Την εξασφάλιση της παραμονής. Το 2-1 επί του Απόλλωνα και αυτό με ανατροπή (όπως και στον πρώτο γύρο) σκόρπισε χαμόγελα στους “κυανέρυθρους”.
Ο Αναστόπουλος με έξυπνη τακτική αποδιοργάνωσε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι του Απόλλωνα. Με παίκτη κολλημένο πάνω στη γραμμή κάθε πλαγίου που εκτελούσε ο Παντελιάδης περιόριζε την ορατότητά του και τη δύναμή τους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν και λιγότεροι κίνδυνοι. Τα στόπερ Αυλωνίτης, Παντίδος (και Λαμπρόπουλος έστω και αν έπαιξε δεξί μπακ) ανταποκρίθηκαν στον μέγιστο βαθμό, ελέγχοντας πλήρως τα μαρκαρίσματα των Ντάλμπεργκ και Πετρόπουλου, αλλά και του Φαρινόλα.
Ο Αντρέας Λάσνικ έδειξε σ’ ένα ακόμα ματς πως δεν είναι τυχαίος ποδοσφαιριστής και ότι “κουβαλάει” πολύ… μπάλα μαζί του. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο MVP ή ο Μάρκος Ντούνης. Δημιουργός του 1-1 και ο παίκτης που κερδίζει το πέναλτι για το 1-2. Γενικώς, όμως, η παρουσία του στο ματς ήταν εκπληκτική, ήταν ο παίκτης που αποτελούσε μόνιμο πονοκέφαλο για την άμυνα του Απόλλωνα που μόνο με… κλωτσιές τον έριχνε στο έδαφος. Το έχω ξαναγράψει, ο Ντούνης είναι ποδοσφαιριστής με ταλέντο και ποιότητα και δεν είναι λίγες οι φορές που ο ίδιος με τη συμπεριφορά του εντός αγωνιστικού χώρου έχει αδικήσει τον εαυτό του.
Η δεύτερη σερί νίκη του Πανιωνίου θα βοηθήσει σημαντικά σε πολλούς τομείς, αγωνιστικά και διοικητικά.