Με το σφύριγμα της λήξης, οι οπαδοί του Πανιωνίου βρέθηκαν στον… έβδομο ουρανό. Δικαιολογημένα, πέρα για πέρα. Αυτοί είχαν συνειδητοποιήσει το πόσο μεγάλη ήταν αυτή η νίκη. Μια νίκη την οποία, βάση των αριθμών, δεν την πανηγυρίζουν συχνά, αλλά όταν έχουν την ευκαιρία το κάνουν με την καρδιά τους.
Όπως με την καρδιά τους και την ψυχή τους αγωνίζονται γι αυτή την ομάδα οι παίκτες του Πανιωνίου. Όταν αναζητείς κάτι με την ψυχή σου, λίγες είναι οι φορές που δεν θα τα καταφέρεις. Και αυτοί απέδειξαν για μία ακόμα φορά ότι δικαιούνται τον σεβασμό από τους φίλους της ομάδας τους, όπως άλλωστε σέβονται τη φανέλα της όσοι τη φορούν σε κάθε παιχνίδι.
Οι «κυανέρυθροι» διάβασαν καλά τον αντίπαλό τους, μπλόκαραν τον «πράσινο άξονα», ελαχιστοποίησαν τους κινδύνους μπροστά από την εστία του για μία ακόμα φορά πολύ καλού, Γιαννακόπουλου και στην επίθεση με τον «δαίμονα», Κολοβό και τον ασυγκράτητο, Αραβίδη έφεραν αυτή τη σπουδαία επιτυχία. Φυσικά, σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα τρεξίματα των Μητρόπουλου, Παναγιωτούδη, αλλά και η ηρεμία που παρείχε στη μεσαία γραμμή ο Μενδρινός.
Ο πανηγυρισμός του «Αραβα»…
«Σε ποιον έδειχνες το αριστερό πόδι όταν πανηγυρίζες» είπα στο τέλος του αγώνα στον δεξιοπόδαρο, Χρήστο Αραβίδη για να μου απαντήσει χαμογελαστός: «Στον πατέρα μου. Και να ξέρεις τα περισσότερα γκολ της καριέρας μου τα έχω πετύχει με το αριστερό». Πραγματικός αρχηγός ο «Aραβας», παρασύρει και ξεσηκώνει τους συμπαίκτες του. “Τις απαντήσεις μου τις δίνω μέσα στο γήπεδο και μέσω της ομάδας που με έχει αναδείξει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό κάνω πάντα, αυτό έκανα και σήμερα και θα κάνω σε όλο το πρωτάθλημα” κάποια λόγια με νόημα από το στόμα του Αραβίδη.
Ταλαντούχος, αλλά ώριμος
«Το γκολ το αφιερώνω στον μπαμπά μου και στη μαμά μου, η οποία βρισκόταν στο γήπεδο» είπε στην κάμερα του Novasports, ο Δημήτρης Κολοβός. Το ταλέντο του δύσκολα θα το συναντήσεις σε άλλο παιδί της ηλικίας του (και όχι μόνο) αυτή τη στιγμή. Το σημαντικότερο όμως που βγαίνει απ αυτόν είναι η ωριμότητα που εκπέμπει πρώτα ως άνθρωπος και μετά ως ποδοσφαιριστής. Ναι, για τον επιθετικό του Πανιωνίου που από πέρυσι φοράει το «7» στη φανέλα του, λέω…
Με τα δόντια σφιγμένα
Πολλά μπράβο αξίζουν και στον Τάσο Αυλωνίτη, που από το 15 έπαιζε τραυματίας και βοήθησε σημαντικά στην ανασταλτική λειτουργία. Και ο νεαρός αμυντικός δεν ξέχασε αυτούς που τον βοήθησαν να βγάλει το 90λεπτο: «Θέλω να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου, τον κύριο Δάρα και τον Τάσο Πλιάγκο που με βοήθησαν να αγωνιστώ μέχρι το φινάλε» ήταν τα πρώτα λόγια του Αυλωνίτη στην κάμερα του Novasports.
Όλοι έχουν μερίδιο στην Σαββατιάτικη επιτυχία. ʼλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Ποδοσφαιριστές, τεχνικό τιμ. Οι πανηγυρισμοί μπορούν να κρατήσουν δύο μέρες, όσο και το ρεπό τους δηλαδή. Από Τρίτη, τα «κεφάλια» μέσα γιατί έρχεται το ματς της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ. Και όπως ήρθε το 3-0 του Σαββάτου, έτσι μπορεί να έρθει αντίστροφο αποτέλεσμα. Μια κλωστή απέχει άλλωστε η επιτυχία από την αποτυχία.
Όσο για τον κόσμο; Νομίζω ότι το βράδυ του Σαββάτου πολύ δύσκολα θα διαγραφεί από τη μνήμη του. Προς το παρόν, μη τους ξυπνάτε…