Ένα σύστημα που σε πολλούς έφερε το μυαλό την διάταξη της Ολλανδίας στο πρόσφατο Μουντιάλ με τον Ρόμπεν δεύτερο επιθετικό να ξεκινά από τα δεξιά και να τρέχει ελεύθερα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Ωστόσο ο Ατρόμητος έπαιξε το σύστημα αυτό και σε κάποια παιχνίδια του περσινού πρωταθλήματος προς το τέλος της σεζόν.
Είναι αλήθεια ότι αρκετές είναι οι ομάδες που πάνε να ξεφύγουν από το πολυφορεμένο πλέον 4-2-3-1, θέλοντας να επαναφέρουν τον δεύτερο επιθετικό στην εντεκάδα. Για να το κάνουν αυτό όμως επιλέγουν να θωρακίσουν τα μετόπισθεν με τρία στόπερ αποφεύγοντας το απαιτητικό (και ευάλωτο αν δεν παίζεται σωστά) 4-4-2.
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η ομάδα ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του 3-5-2 κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Οι τρεις στόπερ (Ταυλαρίδης με βάθος, δεξιά ο Φυτανίδης κι αριστερά ο Λαζαρίδης) σε ορισμένες στιγμές έμοιαζαν απροσπέλαστοι και ανάγκασαν τον Γιάννη Αναστασίου να μετατρέψει το σύστημα του Παναθηναϊκού από 4-4-2 σε 4-2-3-1 τραβώντας τον Πέτριτς από την περιοχή για να ανοίξει χώρους. Ο Νάστος με τον Γιαννούλη που πέρσι έδειξαν σε μεγάλο βαθμό τις αρετές τους και στο δημιουργικό κομμάτι ήταν πιο απελευθερωμένοι και βοήθησαν και επιθετικά.
Ο Πίτου Γκαρσία με τον Δημούτσο ήταν σα να συνέχισαν στον ίδιο ρυθμό από πέρσι καταπίνοντας πολλά χιλιόμετρα και δημιουργώντας μια συμπαγή μεσαία γραμμή. Μπροστά τους είχαν τον Μπρίτο που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται όλο και καλύτερος. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ανταποκρίνεται σε όποιο ρόλο και να του δώσει ο Παράσχος. Παίζοντας ελεύθερος μπροστά από τα αμυντικά χαφ, αποτέλεσε πηγή κινδύνων στην αντίπαλη εστία, σκόραρε και πάλι, ενώ δεν ξέχασε να μαρκάρει κιόλας έχοντας αναλάβει την επιτήρηση του Μέντες.
Ο Καραμάνος δείχνει ότι φέτος μπορεί να είναι χρονιά του, είναι οξυδερκής, κινείται ακατάπαυστα και όταν λυθεί με τα πρώτα γκολ, τότε δύσκολα θα χάσει τη θέση του βασικού την φετινή σεζόν. Στα ευχάριστα η δεύτερη πολύ καλή συμμετοχή του Γεωργίου, ο οποίος επί της ουσίας είναι κι αυτός μια μεταγραφή για τον Ατρόμητο. Θυμηθείτε ότι πέρσι αποκτήθηκε για βασικός, αλλά ο τραυματισμός του στην προετοιμασία δεν του επέτρεψε ποτέ να καθιερωθεί στο αρχικό σχήμα. Κόντρα στον Παναθηναϊκό έπαιξε δεύτερος επιθετικός ξεκινώντας από τα δεξιά τις προσπάθειες του ώστε να βοηθά και στο αμυντικό κομμάτι από εκείνη την πλευρά και τα πήγε μια χαρά.
Στο δεύτερο ημίχρονο οι πολλές αλλαγές δεν επέτρεψαν στην ομάδα να βρει ρυθμό αλλά και πάλι ο Παράσχος εξήγαγε τα δικά του χρήσιμα συμπεράσματα. Στα θετικά είναι η εμφάνιση του Κυριάκου Κυβρακίδη που δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση στο δεξί άκρο της άμυνας, όπως και ο Κούρος από την αριστερή πλευρά. Άλλωστε την περσινή σεζόν Νάστος και (ιδιαίτερα) Γιαννούλης δεν είχαν την πολυτέλεια να πάρουν και πολλές “ανάσες”.
Και να σκεφτεί κανείς ότι έλειπε ο Ούμπιντες, που κάνει αγώνα δρόμου για να προλάβει το πρώτο ευρωπαϊκό ματς, ενώ κι ο Τάτος προερχόταν από τραυματισμό.
ΥΓ: Επιθετικός θα αποκτηθεί μόνο εφόσον βρεθεί κάτι το εξαιρετικό. Θα πρέπει να είναι ελεύθερος και οικονομικός. Πολλά θα κριθούν και από το τί θα κάνει ο Ατρόμητος στην Ευρώπη. Δύσκολα πάντως θα υπάρξουν νεότερα πριν τις 7 Αυγούστου.