Ο Παναθηναϊκός του Τσάβι Πασκουάλ έχει καταφέρει να βάλει στο παιχνίδι του την προσωπικότητα που έλειπε από την ημέρα αποσύρθηκε ο Διαμαντίδης, αλλά όχι ακόμα για 40 λεπτά. Κάπως έτσι ήρθαν οι ήττες στις πιο απαιτητικές έδρες της φετινής διοργάνωσης σε Μόσχα και Μαδρίτη.
Οι εντυπώσεις σίγουρα είναι κερδισμένες, αλλά στο σακούλι οι βαθμοί δε μπήκαν. Δεν κρύφτηκαν όμως από αυτές τις ήττες τα προβλήματα της ομάδας. Αντιθέτως γέμισαν αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον τη φετινή σεζόν και σίγουρα καλύτερο από αυτό που διαφαινόταν στις αρχές της χρονιάς, καθώς φαίνεται πως χωράει πολλή βελτίωση.
Συγκεκριμένα το ματς της Μαδρίτης ο Παναθηναϊκός το έχασε για τρεις λόγους. Για τρεις λόγους που είχαν ως κοινό παρονομαστή το όνομα Τζέιμς. Μάικ Τζέιμς, Τζέιμς Γκιστ και Τζέιμς Φελντέιν. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με (ανάποδη σειρά).
Τζέιμς Φελντέιν
Ο Τζέιμς Φελντέιν κατάφερε να πείσει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να μείνει στο ρόστερ της ομάδας με ανανέωση συμβολαίου πρώτα και κύρια για το πολύ καλό του σουτ. Οι συγκυρίες που τον ήθελαν εκτός Α1 λόγω αριθμού ξένων άλλαξαν και ξαφνικά από ρολίστας της Ευρωλίγκας βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Μοιραία και ωραία απέκτησε ρυθμό και η έλευση του Πασκουάλ “απελευθέρωσε” το χέρι του βοηθώντας το περιφερειακό σουτ του Παναθηναϊκού που στις αρχές της χρονιάς έμοιαζε να χωλαίνει. Ο Ισπανός βγάζει και φάσεις για τον Φελντέιν ώστε να ελευθερωθεί και να βρει σωστή πάσα για σωστό τρίποντο.
Στο ματς με τη Ρεάλ είχε 6/7 τρίποντα και κράτησε το “τριφύλλι” στη θέση του οδηγού για 39 λεπτά. Την ψυχολογία την είχε. Δεν είχε όμως την προσωπικότητα ώστε να διαχειριστεί σωστά τις δύο τελευταίες φάσεις που θα μπορούσαν να χαρίσουν τη νίκη στους πράσινους. Μία λάθος πάσα και μία λάθος εκτίμηση κόστισαν δυό επιθέσεις και άρα δύο σουτ την ώρα που το ματς επί της ουσίας κρίθηκε στο ένα.
Το δημιουργικό κομμάτι δεν είναι στα ατού του, αλλά είναι φανερή η βελτίωση του στην άμυνα. Ο Γιουλ που έκανε την καλύτερη του επίδοση στην Ευρωλίγκα νίκησε όποιον βρέθηκε μπροστά του είτε λεγόταν Καλάθης, είτε Σίνγκλετον μετά από αλλαγές, είτε Παππάς, είτε Φελντέιν οπότε δεν αποτελεί κριτήριο τουλάχιστον για τώρα. Αν ηταν ματς final four το ξανασυζητάγαμε.
Τζέιμς Γκιστ
Ο τραυματισμός του Τζέιμς Γκιστ ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για τον Παναθηναϊκό 8 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Βλέπετε οι πράσινοι δεν έχουν την πολυτέλεια να στερούνται παικτών και πόσω μάλλον παικτών σαν τον Γκιστ που προσφέρουν σε πολλούς τομείς και που έχουν την εμπειρία από τέτοια μας.
Ο Πασκουάλ χρησιμοποίησε δέκα από τους δώδεκα παίκτες του καθώς δε χρησιμοποιήθηκαν οι Χαραλαμπόπουλος και Λούντζης. Από αυτούς τους δέκα παίκτες ο Φώτσης έπαιξε 9 λεπτά, ο Νίκολς 6 και ο Μποχωρίδης 3. Συνεπώς επτά πράσινοι έπαιξαν τα 184 από τα 200 λεπτά της αναμέτρησης.
Στα τελευταία οκτώ λεπτά ο Πασκουάλ απόντος του Γκιστ είχε θεωρητικά έξι αξιόποστες λύσεις στο συγκεκριμένο αγώνα, ακόμα κι αν έπαιξαν κάποια λεπτά οι Νίκολς και Φώτσης. Την ίδια ώρα ο Λάσο δε χρησιμοποίησε μόνο τον Νοστσιόνι, ενώ οι δύο παίκτες με τον λιγότερο χρόνο ήταν οι Τόμπκινς με 9 λεπτά και 8 πόντους και Ρέγες με 8 λεπτά. Ο Καλάθης έπαιξε 34 λεπτά κι ο Γιουλ 31.
Ο Πασκουάλ πάραυτα μοίρασε όσο πιο καλά μπορούσε το χρόνο στους παίκτες του ρόστερ του αλλά ήταν φανερό πως η Ρεάλ είχε μεγαλύτερο βάθος και ποιοτικότερες λύσεις, παρά το ότι έχασε νωρίς και τον Ντόντσιτς που αγωνίστηκε μόλις 11 λεπτά.
Μάικ Τζέιμς
Στους δύο παραπάνω Τζέιμς έρχεται και κουμπώνει για τα καλά ο Μάικ. Ένας παίκτης στον οποίο ο οργανσισμός του Παναθηναϊκού είχε και έχει στηρίξει πολλά για τη φετινή σεζόν. Εκείνο το μοιραίο λάθος του να αυτοτραυματιστεί στοιχίζει ακόμα στον Παναθηναϊκό.
Στοιχίζει σε σκορ, στοιχίζει σε δημιουργία, στοιχίζει σε συνεργασίες και τροφοδοσία του Μπουρούση και στοιχίζει σε ανάσες του Καλάθη. Θα θυμάστε ότι ο τελευταίος είχε θολώσει στα τελευταία λεπτά του αγώνα της Μόσχας γιατί του είχε βγει η γλώσσα.
Όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ φαίνεται η απουσία του. Για την ώρα το κενό του δεν έχει καλύφθεί. Την ιστορία όμως την γράφουν οι παρόντες κι όχι οι απόντες. Ωστόσο το κείμενο έχει και κατακλείδα.
Άλλος Παναθηναϊκός με τους τρεις Τζέιμς
Μια ομάδα με το βεληνεκές του Παναθηναϊκού δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει τους απόντες. Ή μήπως φέτος την έχει; Για την ώρα που η μπάλα δεν καίει τόσο και που υπάρχουν πολλά ματς σε δύο μαραθωνίους οι οποίοι διεξάγονται ταυτόχρονα, ο Παναθηναϊκός ίσως μπορεί να περιμένει τον τρίτο Τζέιμς της παρέας.
Αρκεί να εμφανιστεί ο κανονικός Τζέιμς. Αυτός που θαυμάσαμε όλοι με την Λαμποράλ. Διότι αν δε εμφανιστεί αυτός τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Και τότε μπορεί να είναι αργά. Σαφώς και όσοι είναι μες την ομάδα και την ζουν καθημερινά ξέρουν καλύτερα και αναμένεται να πάρουν την σωστή απόφαση. Άλλωστε εδώ που φτάσαμε ίσως δε μπορεί να γίνει αλλιώς. Ο Τζέιμς δεν αποκλείεται να επιστρέψει σε περίπου δύο εβδομάδες.
Αν όμως βάλουμε στην εξίσωση και το άνοιγμα των ξένων τον προσεχή Γενάρη, τότε αυτομάτως αυτό σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός πλήρης και με ρυθμό με όλο του το ρόστερ θα είναι τον Φλεβάρη. Όταν δηλαδή η μπάλα θα αρχίσει να τσουρουφλίζει και τα… ματς στην κλεψύδρα των μαραθωνιων θα αρχίσουν να λιγοστεύουν.
Τότε θα φαίνεται και πιο ξεκάθαρα η δουλειά του Πασκουάλ, αλλά και αν υπάρχει προσωπικότητα στην ομάδα στην πρώτη χρονιά στην μετά Διαμαντίδη εποχή. Προσωπικότητα final four εννοώ.