Πρώτη και μεγάλη διαφορά οι …παίκτες. Τέτοια εποχή πέρυσι, ο Γιάννης Αναστασίου …μάθαινε στην Ολλανδία τα βασικά στην …ομάδα Νέων, ενώ εφέτος ο τεχνικός του Παναθηναϊκού είχε στη διάθεση του ένα -σχεδόν- ολοκληρωμένο ρόστερ, το οποίο γνώριζε …απέξω και ανακατωτά τα “θέλω” του και μπόρεσε να δουλέψει σε πιο προχωρημένο στάδιο και να κάνει το… επόμενο βήμα.
Αρχικά συνέχισε από εκεί που …σταμάτησε πέρυσι. Δηλαδή μπόλικη δουλειά στη φυσική κατάσταση από τον μετρ Γιούσεφ Φος (όλες οι προπονήσεις είχαν μπάλα στο πρόγραμμα) και …εντατικά μαθηματα πάνω στο δημιουργικό κομμάτι και την άμυνα. Ο Αναστασίου μαζί με τους συνεργάτες του επέμειναν πολύ στη λεπτομέρεια και δεν άλλαξαν …ρότα στην ποδοσφαιρική τους φιλοσοφία. Επιθετικό και γρήγορο ποδόσφαιρο μεν, με καλύτερη αμυντική λειτουργία δε, είναι η επιθυμία του τεχνικού του Τριφυλλιού και πάνω σε αυτά τα πράγματα οι Πράσινοι δούλεψαν στις δέκα ημέρες παραμονής τους στο Γκνιεβίνο.
Στο καθημερινό πρόγραμμα υπήρχαν ασκήσεις κυκλοφορίας μπάλας, τελειώματα φάσεων και αρκετή τακτική με τον “καθηγητή” Στιβ Ρούτερ να παραδίδει πολύτιμα μαθήματα στους παίκτες της ομάδας. Υπήρξαν στιγμές που οι αμυντικοί και οι μέσοι δούλεψαν σε διαφορετικό γκρουπ με τους επιθετικούς, πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα (κίνηση στον χώρο, passing game, αμυντική συμπεριφορά, τελική προσπάθεια κτλ), ενώ οι τερματοφύλακες έκαναν το δικό τους πρόγραμμα, υπό τις οδηγίες του Παναγιώτη Αγριογιάννη.
Μεγάλη σημασία για τον προπονητή του Παναθηναϊκού έχει και η κίνηση που πρέπει να κάνουν οι παίκτες του στο γήπεδο, με ή χωρίς τη μπάλα και ο τεχνικός του Τριφυλλιού επέμεινε πολύ σε αυτό το κομμάτι, ενώ πέρα από το 4-4-2 σε ρόμβο, το 4-3-3 και το 4-3-2-1 που είχαμε δει και την περσινή σεζόν, ο Αναστασίου δοκίμασε στις προπονήσεις και το 4-4-1-1.
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν πάντα δίπλα στους παίκτες του και δεν άφηνε τίποτα να …ξεφύγει. Μόλις παρατηρούσε κάτι, προσπαθούσε άμεσα να το διορθώσει. Άλλες φορές με λίγη αυστηρότητα και άλλες με χιούμορ, ενώ με τα έξυπνα τρικ του και τους …μίνι διαγωνισμούς, έδινε σε κάθε προπόνηση έξτρα κίνητρο στους ποδοσφαιριστές του.
Και το κλίμα απλά δεν …γίνεται καλύτερο. Όποιος δεν το δει από κοντά, ίσως και να το θεωρήσει υπερβολή, ωστόσο οι Πράσινοι είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Ούτε …κλίκες, ούτε παρεάκια. Μόνο μια μεγάλη παρέα- μαζί με τους προπονητές- στην οποία χωρούν …όλοι. Ακόμα και οι… rookie δεν αισθάνθηκαν σε καμία περίπτωση απομονωμένοι και ενσωματώθηκαν άμεσα στην οικογένεια του Τριφυλλιού.
Ο Παναθηναϊκός βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι με την περσινή σεζόν και δεν έχει κανέναν λόγο να αλλάξει πορεία. Πλεονέκτημα η ομοιογένεια που έχει αυτή η ομάδα, η θέληση και το πάθος που δείχνουν οι παίκτες του Τριφυλλιού, καθώς και η μια σεζόν που …κουβαλούν στις πλάτες τους οι νεαροί ποδοσφαιριστές. Μειονέκτημα παραμένει ο ..νεανικός ενθουσιασμός, που οδηγεί – κυρίως τους πιτσιρικάδες- σε αβίαστα λάθη, καθώς και η απειρία που υπάρχει στην ομάδα.
Αναφορικά με τα δύο φιλικά παιχνίδια που έδωσε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Άρκα Γκντίνια και την Λέχια Γκντανσκ, νομίζω ότι είναι αρκετά νωρίς για να μιλήσουμε για ασφαλή συμπεράσματα. Απλά έχουμε μια πρώτη εικόνα από τον Παναθηναϊκό της νέας αγωνιστικής περιόδου, που έδειξε στο πρώτο ματς καλό πρόσωπο για ένα ημίχρονο (αν και σπατάλησε αρκετές ευκαιρίες), ενώ στο δεύτερο παιχνίδι οι Πράσινοι παρουσιάστηκαν βελτιωμένοι για …πενήντα λεπτά και τα χάλασαν όλα σε ένα τέταρτο στο δεύτερο ημίχρονο. Κοινό στοιχείο και στους δύο αγώνες οι πολλές χαμένες ευκαιρίες, αν και είναι θέμα χρόνου να …ζεσταθούν οι στράικερ του Παναθηναϊκού, καθώς και κάποια κενά που παρουσιάστηκαν στην συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Η συνταγή της επιτυχίας είναι γνωστή και οι Πράσινοι θα συνεχίσουν πλέον τη δουλειά τους στο Κορωπί, με τον χρόνο να κυλά ήδη αντίστροφα για τα πρώτα επίσημα ματς στην Ευρώπη στα τέλη του μήνα.