Η χρησιμοποίηση του στον άξονα φανέρωσε ένα σχεδόν αλάνθαστο Μασάντο, με ενέργεια και διάθεση. Ο Μίτσελ θέλησε να ποντάρει στο φορμάρισμα του και τον ξεκίνησε και στο Αγρίνιο. Ο αναπάντεχος (όχι μυϊκός δηλαδή, αλλά οστικός) τραυματισμός του Πορτογάλου και η διαφαινόμενη απουσία του απ’ το κομβικό εκτός έδρας ματς με την Άντερλεχτ στέλνει φυσικά το μπαλάκι στα χέρια του Μίτσελ.
Το ρόστερ του Ολυμπιακού δείχνει πιο δυνατό και πλούσιο σε σχέση με τις περασμένες σεζόν και τώρα που έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτες λαβωματιές, πρέπει να αποδείξει το βάθος του όχι μόνο σε αριθμό, αλλά και σε ποιότητα. Ο μαραθώνιος μόλις ξεκίνησε και πρέπει από νωρίς να ανατεθούν σε κάθε ποδοσφαιριστή ξεκάθαρες αρμοδιότητες εν όψει των υποχρεώσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Μιλάμε για δύο πολύ διαφορετικές διοργανώσεις που απαιτούν εντελώς ξεχωριστή προσέγγιση. Για παράδειγμα δεν είναι παράξενο -ανεξαρτήτως κόπωσης- που ο Ολυμπιακός στο ματς με τον Παναιτωλικό δεν μπόρεσε να πιάσει απόδοση εφάμιλλη του ματς με την Παρί. Ο Παναιτωλικός είναι μια ομάδα που έκλεισε τους χώρους, που στηρίχθηκε κυρίως στο αμυντικό και σκληρό παιχνίδι και που στο φινάλε προειδοποίησε τους πρωταθλητές με κόστος δύο πόντων, πως υπάρχουν ομάδες στη Superleague που είναι μανούλες στο να «κλέβουν».
Μπορεί λοιπόν οι προσεχείς αναμετρήσεις με Πανιώνιο, Βέροια, Πλατανιά και ΟΦΗ να μην φοβίζουν βάσει μεγεθών, όμως τα συγκεκριμένα ματς “μπλεγμένα” με τις εκτός έδρας αποστολές με Άντερλεχτ και Μπενφίκα για το Champions League απαιτούν απ’ το προπονητικό τιμ, άριστη αξιοποίηση του ρόστερ. Σέποβιτς, Ολαιτάν, Γιαταμπαρέ, Εντίνγκα και Μέγερι θα αποτελέσουν τους μπαλαντέρ του Μίτσελ στο δρόμο για τη μέγιστη βαθμολογική συγκομιδή. Ο Ισπανός έχει τουλάχιστον αποδείξει πως δεν διακατέχεται από τις εμμονές που παρουσίασαν προκάτοχοι του, στη διαχείριση του ερυθρόλευκου ανθρώπινου δυναμικού.