Το Τριφύλλι στο πρώτο μέρος έδειξε τη βελτίωση του στην αμυντική λειτουργία και μέχρι ενός σημείου και τις αρετές του στην επίθεση, ενώ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του αγώνα. Οι Πράσινοι κράτησαν μπάλα, είχαν καλή κυκλοφορία, πίεσαν κατά διαστήματα ψηλά τους Πολωνούς και προσπάθησαν να δημιουργήσουν επικίνδυνες στιγμές στην αντίπαλη εστία. Ακόμα και η δεκαπεντάλεπτη διακοπή δεν επηρέασε τους παίκτες του Παναθηναϊκού, ωστόσο στο δεύτερο μέρος η εικόνα του Τριφυλλιού ήταν πολύ διαφορετική. Η αποβολή του Καρέλη αποδιοργάνωσε τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και η αντίδραση τους από εκείνο το σημείο και μετά ήταν τουλάχιστον …παιδική. Μάρκαραν τους αντιπάλους τους με τα …μάτια, δεν κράτησαν καθόλου μπάλα, άφησαν τεράστια κενά στην άμυνα και το πλήρωσαν με τέσσερα γκολ μέσα σε δεκαπέντε λεπτά.
Για τη -σαφέστατα πιο έτοιμη- Λέχια Γκντανσκ, το φιλικό ήταν – και αντιμετωπίστηκε- σαν …επίσημο παιχνίδι, αφού οι Πολωνοί έκαναν πρόβα τζενεράλε ενόψει της πρεμιέρας του πρωταθλήματος τους (αρχίζει σε μια εβδομάδα) και είχαν έξτρα κίνητρο, καθώς απέναντι τους ήταν ένας μεγάλος αντίπαλος.
Ο Παναθηναϊκός αν και ηττημένος με ένα βαρύ σκορ, μπορεί να κερδίσει πολλά από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, αφού φάνηκαν αρκετά νωρίς κάποια πράγματα που χρειάζονται βελτίωση και υπάρχει ο χρόνος για να δουλέψουν οι Πράσινοι και να …διορθώσουν τις ατέλειες τους. Το πρόβλημα σε αυτό το “κενό” δεκαπεντάλεπτο του δεύτερου μέρους ήταν κυρίως στην νοοτροπία κάποιων ποδοσφαιριστών, καθώς φάνηκε να παραδίδουν τα όπλα και να σταματούν την προσπάθεια τους μετά το πρώτο γκολ των γηπεδούχων.
Ξεχώρισε ο βελτιωμένος Χρήστος Δώνης και άρεσε ο μικρός στα σαρανταπέντε λεπτά που αγωνίστηκε. Καλές τοποθετήσεις, αλάνθαστος στη μεταβίβαση της μπάλας, αρκετές κερδισμένες μονομαχίες και ώριμο παιχνίδι. Και όλα αυτά σε μια θέση, η οποία δεν είναι η …φυσική του, αφού ο Δώνης είναι περισσότερο “οκτάρι”, παρά “εξάρι”.