Ξεχαστήκαμε για λίγο, θυμηθήκαμε το γλυκό καλοκαίρι του ’04, φορέσαμε με υπερηφάνια τα γαλανόλευκα μας, πήραμε τις σημαίες μας και βγήκαμε στους δρόμους για να γιορτάσουμε ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ για την πατρίδα που αγαπάμε. Για άλλη μια φορά η Εθνική ομάδα μας γέμισε με υπερηφάνια και θύμισε στον ποδοσφαιρικό πλανήτη ότι είμαστε ακόμα εδώ!
Έχετε ακούσει αυτό που λένε για ότι αρχίζει ωραία κτλ; Ε, σε εμάς έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ότι άρχισε με πόνο (βλέπε βαριά ήττα από την Κολομβία), συνεχίστηκε με τη μεθυστική πρόκριση στη φάση των 16 της διοργάνωσης. Και αυτό το ταξίδι ακόμα δεν έχει τελειώσει. Γιατί έτσι το θέλησαν ο Σάντος και οι ποδοσφαιριστές τους. Ναι, είναι ο ίδιος προπονητής και οι ίδιοι παίκτες που δέχθηκαν “πυρά” κριτικής μετά την άτυχη πρεμιέρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Έμαθαν από τα λάθη τους, έκλεισαν τα αυτιά τους σε …φωνές και ψιθύρους, συσπειρώθηκαν και ενωμένοι έκαναν μια μικρή υπέρβαση.
Πλέον όλα είναι πιθανά και ασφαλώς έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Η εντυπωσιακή -στη φάση των ομίλων -Κόστα Ρίκα δεν είναι φόβητρο και σε καμία περίπτωση δεν …τρομάζει τους διεθνείς μας. Είναι ποιοτική και γρήγορη ομάδα, απέδειξε απέναντι σε Εθνικές ομάδες με βαριά φανέλα ότι έχει μεγάλες δυνατότητες. Έχει όμως και αδυναμίες… Και η Ελλάδα που είδαμε πριν από λίγες ημέρες στην Φορταλέζα μπορεί να τα καταφέρει. Το ταξίδι στη δική μας Ιθάκη, τη Βραζιλία, μπορεί να συνεχιστεί…. Μας έχουν πείσει γι’ αυτό, οι ήρωες που αγωνίζονται ως Ελληνες, όπως …προφητικά γράφει το γαλανόλευκο πούλμαν…