Τελευταία αγωνιστική Basketleague, γεμάτη από ψιθύρους, εικασίες, υποτιθέμενες ικεσίες, συνωμότες, σαμποτέρ. Τα ειωθότα που η αθλητική μας Ελλάδα αγαπά να αναπαράγει, λατρεύει να παρακολουθεί, σπαρταράει να επιβεβαιώνει.

Ώρα 8, ο πίνακας έχει τελειώσει. Η μούσα της τραγωδίας, η Μελπωμένη, πετάγεται ως το Ρέθυμνο, σπρώχνει τη μπάλα μακριά από τα χέρια του Ντέιβιντ Πίνγκραμ, φυσά γλυκά στο τελευταίο σουτ του Γιάννη Καλαμπόκη. Τα πρόσωπα στην Ελευσίνα συσπώνται από χαρά. Αυτά στην Κρήτη νιώθουν καταραμένα.

Στο φινάλε της μέρας, οι τρεις “αδιάφοροι”, ΠΑΟΚ, Νέα Κηφισιά, Ρέθυμνο, έγιναν οι αδιάφθοροι του πρωταθλήματος.

Αφού γλιτώσαμε τα ανάθεμα, βάλαμε στη συντήρηση καγχασμούς, ειρωνεία και σαρκασμό, ας πούμε τα ευχαριστώ μας.

Ευχαριστώ Γιάννη Καλαμπόκη. Πιθανότατα είναι το πιο στενάχωρο buzzer beater της καριέρας σου.

Ευχαριστώ Παναγιώτη Καυκή για το  “Ένα μεγάλο μπράβο στο Ρέθυμνο που έπαιξε το παιχνίδι στα ίσα, παρά τα όσα ακούστηκαν”.

Ευχαριστώ Γιώργο Καλαφατάκη: “Κρίμα που ήρθαν έτσι τα πράγματα αλλά η αξιοπιστία και η αξιοπρέπεια είναι πάνω απ΄ όλα”.

Ευχαριστώ Μιχάλη Κακιούζη. Που στα…σαρανταέλα, βουτάς στο παρκέ για μια μπάλα, σε “αδιάφορο ματς”, ακούς τα σχολιανά σου από την κερκίδα αντί να σου υποκλίνονται. Παράδειγμα, με Π κεφαλαίο.

Ευχαριστώ Ντέιβιντ Πίνγκραμ. Κάθε δράμα έχει ένα πρωταγωνιστή και η μοίρα φόρεσε τον μανδύα του σε σένα.

Ευχαριστώ Ηλία Παπαθεοδώρου: “Εμείς όλη την εβδομάδα λέγαμε στην προπόνηση πως δικαιούμαστε την 5η θέση και θα χτυπήσουμε το ματς”.

Ευχαριστώ Περικλή Δορκοφίκη. “Το είχαμε το κύπελλο στα χέρια μας, και το αφήσαμε να φύγει”, μου έλεγες αργότερα στο τηλέφωνο και συγχώρα με που σπάω το off the record. Αντρίκεια προσπάθεια, αντρίκειο κλάμα. Ψηλά το κεφάλι.

Ευχαριστούμε, Κύριοι.