Η δημοσιογραφία άλλαξε και πέρασε στα χέρια του χρήστη της διπλανής πόρτας, για καλό ή για κακό (ο χρόνος θα δείξει)! Στο φαινόμενο της social media αρθογραφίας πιστώνεται η πάταξη του καθωσπρεπισμού, καθώς τα αριστοφανικά σχόλια είναι εκείνα που συνήθως κερδίζουν τα περισσότερα like. Η λακωνικότητα επίσης κάνει. πάρτυ. Τα γρήγορα και έξυπνα post προσπέρασαν (αναμενόμενα) τις μακρόσυρτες και νυσταλέες αναλύσεις των παρουσιαστών. Όλα αυτά υφάνθηκαν σταδιακά στα χρόνια της social επανάστασης. Η μαζικότητα τους όμως θα λάμψει τώρα που οι περισσότεροι θέλουν να γράψουν το κατιτις τους και επιτέλους το βήμα είναι ελεύθερο, κοινό και με μεγάλη απήχηση! Στη σύγχρονη εκκλησία του δήμου να εύχεσαι να έχεις καλό wi-fi!
Το εναρκτήριο παιχνίδι αυτού του ιδιαίτερου μουντιάλ μεταξύ της Βραζιλίας και της Κροατίας, έριξε μπόλικο νερό στο μύλο των σχολίων. Κοινός παρονομαστής το άοσμο και ουδέτερο προφίλ της βασίλισσας του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, της οικοδέσποινας Βραζιλίας. Τελικά απαιτείται η απόλυτη έκθεση, σ’ ένα παιχνίδι παγκοσμίου κυπέλλου εν προκειμένω, για να κατανοήσουμε μερικά απλά πράγματα! Αυτό είναι το ποδόσφαιρο μας πλέον. Οι σχολές ποδοσφαιρου φαλήρησαν και έχουν στην πλειοψηφία τους βάλει λουκέτο. Μην περιμένεις τον αυθεντικό φαντεζί Βραζιλιάνο, τον παραδοσιακό Γερμανό, Άγγλο, Ιταλό, Ολλανδό που θυμήθηκες ή έμαθες για τα κατορθώματα του απ’ τον πατέρα σου. Οι πινελιές της κάθε κουλτούρας πνίγονται στο χωνευτήρι της ευρωπαϊκής, εμπορικής, ποδοσφαιρικής εξίσωσης. Οι κλώνοι της πετυχημένης animation διαφήμισης της Nike είναι εδώ και δεν λέμε να το καταλάβουμε. Όσοι μας έκαναν να αγαπήσουμε το τόπι λείπουν. Οι πριμαντόνες, οι τσαλακωμένοι, οι βιρτουόζοι και οι καταραμένοι χάθηκαν. Ζήτω (;) οι παίκτες-προϊόντα!
Οι εξέδρες του Αρένα Κορίνθιανς στο χθεσινό ματς της Βραζιλίας με την Κροατία ήταν υποτονικές. Κανένα μπρίο, λιγοστό χρώμα, ακόμα λιγότερη σάμπα. Μα αυτό δεν επιζητάμε όλα αυτά τα χρόνια; Το ποδόσφαιρο απ’ το απόλυτο λαϊκό άθλημα, δέχτηκε ενέσεις απευθείας στο DNA του, για να γίνει εκλεπτισμένο και αντικείμενο της ελίτ. Το ποδόσφαιρο γεννήθηκε απ’ τους πολλούς, αλλά πλεόν ανήκει στους λίγους και αυτό το φαινόμενο ειδικά στη Βραζιλία είναι πιο έντονο και πιο δύσπεπτο. Ο επαρχιώτης που έκανε λεφτά στα ξένα γύρισε στην πατρίδα του και η τραχιά “essence” της λάσπης και της σκόνης μέσα στην οποία μεγάλωσε, πλέον τον ενοχλεί. Κάπως έτσι μοιάζει το ποδόσφαιρο σου πια!
