Αγκυρα από το Λιμάνι σηκώνει ο Πάουλο Μασάντο μετά από δύο χρόνια στον Ολυμπιακό και μετακομίζει στο Ζάγκρεμπ για λογαριασμό της Ντιναμό.

Ίσως είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για να επιχειρήσουμε έναν απολογισμό της παρουσίας του στους «ερυθρόλευκους». Την πρώτη του χρονιά αγωνίστηκε σε 28 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ στην δεύτερη σεζόν έπαιξε σε 17 , πετυχαίνοντας συνολικά 5 γκολ. Ακόμη, είχε 14 εμφανίσεις σε Champions League και Europa League, πετυχαίνοντας ένα γκολ στον αγώνα επί της Μονπελιέ στις 6 Νοεμβρίου του 2012, για τους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης.

Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποια είναι ακριβώς η θέση που ταιριάζει περισσότερο στον Πορτογάλο ποδοσφαιριστή. Σίγουρα, δεν είναι ακραίος χαφ, που ουκ ολίγες φορές χρησιμοποιήθηκε είτε απ’ τον Λεονάρντο Ζαρντίμ, είτε απ’ τον Μίτσελ. Στην τελευταία περίοδο, ο Ισπανός τεχνικός τον δοκίμασε σχεδόν παντού, σε αυτό το 4-3-3 που συνήθως προτιμούσε.

Για παράδειγμα, στην καλοκαιρινή προετοιμασία είδαμε τον Μασάντο σε ρόλο κλασικού αμυντικού μέσου, μπροστά απ’ τα δύο στόπερ. Ωστόσο, δεν πρόσφερε στο γήπεδο τις λύσεις τις οποίες θα περίμενε ο προπονητής του. Τον δοκίμασε και σε ρόλο δεύτερου αμυντικού μέσου (δηλαδή οχτάρι), αλλά και σε ελεύθερο ρόλο, πίσω απ’ τον μοναδικό προωθημένο.

Ειλικρινά, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα που τελικώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος εκτός γηπέδου ήταν πραγματικά ένα υπόδειγμα επαγγελματία. Όχι μόνο δε δημιούργησε ποτέ προβλήματα με τη συμπεριφορά του, αλλά αποτελούσε συχνά το επίκεντρο ωραίων στιγμιότυπων. Με το χιούμορ του σκορπούσε άφθονο γέλιο στους συμπαίκτες του και γενικότερα στα στελέχη της ομάδας. Φεύγοντας απ’ τον Πειραιά, ο Μασάντο αφήνει μόνο φίλους στα μέρη μας.