Μια στιγμή με απόλυτη ανάγκη συνείδησης της στιγμής και της αντίστοιχης ευθύνης που έχουν όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτήν την ποδοσφαιρική γιορτή, εντός κι εκτός αγωνιστικών γραμμών.
Καλώς ή κακώς η συγκεκριμένη αναμέτρηση έχει πιο «ειδικό» βάρος για τους γηπεδούχους. Κι αυτό γιατί είναι η τελευταία τους ευκαιρία να διατηρήσουν ανοικτή την προοπτική κατάκτησης ενός τίτλου, κάτι που έχει ήδη καταφέρει ο Ολυμπιακός με το πρωτάθλημα. Επιπλέον, ήταν μια σεζόν στην οποία αρχικά οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ πίστεψαν – και το δήλωσαν δημόσια – πως θα μπορούσαν ν’ αμφισβητήσουν πειστικά την πρωτεκαθεδρία των επικείμενων αντιπάλων τους. Αφενός δεν το κατάφεραν, αφετέρου το αποτέλεσμα του αγώνα για το πρωτάθλημα τον περασμένο Νοέμβριο κι η διαφορά που δημιουργήθηκε στη συνέχεια δημιούργησαν πολλά επικριτικά σχόλια εις βάρος τους.
Το νικηφόρο αποτέλεσμα στη συμπλήρωση του πρώτου δεκαημέρου του Μάρτη στην Τούμπα είχε τη δική του, ιδιαίτερη σημασία αλλά δεν έδωσε κάτι περισσότερο από τρεις βαθμούς και ψυχολογία στον ΠΑΟΚ, ενώ σίγουρα δε στέρησε κάτι περισσότερο από τους «ερυθρόλευκους». Κοινός παρονομαστής και στους τρεις – μεταξύ τους – αγώνες τη φετινή σεζόν είναι η ένταση, το πάθος και οι πολυήμερες συζητήσεις που τις ακολουθούν με εκατέρωθεν τοποθετήσεις αναφορικά με γεγονότα που συνέβησαν στους αγώνες αυτούς.
Πρόκειται για δυο ομάδες, οι ισχυροί άνδρες των οποίων αντάλλαξαν «κορώνες» μέσω ανακοινώσεων πριν από ένα μήνα, έστω κι αν πριν από λίγες ημέρες κάθισαν στο ίδιο τραπέζι συζητήσεων με προθυμία για να δημιουργηθεί ένας κοινός τόπος συζήτησης που θα λειτουργήσει ως γραμμή εκκίνησης προκειμένου να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση στο πρώτο τη τάξει στη χώρα ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.
Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα με καλούς ποδοσφαιριστές, δίχως όμως να έχει πείσει για τη συνοχή του και την αποτελεσματική, ομαδική του λειτουργία, με μια λέξη την ομοιογένειά του. Τ’ αγωνιστικά του σκαμπανεβάσματα προκάλεσαν αμφισβήτηση. Και μετά την απομάκρυνση του Χουμπ Στέφενς το βάρος της ευθύνης έπεσε ακόμη μεγαλύτερο στους ώμους τους. Σημαντική ευθύνη ανέλαβε κι ο σημερινός προπονητής, που παρότι ανήκε στο τεχνικό τιμ της προηγούμενης τεχνικής ηγεσίας, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τη συγκεκριμένη ομάδα αποδέχτηκε την πρόταση της ιδιοκτησίας να παραλάβει τη σκυτάλη.
Ο αγώνας αυτός αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δώσουν απαντήσεις σε φίλους κι εχθρούς. Η πρώτη θέση στα πλέι οφ έχει μεγαλύτερη σημασία επί της ουσίας, αλλά σ’ επίπεδο γοήτρου, ποδοσφαιρικού εγωισμού και με δεδομένο ότι προηγείται χρονικά η πιο μεγάλη ώρα μοιάζει να είναι τώρα. Ωρα ευθύνης και συνείδησης και για τον κόσμο. Θα κατακλύσει το γήπεδο, θα καταθέσει ψυχή, θα στηρίξει την ομάδα του όμως δεν πρέπει να την πληγώσει. Δεν πρέπει να της δημιουργήσει προβλήματα που θα την ακολουθήσουν στους τρεις αγώνες που θα δώσει στο ίδιο γήπεδο για τα πλέι οφ. Γιατί κι εκεί ο δρόμος, με αντιπάλους κατά τεκμήριο ικανούς, θα είναι δύσκολος και χρειάζονται όλοι.
Ολα αυτά μαζί δημιουργούν ένα εκρηκτικό, ποδοσφαιρικό μείγμα, που ελπίδα όλων είναι να λειτουργήσει ως ενέργεια για μια μοναδική, ποδοσφαιρική – και μόνον – βραδιά. Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια, μ’ εξαίρεση δυο περιπτώσεις (σ.σ. Ραπίντ Βιέννης σε μια υπόθεση μεγάλης συζήτησης και ΑΕΚ σε αγώνα Κυπέλλου) οι φίλαθλοι έχουν δώσει τις εξετάσεις τους κι ιδιαίτερα φέτος, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη – σχεδόν – ιδανική αξιοποίηση της έδρας από την ομάδα στο πρωτάθλημα. Δέκα έξι νίκες, μια ισοπαλία, καμία ήττα.
Το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα θα μπορούσε να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σε μια ποδοσφαιρική λογική του να προσέξει περισσότερο τα νώτα του, να δώσει χώρο στον αντίπαλο και να δοκιμάσει ν’ απειλήσει με αντεπιθέσεις. Μόνο που όσες φορές φέτος λειτούργησε έτσι, στην καλύτερη περίπτωση δεν ηττήθηκε. Και ειδικά στην κατάμεστη έδρα του, δύσκολα να περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου. Αντίστοιχα, δύσκολα θα επιδοθεί και σ’ ένα φουλ επιθετικό παιχνίδι, αφήνοντας κενά στα μετόπισθεν καθώς η ομάδα του κ. Μίτσελ έχει αποδείξει τις ικανότητές της, έχοντας ποδοσφαιριστές σημαντικής αξίας μπροστά με πιθανολογούμενη πιο κοντινή τετράδα στην περιοχή του Γλύκου τους Κάμπελ – Φουστέρ, δεξιά κι αριστερά αντίστοιχα και τον Τσόρι στον άξονα, πίσω από τον πλέον προωθημένο Σαβιόλα.
Το πλέον λογικό είναι μια λογική ισορροπία, με ποδόσφαιρο κατοχής, πίεση ψηλά, γρήγορες επιστροφές κι αλληλοκάλυψη. Το 4-3-3 του Γιώργου Γεωργιάδη προβάλει ως η πλέον πιθανή επιλογή. Ο Γλύκος επιστρέφει κάτω από τα δοκάρια σε μια ενδεκάδα που ουσιαστικά προετοιμάζεται εδώ και μια εβδομάδα για τον αποψινό αγώνα. Στην άμυνα, από δεξιά προς τ’ αριστερά ξεκινούν οι Σκόνδρας, Βίτορ, Ινσαουράλδε, Τζαβέλλας. Μοναδικό αμυντικό χαφ μπροστά τους ο Κάτσε με τους Νάτχο και Λάζαρ λοξά δεξιά κι αντίστοιχα αριστερά πιο προωθημένους από τον διεθνή Αλβανό. Δεξί χαφ ο Σαλπιγγίδης, αριστερό ο Στοχ και στην κορυφή ο Αθανασιάδης. Για τον τελευταίο, όπως και για τον Κάτσε η προσοχή θα πρέπει να είναι πάρα πολύ μεγάλη, καθώς σε περίπτωση που αντικρίσουν κίτρινη κάρτα κι η ομάδα τους προκριθεί στον τελικό, αυτοί δε θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής.
Το εναλλακτικό σενάριο κάνει λόγο για παρουσία του Κατσουράνη αντί του Λάζαρ, με τον εκ των αρχηγών του «Δικεφάλου» να έχει τη δυνατότητα εναλλαγής ρόλων με τον Κάτσε, να χαρακτηρίζεται από μια πιο αμυντικογενή συνείδηση ως απόρροια της μακρόχρονης παρουσίας του στο κέντρο της άμυνας. Η δεύτερη διαφοροποίηση αφορά τη δεξιά πτέρυγα και πιο συγκεκριμένα την πιθανότητα να ξεκινήσει ο Λούκας μπροστά από τον Σκόνδρα. Ο Ισπανός, πρώτος σε ασίστ της ομάδας και με σημαντική επιθετική συνεισφορά, δεν έχει φανεί ως τώρα σε κανένα από τα «μεγάλα» παιχνίδια της ομάδας του, σα να υστερεί ψυχολογικά. Αίσθηση που τον επηρεάζει και ανασταλτικά, ίσως αυτό να είναι και το σημείο που προκαλεί το εν λόγω δίλημμα καθώς μέχρι πρότινος κι ο διεθνής επιθετικός βίωνε μια – τουλάχιστον – μέτρια σεζόν. Ωστόσο, τίποτα δε θα πρέπει να θεωρείται ως βέβαιο.
Πιο σημαντικό από το πιθανολογούμενο σχήμα, τ’ αντίστοιχα πρόσωπα είναι η συγκέντρωση. Το άλλοθι που επικαλούνται οι πρωταγωνιστές έπειτα από αποτυχίες. Αυτό είναι από τα πλέον βασικά συστατικά της επιτυχίας και θα πρέπει να μείνει ανεπηρέαστο ανεξάρτητα από την εξέλιξη της αναμέτρησης. Πολλώ δε περισσότερο να μην υπερκαλυφθεί από ενθουσιασμό, ειδικά στα πρώτα λεπτά γιατί απέναντί τους θα βρίσκεται μια πολύπειρη και ικανή ομάδα, που και αυτή έχει τα δικά της, ιδιαίτερα κίνητρα. Η ευχή είναι η ίδια και με τον πρώτο αγώνα, να γίνει ένας καλός ποδοσφαιρικός αγώνας που θ’ αναγκάσει τους πάντες ν’ ασχοληθούν μ’ αυτόν και τις ημέρες που θ’ ακολουθήσουν κι όχι με οτιδήποτε παράταιρο.
Για τον αγώνα της περασμένης Κυριακής δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς. Η δημιουργία ενός συνόλου ανάγκης λόγω απουσιών και προπονητικής φιλοσοφίας, προκειμένου η ομάδα που θ’ αγωνιστεί σήμερα να είναι ξεκούραστη, να έχει προφυλαχθεί από τραυματισμούς και να παραμείνει συγκεντρωμένη στο στόχο της, προκάλεσε ένα αγωνιστικό πείραμα, το οποίο κρίνοντας από το αποτέλεσμα ήταν αποτυχημένο. Υπό τα βλέμματα, περίπου τριακοσίων φιλάθλων του ΠΑΟΚ, πήραν χρόνο συμμετοχής νέα παιδιά, όμως δεν εισέπραξαν και την ανάλογη βοήθεια από τους – σημαντικά – πιο έμπειρους από αυτούς συμπαίκτες τους. Σαφώς καλύτερη εικόνα στο δεύτερο μέρος, ευεργετική αποδείχτηκε η αντικατάσταση του Μάρτενς από τον Κουλούρη κι η αλλαγή από 4-2-3-1 σε 4-4-2 αρχικά, αλλά πολύ πιο ουσιαστική ήταν η είσοδος του Βούκιτς αντί του Γεωργιάδη κι η νέα διαφοροποίηση σε -4-3-3 με τον Χούσεν στην κορυφή, τον Κουλούρη δεξιά, τον Ολίσε αρχικά και μετά τον Πόζογλου αριστερά και τους Βούκιτς – Νίνη πίσω από τον Ολλανδό, έχοντας τον Σαββίδη πιο πίσω ως αμυντικό χαφ.
Ωστόσο, τα τρία γκολ που δέχτηκε στο πρώτο σαράντα πεντάλεπτο η ομάδα του Γιωργου Γεωργιάδη, όλα από αντίστοιχα λάθη παικτών του, αποδείχτηκαν πολλά για να μπορέσει να φτάσει σε μια ολική επαναφορά. Μια ήττα που δίχως κανείς να παραγνωρίζει τις ιδιαίτερες συνθήκες του με τη συγκεκριμένη σύνθεση, διεύρυνε το αρνητικό του σερί εκτός έδρας και του κόστισε κι έναν επιπλέον βαθμό στην ειδική βαθμολογία των ομάδων που συνεχίζουν στα πλέι οφ. Βέβαια, αν η ομάδα είναι αυτή που πρέπει σ’ επίπεδο απόδοσης στα πλέι οφ, τότε ο βαθμός μπορεί να μην έχει την παραμικρή σημασία αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος μέχρι τότε.
Προς το παρόν, καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους…