Ενδεχομένως το σίγουρο κέρδος είναι οι βαθμοί, η ηρεμία που εξασφάλισε για τη συνέχεια, η φραστική στήριξη του προπονητή προς τους ποδοσφαιριστές μετά τον αγώνα και το αντίστοιχο ξεκαθάρισμα σε ορισμένα θέματα του μεγαλομέτοχου.
Οι απώλειες τώρα, μπορεί και να είναι εξίσου σημαντικές. Σ’ αυτές περίοπτη θέση καταλαμβάνουν οι πρωτοφανείς για τη σεζόν που διανύουμε αποδοκιμασίες όσων βρέθηκαν την Κυριακή το βράδυ στην Τούμπα και το χαμένο στοίχημα της τεχνικής ηγεσίας με συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Στην πρώτη περίπτωση ανήκουν όλοι όσοι περίμεναν κάτι το εντυπωσιακό σ’ επίπεδο εμφάνισης κι αποτελέσματος, προκειμένου να ρεφάρουν τα της προηγούμενης αγωνιστικής. Και πάλι δεν είναι σίγουρο πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα προέκυπτε ικανοποίηση, αλλά σίγουρα οι πιθανότητες θα ήταν περισσότερες.
Από κοντά κι όλοι όσοι περίμεναν πως τέλη Νοεμβρίου η εικόνα της ομάδας θα ήταν τέτοια που θα έπειθε πως μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Αντ’ αυτού υπάρχουν συζητήσεις για καίριες μεν, ανεξήγητες δε υποθέσεις στο αγωνιστικό, όπως αυτά των Γκαρσία, Κάτσε, για το αν η ομάδα έχει δουλέψει επαρκώς σε θέματα τακτικής, για το πώς έγινε ο μεταγραφικός σχεδιασμός και το γνωστό… σαφάρι για τον φταίχτη όλων των παραπάνω αλλά κι ακόμη περισσότερων.
Οσοι γράφουν κάτι σχετικά ως εξήγηση θέλουν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην ομάδα, ενώ όσοι δε γράφουν κάτι σχετικά με όλα αυτά κρύβουν πράγματα και το πράττουν σκοπίμως, είναι οι δυο βασικοί άξονες εξέτασης αυτών των θεμάτων. Από κάθε πλευρά το παράπονο κι η ευθύνη υπάρχει και πάντα θα υπάρχει.
Ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στον αγώνα αποφασισμένος να κάνει το παιχνίδι του, να επιβάλλει τον ρυθμό του και να σκοράρει από νωρίς για να διώξει το όποιο άγχος τον καταβάλλει σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Με τους Χακόμπο, Βίτορ, Λόπεθ, Κωνσταντινίδη, Γκαρσία, Κάτσε, Γεωργιάδη, Νίνη εκτός και ως καινοτομία τον Γιώργο Τζαβέλλα στη θέση του κεντρικού αμυντικού, ως παρτενέρ του Κώστα Κατσουράνη, παίζοντας ορθολογικά απέναντι σε μια νέα ομάδα, με πιο άπειρους ποδοσφαιριστές – αλλά με ζηλευτό πάθος κι αποφασιστικότητα – και κυρίως από δεξιά, χάρη στον ορεξάτο Κίτσιου, άγγιξε το στόχο του αλλά έπεσε πάνω σ’ έναν εξαιρετικό Σωκράτη Διούδη. Να σημειωθεί πως οι φιλοξενούμενοι έχασαν νωρίς τον άτυχο Βασίλη Τριανταφυλλάκο λόγω σοβαρού τραυματισμού. Περαστικά του και «σιδερένιος».
Και σα να μην έφτανε το σκηνικό του πρώτου ημιχρόνου, βρέθηκε – για μια ακόμη φορά – πίσω στο σκορ ανεβάζοντας τη δεδομένη πίεση που είχε πριν από τον αγώνα σε δυσθεώρητα ύψη. Κι εδώ ξεκινά η δεύτερη περίπτωση που λέγαμε πιο πάνω. Η εμφάνιση των Λούκας, Στοχ κόντρα στον Ολυμπιακό αλλά και γενικότερα των τελευταίων αγωνιστικών, με την αρνητική συνήθεια να μη δίνουν βοήθειες στην άμυνα, το πειθαρχικό παράπτωμα του Χακόμπο, ίσως έδωσαν μια γενικότερη εικόνα απειθαρχίας στην ομάδα, την οποία ο Χουμπ Στέφενς αποφάσισε να διαλύσει. Γι’ αυτό και προχώρησε σε ριζικές αλλαγές στο αρχικό σχήμα, αφού πρώτα έθεσε τον Ισπανό πορτιέρο εκτός ομάδας για διάστημα τριών ημερών. Σα να είπε πως δεν πρόκειται ν’ ανεχτεί οποιαδήποτε ιδιορρυθμία πλέον από κανέναν.
Γενικότερα ο Ολλανδός τεχνικός προχώρησε σε μια ενδεκάδα «καθαρών» επιλογών, με έκδηλο στόχο να στείλει «μηνύματα» σε διοίκηση και ποδοσφαιριστές. Φαίνεται πως η χρονική περίοδος των ευκαιριών και της υπομονής πλησιάζει προς το τέλος της. Κι από τη στιγμή που έχει τη στήριξη του μεγαλομετόχου συνεχίζει ακάθεκτος. «Ηθελα στόπερ που θα κάνει γρήγορα παιχνίδι», ανέφερε αιτιολογώντας το «βάπτισμα» του Τζαβέλα ως κεντρικού αμυντικού. Η δεύτερη μεταφορά φέτος ποδοσφαιριστή σε άλλη θέση από αυτή που αγωνιζόταν ως τώρα, μετά τον Κίτσιου που πέρυσι είχε αγωνιστεί ελάχιστα – κι αυτό στα πλέι οφ – σ’ αυτή τη θέση. Μια ακόμη περίπτωση «σιωπηλής» διαμαρτυρίας απέναντι στο δυναμικό που έχει στα χέρια του.
Οι Λόρενς, Ολίσε πήραν τις ευκαιρίες τους, κάποιοι άλλοι δεν πήραν ούτε αυτές για διαφορετικούς λόγους έκαστος. Ο Ιρλανδός κατέθεσε φιλότιμο, προσπάθεια, υστέρησε στην αποτελεσματικότητα. Ο Λιβεριανός υστέρησε σε όλα και το χτύπημα επικρότησης του προπονητή του στην πλάτη κατά την αντικατάστασή του λίγο μπορεί να μετρίασε τη δεδομένη απογοήτευση του νεαρού ποδοσφαιριστή από τις εντονότατες αποδοκιμασίες του κόσμου. Η πίεση για το αποτέλεσμα, έφερε στον αγώνα – κατά σειρά – τους Βούκιτς, Στοχ, Λούκας. Στα δύσκολα επιστρατεύτηκαν οι «τιμωρημένοι» – πλην του Σέρβου – κι ήταν αυτοί που έβγαλαν τα «κάστανα από τη φωτιά», όπως αναφέρει ο θυμόσοφος λαός μας.
Γκολ ο Λούκας για την ισοφάριση, όλη η δραστηριότητα του Στοχ από την πλευρά του έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των γηπεδούχων, από δικό του σουτ άλλωστε ξεκίνησε και το 2-1, ασίστ ο Λούκας μ’ εκτέλεση κόρνερ στην κεφαλιά του Βούκιτς για το τελικό σκορ. Ο καιρός περνά, οι απαιτήσεις αυξάνονται, μαζί κι η πίεση και τα ρίσκα μειώνονται δραστικά πλέον, αφού πλέον – έστω και μακροπρόθεσμα – τα περιθώρια μειώνονται κι η ώρα της κρίσης ζυγώνει. Μ’ αυτά και μ’ αυτά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την επόμενη ημέρα.
Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ήδη στην Αστάνα για τον αυριανό αγώνα με τη Σαχτέρ Καραγκαντί. Στο Καζακστάν ο Χουμπ Στέφενς κι οι ποδοσφαιριστές του επιζητούν έναν βαθμό για να διασφαλίσουν και μαθηματικά την παρουσία τους στην επόμενη φάση του Europa League ή τη νίκη για να πολλαπλασιάσουν τις πιθανότητες κατάληψης της πρωτιάς στον όμιλο, έναντι της συγκατοίκου στην πρώτη θέση της βαθμολογίας Αλκμααρ καθώς η ολλανδική ομάδα την τελευταία αγωνιστική επισκέπτεται την Τούμπα. Με τη συμπαράσταση των φιλάθλων του, εκ των οποίων έξι ξεκίνησαν οδικώς από τη Θεσσαλονίκη (!), θα δείξει κάποια μεν κάποια πράγματα αλλά έχω την ταπεινή εντύπωση πως περισσότερα θα φανούν
την προσεχή Δευτέρα, στον εκτός έδρας αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Είτε γιατί το κίνητρο των συγκεκριμένων ευρωπαίων αντιπάλων του «Δικεφάλου» είναι σαφώς μικρότερο από αυτό που έχει κάθε εβδομάδα κάθε ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα με σαφείς στόχους, προσανατολισμό και πίεση – καθώς οι ποδοσφαιριστές έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους στις εγχώριες διοργανώσεις έχοντας παράλληλα εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στην Ευρώπη και για την προσεχή σεζόν μέσα από την κατάκτηση του Κυπέλλου της χώρας τους – είτε επειδή ο ΠΑΟΚ τα καλύτερα, αγωνιστικά του πρόσωπα συνηθίζει να τα δείχνει εκτός συνόρων, όταν η πίεση εκλείπει. Μια ημέρα έμεινε… θα φανεί.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους…