Οσοι αγαπούν την ομάδα, επιβάλλεται την Τετάρτη το απόγευμα, να δώσουν το παρών στην έκτακτη γενική συνέλευση της Κοινωνίας Μελών Αρη, να βάλουν τα πράγματα κάτω και απαλλαγμένοι από σύνδρομα του παρελθόντος (όσο αυτό είναι εφικτό) να προκρίνουν την καλύτερη δυνατή προοπτική, μέχρι τον Ιούνιο.
Ας μην έχουμε την απαίτηση να αγαπηθούν όλοι με όλους και «ενωμένοι, μέσα σε πνεύμα σύμπνοιας και καλοσύνης, να πορευθούν για το καλό της αγαπημένης τους ομάδας». Αυτά είναι ιστορίες για αγρίους…
Όμως, χρειάζεται ένας, έστω και μικρός βαθμός συναίνεσης, ώστε να σωθεί το καράβι. Ή τουλάχιστον να γίνει μια σοβαρή προσπάθεια να γλιτώσει τον υποβιβασμό. Χρόνος υπάρχει, αγώνες υπάρχουν, ο δρόμος είναι (ακόμα) ανοιχτός.
Θα πρέπει να γίνει ανοιχτή κουβέντα, με στόχο να βρεθεί κοινός τόπος. Από τη διοίκηση Ηλιάδη, την ΚΜΑ, τον ΑΣ, την παράταξη Σκόρδα. Κάθε ένας, να κοιτάξει τι μπορεί να προσφέρει, τι μπορεί να δώσει και όχι τι μπορεί να αφαιρέσει.
Το πιο εύκολο πράγμα, τούτη την ώρα, είναι να αραδιάσει κάποιος τα σφάλματα του Ηλιάδη. Τις χορηγίες που δεν ήρθαν, τα χρήματα που δεν έβαλε, το φιάσκο με τον επενδυτή που δημιούργησε. Να επισημάνει τις παραλείψεις της ΚΜΑ, το άγαρμπο μπάσιμο του Γιώτα, τα «κολλήματα» του Σκόρδα.
Και μετά;
Απαντες στον Αρη, θα πρέπει να σταματήσουν ΤΩΡΑ την επενδυτολογία. Να αναζητήσουν μία φόρμουλα κοινής πλεύσης, να εκλεγεί μία νέα διοίκηση «οικουμενικής» διάθεσης και ευθύνης, προκειμένου να λειτουργήσει η ομάδα μέχρι το καλοκαίρι, με την ελπίδα αγωνιστικής σωτηρίας, υπαγωγής στο άρθρο 99 (μετά από έφεση) και εκμετάλλευσης της επετείου των 100 ετών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Οσοι έχουν τη διάθεση για όλα τα παραπάνω ας πάνε στο «Βελλίδειο», διότι ο Αρης τους έχει ανάγκη. Οσοι ετοιμάζονται για άλλα πράγματα, καλύτερα να καθίσουν στο σπίτι.
Οι πραγματικοί Αρειανοί τώρα θα φανούν…