη φορά άτυχος μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα λόγω τραυματισμού και δεν μπορούσε να βοηθήσει, είτε επειδή δευτερόλεπτα νωρίτερα είχε χάσει μοναδική ευκαιρία ν ανοίξει το σκορ, ήταν απαράδεκτη κι ας το αντιλήφθηκε λίγο μετά ζητώντας συγνώμη απ όλους. Δεύτερο κρούσμα απειθαρχίας στα τελευταία δυο παιχνίδια, μετά την κόκκινη του Σίλντενφελντ γιατί αν πάμε παλαιότερα θα συναντήσουμε κι άλλα πολλά σε μια στιγμή που όλοι είναι υπεραπαραίτητοι στην ομάδα.
Στην επανάληψη το σκηνικό άλλαξε. Ο ΠΑΟΚ συμμορφώθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα, εγκατέλειψε τις λόμπες, κράτησε την μπάλα στο έδαφος και βρήκε χώρο ανάπτυξης από τις πλευρές. Σχετικά νωρίς και με τον Ρομπέρ ν ανεβάζει απόδοση σε σχέση με το πρώτο μέρος όταν κι άκουσε πλείστες όσες παρατηρήσεις από τον πάγκο για την έλλειψη βοήθειας στον άξονα όταν ο Κάτσε οπισθοχωρούσε στα στόπερ κι ο Λάζαρ παρέκκλινε από τον άξονα για να βοηθήσει στην πίεση ψηλά, ο «Δικέφαλος» αντέδρασε. Ο Γάλλος χαφ, έβγαλε τη σέντρα, ο Σανκαρέ προσπάθησε ν απομακρύνει με το κεφάλι αλλά ο Ολίσε βρισκόταν εκεί που έπρεπε, τη στιγμή που χρειαζόταν για να πιάσει ένα σουτ και να διαμορφώσει το τελικό σκορ.
Στη δεύτερη συμμετοχή του στο αρχικό σχήμα ο Λιβεριανός κατορθώνει να δώσει απτές αποδείξεις για να λάβει παράταση η αξιολόγησή του από τους ανθρώπους της ομάδας, σε αντίθεση με τους άλλους, δανεικούς ποδοσφαιριστές. Ο Αστέρας προσπάθησε ν απειλήσει και ν απαντήσει όμως η άνοδος της απόδοσης των γηπεδούχων και στην ανασταλτική του λειτουργία απέτρεψε οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη από αυτήν που τελικά είχε ο αγώνας. Γεωργιάδης, Σταφυλίδης και Λόρενς που μπήκαν στον αγώνα ερχόμενοι από τον πάγκο προσέδωσαν ενέργεια, πάθος και διάθεση. Στοιχεία που πρέπει να έχει η ομάδα και για τους δυο εναπομείναντες αγώνες αποφεύγοντας τη λογική του να μπει σε διαδικασία υπολογισμών σε συνάρτηση με τα αποτελέσματα των άλλων αναμετρήσεων.
Μάλιστα ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει με τον Λάζαρ να τίθεται εκτός (σ.σ. γιατί δεν επεδίωξε να πάρει κόκκινη, αφού αντικαταστάθηκε προκειμένου να είναι παρών στον τελευταίο αγώνα;) τους Σίλντενφελντ, Κάτσε να χάνουν τον έναν από τους δυο και το ερωτηματολόγιο να είναι σημαντικό αναφορικά με το ιατρικό δελτίο περιλαμβάνοντας ονόματα όπως οι Ετο, Καμαρά, Βούκιτς.
Εγινε ακόμη ένα μικρό βήμα δίχως τίποτα να έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από τον εφησυχασμό. Εκ των πραγμάτων την Τετάρτη στην Τούμπα κόντρα στον Ατρόμητο, που έχει καλή παράδοση τελευταία κόντρα στον ΠΑΟΚ, η ομάδα θα έχει αλλαγές στο αρχικό της σχήμα. Μοναδικές, σίγουρες προσθήκες είναι αυτές των Κωνσταντινίδη, Κατσικά, που όμως έχουν την απραξία ως ανασταλτικό παράγοντα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ερωτηματικό είναι η μεσαία γραμμή, ο σημαντικότερος ίσως παράγοντας απόδοσης του ΠΑΟΚ. Με τους Φωτάκη, Λόρενς, Κίτσιου διαθέσιμους ενδεχομένως να προκύψουν σκέψεις για επιστροφή του Κατσουράνη στα χαφ και υποψήφιους για το κέντρο της άμυνας τους Κουμάλο, Ιντζίδη, Κατσικά.
Αυτός είναι ο δεύτερος τελικός που καλείται να δώσει φέτος η ομάδα μετά την αποτυχημένη απόπειρα στις 27 Απριλίου στην Τρίπολη. Γιατί εκείνος δεν ήταν ημιτελικός, ήταν τελικός και γι αυτό κόστισε τόσο πολύ η ήττα από τους Αρκάδες. Η ομάδα απέδειξε στην πράξη πως όταν παρουσιάζεται κι αγωνίζεται σύμφωνα με τις δυνατότητές της αυτός που έχει να φοβάται είναι ο εαυτός της. Κι αυτό δεν υποτιμά σε καμία περίπτωση τους εκάστοτε αντιπάλους της. Αντιθέτως επισημαίνει την απουσία κάποιου έστω και θεωρητικά ισχυρότερου αντιπάλου. Θέμα συγκέντρωσης, πάθους και αποφασιστικότητας είναι. Και δεν το λέω εγώ, το απέδειξαν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές στις πλέον πρόσφατες αναμετρήσεις τους, τόσο αρνητικά στην αρχή, όσο και θετικά στη συνέχεια.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους