Για προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του Μίτσελ. Η ομάδα του είναι «πληγωμένη» απ' την ήττα - αποκλεισμό στο «Ολντ Τράφορντ». Και πρέπει σε λίγα 24ωρα να κάνει επανεκκίνηση σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο παιχνίδι πρωταθλήματος. Φαίνεται εύκολο στα μάτια σας το έργο του Ισπανού τεχνικού;

Πετυχημένο είναι σίγουρα, αν κρίνουμε απ’ το τελικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης με τον Εργοτέλη στο Ηράκλειο, αλλά και απ’ την εμφάνιση των ποδοσφαιριστών του. Όμως, η αντίδραση των «ερυθρόλευκων» και η εξαιρετική εικόνα των παικτών που χρησιμοποίησε στο Παγκρήτιο, είναι αποτέλεσμα και της μεθοδικής δουλειάς που κάνει ο Ισπανός τεχνικός απ’ την αρχή της περιόδου -εκτός απ’ το DNA αυτής της ομάδας.

Με την υποδειγματική διαχείριση του ρόστερ, έχει κατορθώσει να κρατήσει «ζεστούς» και σε εγρήγορση το σύνολο των ποδοσφαιριστών του. Σκεφθείτε μόνο τούτο: είχε αφήσει στον Πειραιά τους Σαλίνο, Μανιάτη, Ντομίνγκεζ  και Μανωλά για να πάρουν ανάσες μετά την προσπάθεια που έκαναν στον αγώνα με την Μάντσεστερ. Επιπλέον, δεν υπολόγιζε τους τραυματίες Σαβιόλα, Ιμπαγάσα και Σιόβα, αλλά και τον Ολαϊτάν.

Όμως, οι απουσίες αυτές δεν έγιναν αντιληπτές στο Ηράκλειο, αφού με την αξιοποίηση του ρόστερ σε όλη τη σεζόν, ο Μίτσελ πέτυχε να έχει πανέτοιμο το σύνολο των ποδοσφαιριστών του. Εξόχως σημαντικό στοιχείο, το οποίο βοήθησε τον Ολυμπιακό για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εντός συνόρων υποχρεώσεις του, αλλά και να κάνει μία εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη.

Και κάτι ακόμη: και το κίνητρο της κατάκτησης του κυπέλλου, βοηθάει για μείνουν «ζεστές οι μηχανές» των «Πειραιωτών». Διότι με όποιον και αν μιλήσετε στο Ρέντη, θα σας πουν το ίδιο πράγμα: θέλουν να κλείσουν τη χρονιά με έναν ακόμη τίτλο ώστε να δώσουν χαρά στον κόσμο της ομάδας του Πειραιά. Παρεμπιπτόντως, αν καταφέρουν και πάρουν και το κύπελλο, θα κάνουν το νταμπλ για τρίτη χρονιά στη σειρά (και 17η συνολικά). Κάτι που έχουν πετύχει άλλη μία φορά στην ιστορία τους, στη δεκαετία του ’50 (από το 1957 έως το 1959). Δίχως άλλο είναι ένα ιστορικό κίνητρο για τον Ολυμπιακό.