Μια αγωνιστική χρονιά που αλλιώς ξεκίνησε, διαφορετικά εξελίχθηκε και – σε καμία περίπτωση σύμφωνα με τις αρχικές προσδοκίες – ολοκληρώνεται απόψε, με την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ κόντρα στον αδιάφορο Παναθηναϊκό, μπροστά στις άδειες κερκίδες της Τούμπας στις 20.30. Για λίγο νωρίτερα, περί τις πέντε, έχει οριστεί το γενικό προσκλητήριο του συσπειρωμένου ΠΑΟΚ στην εκδήλωση αντίδρασης προς την Πολιτεία, τα θεσμικά της όργανα και τη στάση τους απέναντι στην ποδοσφαιρική ομάδα.
Μια σεζόν, στην αφετηρία της οποίας υφάνθηκαν όνειρα με το υλικό των διακρίσεων, των προκρίσεων, του τίτλου αλλά και της δημιουργίας ενός συνόλου που υπό τις οδηγίες ενός καταξιωμένου τεχνικού θα έκανε τα πρώτα του, πειστικά βήματα στο χώρο του έντονου συναγωνισμού. Ελάχιστες επιλογές σ’ επίπεδο βγήκαν, αντίστοιχες εσωτερικές λειτουργίες έκαναν τη δουλειά τους, κυρίως σε θέματα που δεν είχαν να κάνουν αυτά καθ’ αυτά με το αγωνιστικό κι οι όποιες διορθωτικές κινήσεις ίσως τελικά και να μπέρδεψαν την όλη κατάσταση ακόμη περισσότερο, συμβάλλοντας αρνητικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Αποτυχία πρόκρισης στους ομίλους του Champions League, είσοδος στους αντίστοιχους του Europa ως συνέπεια του αποκλεισμού από την πρώτη τη τάξει διοργάνωση στο ευρωπαϊκό, ποδοσφαιρικό στερέωμα. Δεύτερη θέση στη φάση των ομίλων, ενώ στα χέρια της κρατούσε την πρώτη μέχρι και την τελευταία αγωνιστική κι αποκλεισμός στη φάση των «32» από την Μπενφίκα. Στα εντός συνόρων, η ελπίδα διεκδίκησης του πρωταθλήματος έσβησε σχετικά νωρίς με τη διαφορά που δημιουργήθηκε από την κορυφή της βαθμολογίας. Ωστόσο το – ακόμη – χειρότερο ήταν η σταδιακή απώλεια της διαφοράς από τις υπόλοιπες ομάδες, εξέλιξη που κόστισε αρχικά σε ψυχολογία κα στη συνέχεια σ’ αυτοπεποίθηση.
Εξι μεταγραφικές ενισχύσεις τον Ιανουάριο, μόνον δυο (Ινσαουράλδε, Νάτχο) έδωσαν πράγματα στην ομάδα και πάλι, όχι στον βαθμό για τον οποίο αποκτήθηκαν – έστω και – για έξι μήνες. Οι υπόλοιποι τέσσερις Γκσπούρνινγκ, Μαντούρο, Μάρτενς, Χούσεν είτε δεν μπόρεσαν είτε δεν έτυχαν σωστής διαχείρισης προκειμένου να προσφέρουν σύμφωνα με τις ικανότητές τους. Αλλαγή τεχνικής ηγεσίας έπειτα από ανεπιτυχή αποτελέσματα κι αρκετές «μετωπικές» εντός αποδυτηρίων, σε μια κατάσταση που δεν απαλλάσσει κανέναν που είχε συμμετοχή ή ακόμη και ρόλο παρατηρητή – άρα γνώριζε – από ευθύνες.
Στο Κύπελλο, μετά από χρόνια η πρόκριση στον τελικό αλλά όπως αποδεικνύεται κόστισε πολύ ακριβά, με τιμωρίες αφαίρεσης βαθμών, κεκλεισμένων των θυρών, χρηματικό πρόστιμο κι αποβολές ποδοσφαιριστών. Απορρόφησε τέτοια ενέργεια, απασχόλησε τόσο πολύ που δημιούργησε την ψευδαίσθηση του . τελικού, που σε συνάρτηση με την έλλειψη αντίδρασης, σχεδόν μια εβδομάδα μετά, οδήγησε σε ανώμαλη προσγείωση. Κι ήρθαν τα πλέι οφ, όπου η πρεμιέρα κόστισε στον ΠΑΟΚ δυο βαθμούς απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης κι η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας σηματοδότησαν την αρχή του . τέλους. Δυο νίκες με Ατρόμητο, η δεύτερη οριστικά πλέον χωρίς τους βασικούς κεντρικούς αμυντικούς Βίτορ και Ινσαουράλδε, τραυματίας και τιμωρημένος αντίστοιχα, με τη χαριστική βολή να έρχεται στην Τρίπολη μετά την ήττα από τον Αστέρα (44′ Καράσκο).
Η αφαίρεση των τριών βαθμών κι η απώλεια ακόμη πέντε στις αναμετρήσεις με τους Αρκάδες αποδείχτηκαν κομβικά σημεία στην αποτυχία επιστροφής στη διεκδίκηση μιας θέσης στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League και πλέον το μόνο που απέμεινε είναι η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης, κάτι που προϋποθέτει το καλύτερο αποψινό αποτέλεσμα του «Δικεφάλου» σε σχέση με το αντίστοιχο του Αστέρα Τρίπολης. Παράλληλα, σ’ όλο αυτό το διάστημα, καμία – ουσιαστική – εξέλιξη δεν προέκυψε σε καίρια θέματα που απασχολούν την ομάδα, όπως τα χρέη προς το Δημόσιο και το νέο προπονητικό κέντρο, που σύμφωνα με τ’ αρχικά σχέδια θα φιλοξενούσε στο ξεκίνημα της νέας σεζόν την πρώτη ομάδα. Αντ’ αυτού νέα κονδύλια επενδύονται – αναγκαστικά – στη Νέα Μεσημβρία. Δεσμεύσεις για υλοποίηση υποσχέσεων υπήρξαν, μέχρις ότου γίνουν όμως πράξεις η επιφυλακτικότητα είναι βέβαιη, ένεκα του πρόσφατου παρελθόντος.
Γι’ αυτό κι ο κόσμος κατεβαίνει σήμερα στους δρόμους στην προγραμματισμένη συγκέντρωση, οι λόγοι της οποίας αναλύθηκαν από τους αρμοδίους στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της Τούμπας. Για να εκφράσει ένα μείγμα απογοήτευσης, αδικίας, αγανάκτησης, αντίδρασης. Κάτι «γεμάτο» αλλά και μπερδεμένο, σχεδόν «θολό», όχι μόνον ως προς την αφή του κάθε συναισθήματος αλλά ίσως κι ως προς τον γνήσιο αποδέκτη όλων αυτών. Ναι, υπάρχουν οι . «διακριτοί» στόχοι, όμως υπάρχουν κι οι ενδόμυχοι. Σκηνικό αποτυχίας στους περισσότερους τομείς, από αυτά που αναγκάζουν κάποιον περισσότερο ν’ αναρωτιέται τί πήγε . καλά και λιγότερο τί πήγε λάθος.
Το «καράβι» που ανέλαβε ο Ιβάν Σαββίδης είναι ισχυρό και ασφαλές πιο πολύ από κάθε άλλη φορά του παρελθόντος σε οικονομικό επίπεδο, όμως η ρότα του κι ο τρόπος λειτουργίας του προκαλούν ανασφάλεια. Κι αυτό είναι το δεύτερο χειρότερο, μετά το φόβο ύπαρξης. Ο πρώτος που «πλήρωσε το μάρμαρο» ήταν ο Γκέρμαν Τσιστιακόφ, με τον ίδιο να υποστηρίζει πως αποχωρεί οικειοθελώς. Ο μεγαλομέτοχος είχε εκφράσει μια σχετική δυσαρέσκεια για τ’ αποτελέσματα της συνεργασίας του από τα τέλη του προηγούμενου έτους, με τον Λιθουανό πρώην παράγοντα του «Δικεφάλου» να υποβάλει την παραίτησή του πριν από την εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Σαχτέρ στο Καραγκαντί δίχως όμως αυτή να γίνεται αποδεκτή. Τη δεύτερη φορά, μόλις προχτές, δεν αποχαιρετίστηκαν καν.
Κάθε άλλο παρά βέβαιο δε θεωρείται πως υπάρχει ειλημμένη απόφαση για τη διαδοχή, ούτε καν αν θα υπάρξει τέτοια παρά την αγγελία εξεύρεσης στελεχών. Η διάθεση του ομογενή επιχειρηματία να δημιουργήσει κάτι δυνατό, κερδοφόρο, αποτελεσματικό που ν’ αποτελεί σημείο αναφοράς για τον ίδιο και τους ανθρώπους του θεωρείται δεδομένη, όμως δε δείχνει να έχει βρει – ακόμη – τον τρόπο. Επί προσθέτως, υπάρχουν αντιφατικές συμπεριφορές. Αν και ισχυρός, αποζητά συμμαχίες, ενδεχομένως σε μια προσπάθεια ν’ αποτρέψει το χαρακτηρισμό του αλλότριου που ήρθε – πάση θυσία – να κυριαρχήσει. Οταν όμως προκύπτουν αποτυχίες κι οι συμμαχίες, με πολύ λιγότερα εφόδια, αλλά πολύ πιο τεχνοκρατική προσέγγιση και σωστές επιλογές τον ξεπερνούν η δυσαρέσκεια πολλαπλασιάζεται.
Το μόνο καλό σε όλο αυτό είναι πως στα χέρια του βρίσκεται η δυνατότητα αντιστροφής του κλίματος. Μέσα από τις νέες επιλογές που καλείται να κάνει, κυρίως σ’ επίπεδο προσώπων που θα επωμιστούν τη δημιουργία της νέας ομάδας. Δώδεκα ποδοσφαιριστές ολοκληρώνουν τη συνεργασία τους με τον ΠΑΟΚ, είτε λόγω λήξης συμβολαίου, είτε του δανεισμού τους από άλλες ομάδες. Και κάπου εκεί θα μπουν κι οι σκέψεις για νεαρούς ποδοσφαιριστές που σ’ αυτή τη σεζόν δόθηκαν δανεικοί ή για άλλους που αποτέλεσμα μέρος της πολύ καλής πορείας των τμημάτων υποδομών. Είναι πολλά τα δεδομένα που θα πρέπει να συνυπολογίσει αυτός που θα πάρει μολύβι και χαρτί για να σχεδιάσει τα της συνέχειας. Και για να το κάνει ορθά θα χρειαστεί χρόνο.
Συνεπώς, όλα συνάδουν στο ότι ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος από τη στιγμή που το ή τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν ξεκινήσει δουλειά. Αυτή η αβεβαιότητα είναι που τρομάζει κι επιτρέπει στον κάθε έναν . «καλοπροαίρετο» να κάνει . πάρτι. Ας περάσει κι η σημερινή ημέρα και περισσότερα θα έχουμε να συζητήσουμε από εβδομάδα με το καλό. Προς το παρόν, καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους .
