Ο τεχνικός των κυανόλευκων παρέλαβε μια ομάδα φοβική, που έδινε χώρο στον αντίπαλο, περίμενε πίσω και επί της ουσίας κατέστρεφε μόνη της την μεσοεπιθετική ποιότητά της. Ο κυρ Γιώργος έκανε αυτά που ο ίδιος θεωρεί αυτονόητα. Έστειλε όλη την ομάδα πιο μπροστά, γιατί η φύση των παικτών της είναι επιθετική. Ζήτησε πίεση στη μπάλα ψηλά στην αντίπαλη περιοχή ώστε να μην επιτρέπει στον αντίπαλο να κάνει παιχνίδι. Και οι παίκτες του, χαίρονται και πάλι το ποδόσφαιρο. Και μαζί τους χαίρεται κι ο κόσμος που πηγαίνει στο γήπεδο.
Με ουσία και θέαμα λοιπόν ο Ατρόμητος ήταν καλύτερος σε δύο ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ τον οποίο κέρδισε και μάλιστα με ανατροπή εις διπλούν. Ήταν καλύτερος από τα Γιάννινα στα δύο παιχνίδια της προηγούμενης εβδομάδας, ενώ με τον Αστέρα στην Τρίπολη αδίκησε τον εαυτό του, καθώς αν ήταν πιο αποτελεσματικός στην τελική προσπάθεια θα μπορούσε να είχε τελειώσει το ματς από το πρώτο ημίχρονο.
Εδώ είναι και το στοίχημα για τους Περιστεριώτες. Το πώς θα διαχειριστούν αυτή την ευφορία μέχρι το παιχνίδι με τους Αρκάδες τους οποίους φέτος δεν έχουν κερδίσει ποτέ. Ο Αστέρας σε τρεις αναμετρήσεις μετρά τρεις νίκες και έρχεται στην Αθήνα για το τέσσερα στα τέσσερα. Συνεπώς το εισιτήριο του Champions League μόνο εύκολη υπόθεση δε θα είναι για τον Ατρόμητο, ο οποίος πρέπει στο τελευταίο ματς της χρονιάς να πετύχει ότι δεν έχει πετύχει όλη τη σεζόν. Να κερδίσει τον Αστέρα Τρίπολης.