Ο ένας από τους τρεις στόχους της σεζόν επετεύχθη, σε αντίθεση με την παρουσία στους ομίλους του Europa League και τη διεκδίκηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Μια πορεία που σε συνάρτηση με σημαντικές και αρκετά φορτισμένες χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια της σεζόν μετριάζουν τη χαρά της επιτυχίας.
Αγωνιστικά η ομάδα έχασε ένα ημίχρονο αφού το πείραμα σε ρόλο μεσοεπιθετικού δεν απέδωσε. Για να λειτουργήσει, όπως πολύ επιτυχημένα το είχε καταφέρει ο Βούκιτς στην Τρίπολη, θα έπρεπε ν αποδίδει η πίεση στο μισό γήπεδο με την μπάλα να μένει κοντά στην περιοχή του Φεγκρούς. Κάτι τέτοιο δε συνέβη και σε συνδυασμό με το γκολ του Ντε Βινσέντι από εύστοχη εκτέλεση πέναλτι η επανάληψη δεν άφηνε πολλά περιθώρια για δοκιμές. Ο Καμαρά άφησε να περάσει ανεκμετάλλευτη ίσως η τελευταία ευκαιρία που του δόθηκε προκειμένου να πείσει για την αξία του και μοιραία αντικαταστάθηκε από τον Σαλπιγγίδη, ενώ ο άτυχος Κωνσταντινίδης στην επάνοδό του σε αρχικό σχήμα και μάλιστα την ημέρα των γεννεθλίων του τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε από τον όπως εξελίχθηκε ο αγώνας εξαιρετικό Κίτσιου. Τί κι αν ο τελευταίος επιστρατεύθηκε σε μια θέση που δεν είναι η φυσική του; Με πάθος κι εγωισμό έπιασε υψηλότατο βαθμό αποτελεσματικότητας.
Ο Κατσουράνης οπισθοχώρησε ως αμυντικός χαφ, ο Ρομπέρ πήγε στην αριστερή πτέρυγα, ο Σαλπιγγίδης τοποθετήθηκε πίσω από τον Αθανασιάδη κι ο ΠΑΟΚ άρχισε να κάνει ευκαιρίες φοβίζοντας και συνάμα προειδοποιώντας τους γηπεδούχους. Με τους Σίλντενφελντ Κουμάλο να κυριαρχούν στο ψηλό παιχνίδι κρατώντας ψηλά την αμυντική γραμμή, τον Λίνο να προσδίδει σημαντική τόνωση στην επιθετική δραστηριότητα της ομάδας του μέσα και από τα στημένα που εκτέλεσε (αποτέλεσαν την απαρχή και των δυο γκολ), τον Κάτσε να λειτουργεί ισορροπημένα αλλά εξίσου θετικά σε άμυνα κι επίθεση η εικόνα του αγώνα άλλαξε οριστικά. Ο Χακόμπο απλά καθοδηγούσε, ο Ολίσε προσέθετε ενέργεια και βοήθεια στην κατοχή της μπάλας και τα υπόλοιπα έμελε να τα κάνουν δυο ποδοσφαιριστές που ήρθαν τον περασμένο Γενάρη. Πρώτα ο Κατσουράνης με κεφαλιά σε φάουλ του Λίνο και λίγο μετά ο Σίλντενφελντ με δυνατό αριστερό βολέ από το ύψος του πέναλτι. Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία.
Οπως κάθε νόμισμα, έτσι και το συγκεκριμένο, έχει δυο όψεις. Από τη μια η έλευση του κ. Ιβάν Σαββίδη φαίνεται να δίνει οριστική λύση στην οικονομική αβεβαιότητα που λίγο έλειψε να φέρει την ομάδα σε πολύ δύσκολα μονοπάτια. Δυστυχώς, μέχρι τώρα δε δόθηκε λύση στο θέμα των χρεών προς το Δημόσιο παρά την αισιοδοξία που εκφράζεται από την πλευρά της ιδιοκτησίας. Σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές ως προς βασικές λειτουργίες της ομάδας με άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο προς το αγωνιστικό τμήμα. Πραγματοποιήθηκαν έργα υποδομών και στην Τούμπα και στη Νέα Μεσημβρία, έγιναν αναφορές για ανέγερση νέου προπονητικού κέντρου αλλά και για το ενδεχόμενο ο ΠΑΟΚ ν ανοίξει ουσιαστικά τον φάκελο «νέο γήπεδο». Απομένουν οι πράξεις.
Κι από την άλλη η αποτυχία στο αγωνιστικό. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο η ομάδα στερήθηκε ένα από τα πλέον βασικά συστατικά της επιτυχίας. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ηρεμία. Υπήρξε αστοχία στις μεταγραφικές επιλογές του καλοκαιριού, υπήρξε κακή διαχείριση στη συνέχεια με τους νεαρούς και φερέλπιδες ποδοσφαιριστές να μην ανταποκρίνονται στο ύψος των περιστάσεων πλην απειροελάχιστων εξαιρέσεων. Ο πήχης τοποθετήθηκε ψηλά από την ιδιοκτησία σε μια παρόρμηση ενθουσιασμού με πολύ αρνητικές συνέπειες ως αντίκτυπο σε μια ομάδα που έπασχε από προσωπικότητες και ισχυρούς χαρακτήρες. Αλλωστε η πλέον έντονη εξ αυτών, ο Πάμπλο Γκαρσία, «θυσιάστηκε» στην πορεία με πολύ αρνητικές συνέπειες για την ομάδα τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο κι έξω από αυτό, δίχως ποτέ να καταλάβει κανείς αποδεδειγμένα το «γιατί».
Ο κακός αγωνιστικά μήνας Ιανουάριος μετρίασε την αίσθηση ενίσχυσης που προσέδωσε η απόκτηση των Ιτάνζ, Κατσουράνη, Βούκιτς σε συνάρτηση με τον δανεισμό των Σίλντενφλεντ, Καμαρά, Ολίσε. Επέφερε την αποσταθεροποίηση και την απώλεια της όποιας εμπιστοσύνης υπήρχε ως εκείνη τη στιγμή. Ο ΠΑΟΚ απώλεσε τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία με συνέπεια να βρεθεί στο κατόπι του Αστέρα Τρίπολης. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την αποχώρηση του Ουρουγουανού αρχηγού του «Δικεφάλου» κλιμακώνοντας τη δυσπιστία απέναντι στην τότε τεχνική ηγεσία για τον ρόλο που διαδραμάτισε στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Εντούτοις, η ομάδα φάνηκε ν ανακάμπτει δίχως ποτέ να ενθουσιάσει και μέσα από δεύτερη διαδοχική σεζόν σχεδόν ανεξήγητης πληθώρας τραυματισμών, φτάνοντας στην ανάκτηση της δεύτερης θέσης της κανονικής περιόδου. Η κατάσταση όμως δεν ήταν καλή κι όλα έδειχναν πως η πρόκριση στον τελικό ήταν κάτι περισσότερο από επιβεβλημένη. Η αποτυχία στον επαναληπτικό της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου στην Τρίπολη επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές αφού πολύ γρήγορα ο Γιώργος Δώνης κι οι συνεργάτες του αποτέλεσαν παρελθόν με επεισοδιακό τρόπο και τη συνέχεια να δίνεται στις δικαστικές αίθουσες μέχρι και σήμερα.
Διάδοχος χρίστηκε ο Γιώργος Γεωργιάδης. Με προβάδισμα τεσσάρων βαθμών είδε την ομάδα του να χάνει τα δυο πρώτα παιχνίδια των πλέι οφ, να κερδίζει τα επόμενα δυο και να γνωρίζει μια ήττα και μια νίκη στις τελευταίες δυο αγωνιστικές. Με απολογισμό δέκα τρεις βαθμούς έκοψε πρώτος το νήμα του τερματισμού εξασφαλίζοντας όλες τις προϋποθέσεις για να έχει ολάνοικτο ορίζοντα επιλογής για το ποιος και τί ομάδα θα δομήσει για τις επόμενες σεζόν. Κι αν η ομάδα της ήταν στα κάτω της κι ο κόσμος δεν πήγε πίσω. Ηταν η σεζόν με τη μικρότερη προσέλευση των τελευταίων ετών, έχοντας πλήρη συνείδηση και των δυσχερέστατων οικονομικών συνθηκών που επικρατούν στην κοινωνία κι αναμφίβολα επηρεάζουν.
Για μια ακόμη σεζόν ο ΠΑΟΚ έπαθε κι ελπίδα όλων είναι να έμαθε, σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχει άνθρωπος που πλέον έχει την απόλυτη ευθύνη από τη στιγμή που διατηρεί και το γενικό πρόσταγμα, κάτι που το πληρώνει κυριολεκτικά για να το έχει. Ο ίδιος επιθυμεί διακαώς την επιτυχία, όπως φέρεται να την έχει κατακτήσει και στις επιχειρήσεις του. Αλλά μια ποδοσφαιρική εταιρεία, της οποίας δεν έχει ο ίδιος την απόλυτη διαχείριση, με καθημερινή τριβή κι ενασχόληση άρα και της ανάλογης γνώσης συνιστά πολύ διαφορετική περίπτωση από οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική του ενασχόληση γενικώς και ειδικώς ο ΠΑΟΚ. Το κενό αυτό ο ίδιος περιμένει να το καλύψουν οι συνεργάτες του, οι άνθρωποι που ο ίδιος έχει επιλέξει. Κάτι τέτοιο δε συνέβη στο πρόσφατο διάστημα. Μπορεί να χρειάζεται χρόνο, μπορεί να μη λειτουργήσει και ποτέ ως έχει. Ο ίδιος καλείται ν αποφασίσει και να υποστεί τις συνέπειες, ευεργετικές ή δυσάρεστες.