Δεν ξέρω αν, τελικά, ο Αρης παραμείνει ή όχι στη Superleague (άλλωστε όσο ζεις, ελπίζεις). Αυτό που ξέρω είναι πως τούτη την ώρα θα έγραφα για το τέλος της ομάδας από την 23η Φεβρουαρίου, για ηρωϊκή έξοδο και για άλλες παρόμοιες καταστάσεις, οι οποίες δεν αρμόζουν, δεν ταιριάζουν στο DNA αυτού του πολύ μεγάλου συλλόγου.
Εάν οι ποδοσφαιριστές του Αρη υπάκουαν στην «ευφυή» εντολή του Λάμπρου Σκόρδα για αποχώρηση, για πτώση στο έδαφος και στα υπόλοιπα κωμικά, σήμερα η ομάδα θα είχε αποχαιρετήσει , πριν την ώρα της, τη μεγάλη κατηγορία. Ευτυχώς, υπήρξε ο Παπαδόπουλος, ο οποίος κράτησε τους παίκτες στο γήπεδο, αψηφώντας την προεδρική εντολή.
«Μην το κάνεις αυτό, μην καταδικάζεις την ομάδα», φώναζε προς τον Σκόρδα, την ώρα που τραβούσε, έναν-έναν, τους ποδοσφαιριστές από τα μανίκια, εντός γηπέδου. Σκηνές που καταγράφηκαν, σκηνές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στις μνήμες μας.
Προσέξτε, δεν υποστηρίζω πως ο Σκόρδας είχε άδικο. Θεωρώ μάλιστα πως η πλειοψηφία των κίτρινων οπαδών, ίσως να επικροτούσε, εκείνη την ώρα, την πρωτοβουλία του, όπως κάποτε έκαναν οι αντίστοιχοι οπαδοί του ΠΑΟΚ, στην κίνηση του συγχωρεμένου Βουλινού να πάρει την ομάδα και να φύγει από το ΟΑΚΑ. Όμως ο Σκόρδας, δεν είναι οπαδός. Είναι πρόεδρος και οφείλει να λειτουργεί βάση της ιδιότητάς του. Οφείλει να προασπίζει τα συμφέροντα της ομάδας που υπηρετεί και να κοιτά την επόμενη μέρα. Ο Σκόρδας, παρασυρόμενος από το πάθος του, προσπάθησε να αποσυνδέσει τον Αρη από το μηχάνημα. Κάλεσε το γραφείο κηδειών, χωρίς να έχει πεθάνει ο ασθενής. Με ποιο δικαίωμα;
Αυτό που δεν έκανε, λοιπόν, ο Σκόρδας, το έκανε ο Σούλης. Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσοι στη δική του θέση, θα έπρατταν το ίδιο. Ισως, μάλιστα, να τον συνέφερε (αν το έβλεπε πονηρά), μια πιθανή αποχώρηση από τα Περιβόλια. Σε μια τέτοια περίπτωση ο Αρης δεν θα έπεφτε στα χέρια του. Θα τα φόρτωνε όλα στον Μάνταλο και στον Σκόρδα, θα έβγαζε την ουρά του απ΄ έξω και θα έψελνε το τροπάρι που θα έψελναν κι οι άλλοι, χωρίς ουσία, χωρίς αποτέλεσμα, μόνο για τις εντυπώσεις.
Η υγιής ποδοσφαιρική οικογένεια του Αρη θα πρέπει να ευγνωμονεί τον Σούλη Παπαδόπουλο. Λειτούργησε με βάση τη λογική, φέρθηκε σαν άντρας, αρνήθηκε να καταδικάσει σε θάνατο την ομάδα του. Ναι, την ομάδα του, διότι από το βράδυ της Κυριακής, ο Παπαδόπουλος θα πρέπει να λογίζεται (και με τη βούλα) ως Αρειανός.