Το ίδιο έκανε και στη «Veltins Arina». Ισως εκεί να ήξερε λόγω του πρότερου εντιμότατου βίου του προπονητή του τί να περιμένει και πώς να το αντιμετωπίσει. Με αρωγό και την τύχη, που ούτως ή άλλως είναι υπεραπαραίτητο στοιχείο σε μια κατάσταση εξαρτώμενη από πολλούς, αστάθμητους παράγοντες, κατάφερε να «δραπετεύσει» με το 1-1 (32 Φαρφάν 73 Στοχ) κόντρα στη Σάλκε, στον πρώτο αγώνα της φάσης των πλέι οφ του Champions League και διατήρησε ακέραιες τις ελπίδες του αν δεν τις πολλαπλασίασε για να ζήσει μια πρωτόγνωρη για τον ίδιο και τον κόσμο του, ολόλαμπρη, ποδοσφαιρική περιπέτεια στους ομίλους της διοργάνωσης.
Σε κάθε ποδοσφαιρική αναμέτρηση, η «κατασκοπεία» του αντιπάλου, έχει τη δική της, καίρια σημασία. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ΠΑΟΚ είχε έναν άσο στο μανίκι του σχεδόν μοναδικό, αφού κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν από τριάντα χρόνια, με αντίστοιχους πρωταγωνιστές τότε τον Παλ Τσερνάι και την Μπάγερν Μονάχου. Οπως ο Ούγγρος τεχνικός τότε, έτσι κι ο κ. Στέφενς τώρα, έπειτα από μια μακρόχρονη θητεία στις πρώην καταξιωμένες στα ευρωπαϊκά σαλόνια γερμανικές ομάδες τους, στο επόμενη βήμα της προπονητικής τους καριέρας τις βρήκαν μπροστά τους. Διαφορετικές διοργανώσεις, διαφορετική σειρά αγώνων, γιατί όχι και διαφορετική εξέλιξη;
Ο πολύπειρος Ολλανδός τεχνικός δημιούργησε τη συγκεκριμένη, γερμανική ομάδα. Τη γνωρίζει από την καλή κι από την ανάποδη. Ηξερε καλύτερα από τον καθέναν πως το σημαντικότερο πρόβλημα για τη νέα του ομάδα θα ήταν η ταχύτητα όχι μόνον ατομικά των ποδοσφαιριστών της αλλά γενικότερα στο παιχνίδι της. Ενας παράγοντας που πόνταρε πως θα φθίνει με την πάροδο της ώρας. Γι αυτό κι επικέντρωσε στην ανασταλτική λειτουργία, με αλληλοκαλύψεις, κοντινές αποστάσεις και μαζική παρουσία εντός και πέριξ της περιοχής, πλην του προωθημένου Σαλπιγγίδη. Το πρώτο 10λεπτο κύλησε θετικά για τον «Δικέφαλο» αλλά οι συνεργασίες των ακραίων μεσοεπιθετικών δε βγήκαν προς καμία κατεύθυνση, ειδικά από τη δεξιά πλευρά όπου προσπάθησε αρχικά να ρίξει το βάρος.
Το νέο, φετινό του στοιχείο με πίεση από τα πρώτα μέτρα της αντίπαλης περιοχής δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί καθώς οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύονταν ιδανικά τους κενούς χώρους και με δυο πάσες έβγαζαν τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές τους στην αντεπίθεση. Συνθήκη που είχε τονιστεί ως απαγορευμένη από τον τεχνικό του ΠΑΟΚ γνωρίζοντας πως είναι ένα από τα πλέον δυνατά σημεία των «βασιλικών μπλε». Αναγκαστικά οπισθοχώρησαν οι εννιά από τους δέκα παίκτες και γι αυτό σε αρκετές περιπτώσεις ο Στοχ βρέθηκε πλάι πλάι με τον Λίνο κι ο Λούκας με τον Κίτσιου. Οι δυο ακραίοι αμυντικοί είχαν την εντολή πως βλέποντας τους συγκεκριμένους συμπαίκτες τους δίπλα τους, μπορούν να «κυνηγήσουν» τους Φαρφάν και Ντράξλερ αντίστοιχα.
Ωστόσο, στο ημίωρο της πολιορκίας των Γερμανών το δίδυμο του Βραζιλιάνου με τον Σλοβάκο αντιμετώπισε πολλά προβλήματα καθώς οι πολύ καλά «διαβασμένοι» παίκτες του Γιαν Κέλερ ανέβαζαν από εκεί τρεις τουλάχιστον παίκτες, πηγή κινδύνων γι αρκετές από τις δύσκολες στιγμές που πέρασε ο Χακόμπο και οι συμπαίκτες του. Η απάντηση του «Δικεφάλου» δόθηκε με μια διπλή ευκαιρία των Κατσουράνη πρώτα να βλέπει τον Φουξ να κόβει το πλασέ του και στη συνέχεια με τον Λούκας ν αστοχεί σε σουτ από πλεονεκτική θέση, μέσα από την περιοχή. Ωστόσο, σε μια από τις ελάχιστες στιγμές που η τύχη γύρισε την πλάτη της στον ΠΑΟΚ, σε φάση διαρκείας οι κόντρες ευνόησαν τους Γερμανούς και δη τον Φαρφάν που έπιασε το διαγώνιο πλασέ ανοίγοντας το σκορ.
Με τον Λόρενς «χαμένο» στην προσπάθεια να καλύψει τον άξονα και να δώσει βοήθειες σε Τζιώλη και Λάζαρ αντίστοιχα, η μεσαία γραμμή έδειχνε να υπολειτουργεί. Η απόσταση με τον Σαλπιγγίδη ήταν μεγάλη κι οι μακρινές μπαλιές εύκολα προβλέψιμες. Τζόουνς, Σαλάι και Ντράξλερ έχασαν σημαντικές ευκαιρίες ρίχνοντας νερό στον μύλο των φιλοξενούμενων που έθρεφαν ελπίδες για ανάκαμψη στην επανάληψη. Αλλαγές δεν υπήρξαν από καμία πλευρά. Για μια ακόμη φορά, όλα στον «Δικέφαλο» έδειχναν πίστη στο αρχικό πλάνο, έβγαλε πάθος προδίδοντας αυτοπεποίθηση κόντρα στην εξέλιξη της αναμέτρησης. Αργά αλλά σταθερά άρχισε να παίρνει μέτρα στο γήπεδο, έβγαλε τις πρώτες αντεπιθέσεις του με τον Λούκας σε μια από αυτές να χάνει κι άλλη ευκαιρία ν «απαντήσει» στον Φαρφάν.
Το σύνθημα της αντεπίθεσης δόθηκε από την εμπιστοσύνη που έβγαζε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Κατσουράνη Βίτορ. Με τους Τζιώλη Λάζαρ να βοηθούν τα μέγιστα στη θωράκιση των πλευρών και τον Λόρενς να τρέχει μέχρι θλάσης το παιχνίδι έφυγε από το εμφατικό 70%-30% κατοχής του πρώτου μέρους κι η ομάδα του κ. Στέφενς άρχισε να δοκιμάζει τ αντανακλαστικά της Σάλκε. Ο Κάτσε αντικατέστησε τον λαβωμένο Ιρλανδό συμβάλλοντας καθοριστικά στη μετέπειτα εξέλιξη της αναμέτρησης. Ο σχηματισμός έγινε ευδιάκριτα 4-3-3 με τον ομογενή νεαρό στον άξονα τον Λάζαρ αριστερά και τον Τζιώλη δεξιά, όλοι τους στην ευθεία. Ο ακούραστος αν και αεικίνητος βραχύσωμος Εργκούς κάλυψε πολλούς διαδρόμους, έδιωξε μέρος της αμυντικής ανασφάλειας και μαζί με τους άλλους δυο μέσους επέτρεψαν στους ακραίους μεσοεπιθετικούς να νιώσουν πιο απελευθερωμένοι παίρνοντας μέτρα πιο κοντά στην περιοχή του Χίλντεμπραντ.
Και κάπου εδώ επισέρχεται ο καθοριστικός παράγοντας Στοχ. Ο 24χρονος Σλοβάκος τα βρήκε «σκούρα» στην αρχή όταν εγκλωβιζόταν κοντά στην πλάγια γραμμή από δυο αντιπάλους. Εντούτοις βρήκε τον τρόπο, να προειδοποιήσει με μακρινό σουτ στο πρώτο 45λεπτο. Το επανέλαβε και στο δεύτερο μια φορά αλλά κάπου εκεί σταμάτησε η μεγαλοψυχία του. Στο 73 βρήκε χώρο μπροστά του και δεν τον άφησε ανεκμετάλλευτο. Ο Μιγκέλ με μια έδωσε στον Λίνο, ο Βραζιλιάνος τον μιμήθηκε τροφοδοτώντας τον Στόχ. Με την κόπωση πλέον πιο ορατή στους γηπεδούχους η προσαρμογή της άμυνάς τους δεν έγινε ποτέ. Ο ταχύτατος διεθνής Σλοβάκος ξεκίνησε διαγώνια κούρσα και με αντίστοιχο, τεχνικό σουτ έκανε το 1-1 δίνοντας το έναυσμα για ξέφρενους πανηγυρισμούς στους περίπου πέντε χιλιάδες φιλάθλους του «Δικεφάλου» που έδωσαν ένα ακόμη δυναμικό παρών προερχόμενοι από Γερμανία, Ελλάδα, Ελβετία και πολλά ακόμη μέρη. Η αποπληρωμή της υψηλότατης επένδυσης στον Στοχ άρχισε να ξεπληρώνει.
Η ψυχρολουσία που δέχτηκαν οι γηπεδούχοι επιδεινώθηκε από τις αποδοκιμασίες των σχεδόν πενήντα χιλιάδων φίλων τους σ αυτό το υπερσύγχρονο, απόλυτα ποδοσφαιρικό και πανέμορφο, γήπεδο. Την ίδια στιγμή το επεισόδιο στην κερκίδα των φανατικών τους με το προκλητικό πανό των Σκοπίων και την αστυνομία συνέβαλε στον αποσυντονισμό όλων με το χρόνο πλέον να κυλά ξεκάθαρα υπέρ του ΠΑΟΚ. Καμία αλλαγή από αυτές στις οποίες από εκείνο το σημείο και μετά – προχώρησαν οι δυο τεχνικοί δεν προκάλεσε κάποια ουσιαστική διαφορά στον αγώνα. Το τελευταίο σφύριγμα του Γάλλου, Στεφάν Λανουά βρήκε όλους στον «Δικέφαλο» χαρούμενους και ικανοποιημένους για το πρώτο βήμα σε σύνολο δυο που απαιτούνται για την πραγμάτωση του ονείρου. Ωστόσο, η επιστροφή στην πραγματικότητα εν όψει και του επαναληπτικού, στην «άδεια» λόγω τιμωρίας Τούμπα, ήταν άμεση κάτι που φάνηκε και στις τοποθετήσεις των πρωταγωνιστών.
Σειρά έχει η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Λίγες ώρες αφού συμπληρώσει 24ωρο από την επιστροφή του στην πατρίδα ο ΠΑΟΚ θ αναχωρήσει με προορισμό το Αγρίνιο, όπου αύριο θ αντιμετωπίσει σε άδειο επίσης λόγω τιμωρία των γηπεδούχων γήπεδο τον Παναιτωλικό, δίχως στο αεροπλάνο να έχουν ανέβει οι Λίνο, Σπυρόπουλος, Γκαρσία, Βούκιτς, Λόρενς κι ο τιμωρημένος Κατσουράνης. Βέβαια την περισσότερη σκέψη συγκεντρώνει το θέμα της νοοτροπίας και της αλλαγής της από τα ευρωπαϊκά στα ελληνικά δεδομένα. Πως δηλαδή θα επιτευχθεί η απόλυτη συγκέντρωση στη σημασία και τις ανάγκες αυτής της αναμέτρησης δίχως το μυαλό να ταξιδεύει στο βράδυ της προσεχούς Τρίτης. Πάνω σ αυτό άλλωστε θα δουλέψουν κυρίως στις δυο προπονήσεις που μεσολαβούν ανάμεσα στον προχτεσινό και τον αυριανό αγώνα. Για τη ρεβάνς με τη Σάλκε θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε με το καλό τη Δευτέρα. Προς το παρόν, καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους…