Την τρίτη, κατά σειρά, διοικητικού παράγοντα της ΠΑΕ Αρης, μέσα σε λίγους μήνες, μετά απ΄ αυτές των Θανάση Αθανασιάδη και Αντώνη Ζαμπέτα. Μοιάζει με κακόγουστη φάρσα, αλλά δεν είναι .
Τι είναι; Απλά το αποτέλεσμα που όλοι ήξεραν πως θα επέλθει, αλλά δεν πίστευαν ποτέ ότι θα έφτανε αυτή η ώρα. Είναι ότι χειρότερο να βλέπει κανείς ποδοσφαιρικούς παράγοντες να οδηγούνται στα κρατητήρια, εξαιτίας του πάθους τους. Για την ομάδα, για το άθλημα, για τον Αρη (στην περίπτωσή μας). Ναι, εξαιτίας των δικών τους λαθών, τα οποία όμως το κράτος τα εκλαμβάνει ως αδικήματα και τους δείχνει το δρόμο.
Διότι, η μη απόδοση ΦΠΑ, είναι αδίκημα και μάλιστα σοβαρό, ωστόσο όλοι γνωρίζουν (ακόμα κι αυτοί που τους συλλαμβάνουν) πως είναι διαφορετικό πράγμα να πράττει κανείς κάτι τέτοιο για ιδιοτελείς σκοπούς και άλλο να περνάς αυτή την ταλαιπωρία για μια ποδοσφαιρική ομάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Με όλ΄ αυτά δεν προσπαθώ να υπερασπιστώ τον Σκόρδα. Προσπαθώ απλά να επισημάνω τη σοβαρότητα της κατάστασης. Στην οποία οι ίδιοι οδηγήθηκαν, παρασυρμένοι από τη δίψα τους για διάκριση, για προβολή, για χειροκρότημα. Κάποιες οι φορές η μπάλα μπήκε στα δίχτυα, ο πρόεδρος αποθεώθηκε, όμως η τροχιά της στρογγυλής θεάς τον παρέσυρε στο ρέμα .
Σε αρκετές περιπτώσεις ο Σκόρδας, είχε διαβλέψει, μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή, τον κίνδυνο της φυλακής. Ισως, όμως, να μην το πίστευε στ΄ αλήθεια: «Θέλει και ο Κατσιαούνης να πάρει το δικαίωμα της υπογραφής;», έλεγε το περασμένο καλοκαίρι και συνέχιζε χαμογελώντας: « Ελα Αλέκο, θα κάνουμε καλή παρέα στη φυλακή, μαζί με τον Αντώνη και τον Θανάση!».
Ο Κατσιαούνης διέβλεψε τον κίνδυνο, δεν έκανε το μετέωρο βήμα που είχε προλάβει να κάνει ο Σκόρδας και όσοι τον ακολούθησαν και τη γλίτωσε. Όμως αυτό είναι το ζητούμενο; Πως θα καταφέρνουν οι παράγοντες του ποδοσφαίρου να γλιτώνουν τη φυλακή ή πως θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα αποτρέπουν τέτοιου είδους φαινόμενα;
Το πάθημα του Σκόρδα, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα για τους επόμενους. Όχι, για να απομακρυνθούν από το ποδόσφαιρο, αλλά για να πορεύονται βάση των δυνατοτήτων τους, έχοντας επίγνωση της κατάστασης και των κινδύνων που ελλοχεύουν. Πρώτα και πάνω απ΄ όλα για τους ίδιους, για τις οικογένειές τους και φυσικά για την αγαπημένη τους ομάδα.