Στους δύο καλούς, καλύτερος μόνο ο ένας και αυτός είναι ο Ολυμπιακός, όπως φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο του "Γεώργιος Καραϊσκάκης".

Οι “ερυθρόλευκοι” έδειξαν με τον πιο εμφατικό τρόπο πως παραμένουν κυρίαρχοι εντός συνόρων και πως πρέπει οι αντίπαλοι τους να διανύσουν αρκετό δρόμο προκειμένου να τους σταματήσουν και να τους προσπεράσουν. Ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να κοιτάξει κατάματα ακόμα και τον κακό Ολυμπιακό του πρώτου ημιχρόνου. 

Εγώ δεν θα σταθώ στο αγωνιστικό κομμάτι γιατί όλοι είδαν ποιος έπαιξε καλά και ποιος όχι. Ποιος ήταν διαβασμένος και ποιος όχι. Θα σταθώ στην έλλειψη πάθους των παικτών του “δικεφάλου του βορρά” και τη δίψα για τη διατήρηση των κεκτημένων από τους “ερυθρόλευκους”. 

Περίμενα τους παίκτες τους Στέφενς να μασάνε σίδερα, όπως έκαναν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού μία βδομάδα πριν στο ντέρμπι των “αιωνίων”. Οι “πράσινοι” έτρεχαν σα δαιμονισμένοι και έβγαιναν τις περισσότερες φορές πρώτοι στην μπάλα. Στο τέλος όμως μίλησε η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού. Αυτό δεν το είδα από τον ΠΑΟΚ την Κυριακή το βράδυ. Οι “ερυθρόλευκοι” ήταν νικητές στις περισσότερες μονομαχίες. 

Όταν θέλεις να σπάσεις την κυριαρχία του βασικού σου ανταγωνιστή πρέπει στο. σπίτι του να ορθώσεις το ανάστημα σου και όχι να γνωρίσεις την ήττα με κατεβασμένα τα χέρια. 

Όλα όμως ξεκινούν από τον προπονητή. Αυτός είναι ο στρατηγός και αυτός δίνει το έναυσμα. Στον Ολυμπιακό ο Μίτσελ βρισκόταν συνεχώς όρθιος και έδινε οδηγίες. Ζούσε έντονα το ντέρμπι και ζητούσε από τους παίκτες του να κάνουν το ίδιο. Μοίραζε μπράβο στα καλά και έβαζε τις φωνές στα στραβά. Αντίθετα ο Στέφενς την περισσότερη ώρα καθόταν στον πάγκο του και δεν πίστευε σε αυτό που έβλεπε. Εκεί όμως έπρεπε να δείξει πρώτος στους ποδοσφαιριστές του πως έπρεπε να αγωνιστούν. Όταν παραμένεις “παγωμένος”, δεν μπορείς να αποτελέσεις και πηγή έμπνευσης  για τους παίκτες σου. 

Επίσης σε αυτό το ματς θα έπρεπε να βρισκόταν στην αποστολή ο Πάμπλο Γκαρσία. Η παρουσία του και μόνο στα αποδυτήρια σίγουρα θα ξυπνούσε αρκετούς συμπαίκτες του που δεν μπήκαν ποτέ στο ματς. Ο Ολυμπιακός γι αυτό το λόγο στο ντέρμπι της Λεωφόρου είχε μαζί τον Ιμπαγάσα. Αυτοί οι δύο παίκτες μπορούν -όταν δεν είναι τραυματίες- να προσφέρουν αγωνιστικά λίγα ποιοτικά λεπτά, όμως η παρουσία τους σίγουρα προσφέρει πολλά περισσότερα σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια. 

Το ντέρμπι κορυφής ανήκει πλέον στο παρελθόν με τον Ολυμπιακό να δείχνει πως είναι ο απόλυτος κυρίαρχος και να φανερώνει τις πραγματικές αδυναμίες του ΠΑΟΚ. 

Υ.Γ: Αν ο Τζαβέλλας δεν βρισκόταν στη σουίτα και έμπαινε ως αλλαγή στη θέση του Στοχ -αντί του Ολίσε- στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ δεν θα είχε περισσότερες πιθανότητες να περιορίσει τον Κάμπελ, με Τζαβέλλα και Λίνο στην πλευρά;